Drentse vrouwenkoers gaat door, maar KNWU is bezorgd over toekomst Nederlands wielrennen

Mathieu van der Poel, Demi Vollering en Marianne Vos brengen Nederlandse wielerliefhebbers vaak in vervoering met hun successen. Maar worden volgende generaties ook zo sterk? De Nederlandse wielerbond KNWU betwijfelt het.

Het wordt steeds moeilijker om wielerkoersen te organiseren in Nederland. Races verdwijnen van de kalender en er is onder wielrenners steeds minder animo om mee te doen aan de wedstrijden die overblijven. Het aantal renners in Nederland met een wedstrijdlicentie loopt terug, meldt de KNWU.

Eén van de wedstrijden die nu van de kalender verdwijnt, is de Ronde van Drenthe voor mannen. De oorzaak? Steeds uitgebreidere regelgeving, stijgende kosten en veiligheidsdruk. De editie voor vrouwen gaat zondag nog wel door, zij het in afgeslankte vorm met rondjes over de VAM-berg.

"Als je aan het fundament morrelt, stokt de ontwikkeling. Dat is heel pijnlijk", stelt KNWU-directeur Maurice Leeser.

Dat het organiseren van wielerwedstrijden moeilijker wordt, heeft onder meer te maken met stikstofregels en een tekort aan politie. In Noord-Nederland heeft de politie aangegeven geen wielerkoersen meer te begeleiden door een gebrek aan capaciteit.

"Daarnaast moeten we al twee jaar lang tienduizenden euro's uitgeven aan stikstofonderzoeken en is alles sowieso al duurder geworden", stelt de 83-jarige organisator van de Ronde van Drenthe, Femmy van Issum.

"Het is een drama. Doordat er wat oud-politieagenten inspringen is er wel een Ronde van Drenthe, maar met een aangepast parcours. Er is geen finish in Hoogeveen en veel keienstroken zijn uit het parcours gehaald. De toppers die meedoen, houden juist van dat 'stoempen'. Marianne Vos bijvoorbeeld, die baalt. De Ronde van Drenthe is niet meer wat het was", aldus Van Issum.

Van Issum stelt dat haar WorldTour-wedstrijd nog door kan gaan dankzij hulp van de gemeente en de provincie, maar vreest voor andere wielerwedstrijden. "Kleinere koersen krijgen door alle regelgeving meer last. Dat worden gewoon rondjes, dat is toch wel sneu."

Aangepaste wedstrijden, dus. Maar de wielerkalender wordt ook vooral veel kleiner, merken ze bij de KNWU. "Er worden minder wielerkoersen georganiseerd. En het zijn dan ook vaak wedstrijden die meer een omloop zijn dan dat ze van A naar B gaan", vertelt directeur Leeser.

Talentontwikkeling stokt

Doordat het organiseren van koersen steeds moeilijker wordt en wedstrijden in afgeslankte vorm worden georganiseerd, vallen aan alle kanten mensen weg, constateert de Nederlandse wielerbond. Leeser: "Zo zijn er minder vrijwilligers beschikbaar, maar ook minder deelnemers aan koersen. Dat is echt zorgwekkend."

Het aantal Nederlandse renners met een wedstrijdlicentie neemt ook af. "Doordat je aan minder wedstrijden kan deelnemen, of alleen aan omlopen, wordt het er ook niet aantrekkelijker op om te wielrennen. Dat zal niet meehelpen."

Leeser kijkt dan ook met zorgen naar de toekomst. "Volwaardige koersen zijn nodig voor talentontwikkeling. Een omloop is wat anders dan met een heel peloton 180 kilometer koersen van A naar B. Minder, of andere vormen van koersen kunnen de ontwikkeling van talenten doen stokken. Dat is een feit."

Dat kan betekenen dat de Nederlandse wielersport achterop raakt. "De wielersport presteert al jaren goed op het allerhoogste niveau, maar dat zou hierdoor kunnen veranderen."

'Geen oplosknop gevonden'

De KNWU zegt er alles aan te doen om een oplossing te vinden. "We blijven aankloppen bij de gemeenten, provincies en de Tweede Kamer. Ook zijn we in gesprek met de politie en Natuurmonumenten. We proberen van alles, maar de oplosknop is nog niet gevonden. Wij snappen echt wel dat we mee moeten denken als het om verkeersveiligheid en natuurbehoud gaat. We moeten daar echter een balans in vinden."

Niet alleen voor het wielrennen zelf. "Een wielerkoers is meer dan een wedstrijd. Het heeft ook economische en sociaal-matschappelijke impact. Daarnaast zijn die evenementen er om anderen te enthousiasmeren en in beweging te krijgen en de wielersport is onderdeel van het Nederlands cultureel erfgoed."

Dat zouden meer partijen moeten beseffen, vindt de directeur. "Ik mis de urgentie om serieus te kijken naar hoe we dit kunnen oplossen. Wij zijn de enige partij die dit probleem telkens bespreekbaar maakt, ook daar maken we ons zorgen over."