Oppermachtige Lavreysen Europees kampioen, Hoogland grijpt naast brons

Het duel der giganten op de sprint bij het baanwielrennen is gewonnen door Harrie Lavreysen. De regerend wereldkampioen nam het in de halve finale van het EK in Apeldoorn al op tegen zijn grote rivaal Jeffrey Hoogland en won in twee heats.

In de finale was Lavreysen ook duidelijk te sterk voor de Pool Mateusz Rudyk. Hoogland verloor de strijd om het brons van Jakovlev. "Dit was uit het boekje", glunderde Lavreysen na zijn vierde Europese titel op de sprint.

Sinds 2019 is de Brabander ongeslagen op het koningsnummer bij EK's, WK's en Olympische Spelen. "Gruwelijk. Echt fantastisch. Ik ben de hele week al aan het genieten, maar dit is wel top echt. Ik weet natuurlijk dat ik er goed voorsta, maar het moet toch elke keer weer lukken."

De 'finale' was de halve finale tegen Hoogland. "Dat was zeker geen eitje. Jeffrey en ik kennen elkaar zo goed. Ik reed echt alsof het de finale was."

Ook Hoogland keek met een tevreden gevoel terug op zijn sprinttoernooi, hoewel hij twee keer kansloos verloor van Lavreysen en daarna ook naast het brons greep. "Ik wilde met een verhaal komen dat ik bezig ben met het grotere plaatje in Parijs. Maar als ik Harrie dan weer op één zie staan, dan denk ik toch...nou. Ik ben heel tevreden en trots, maar het is toch pijnlijk."

Eerder deze week vertelde Hoogland al uitgebreid over de vormdip die hem de laatste twee jaar parten speelde. Dankzij zijn geslaagde recordpoging op de kilometer vond hij het juiste gevoel terug. In Apeldoorn snuffelde hij weer aan zijn oude niveau als topsprinter. "Als je me vorig jaar had gezegd dat ik op het EK weer kon vechten om medailles, dan had ik gezegd: dat moet ik nog maar zien. Het is vet dat ik daar weer sta."

Dominantie

Al acht jaar maken Hoogland (30) en Lavreysen (26) de dienst uit op het koningsnummer van het baanwielrennen. Hoogland werd in 2015 al Europees kampioen sprint en herhaalde dat in 2018 en 2019.

Dat was ook de laatste keer dat Lavreysen op het koningsnummer verloor van Hoogland. Op de wielerbaan in Apeldoorn was Hoogland in 2019 de aanstormende sprintkoning nog de baas in de finale van het EK.

Sindsdien verloor Lavreysen nog maar één keer een heat van Hoogland op een titeltoernooi. Dat was in de door Lavreysen gewonnen olympische finale in Tokio. In de tussentijd verzamelde de Brabander behalve de olympische titel ook vijf wereldtitels en drie Europese op de individuele sprint.

Al die jaren waren Hoogland en Lavreysen trainingsmaatjes, maar afgelopen zomer in Glasgow bleek de relatie flink bekoeld. Dat had te maken met de keuze van Lavreysen om oud-collegasprinter Hugo Haak als persoonlijke begeleider toe te voegen. Die kou lijkt inmiddels uit de lucht, zo bezweerde Lavreysen voor het toernooi.

Bij de teamsprint was alles als vanouds, want met Roy van den Berg prolongeerden Lavreysen en Hoogland met gemak hun Europese titel. Maar in het sprinttoernooi kwam het tot een onvermijdelijke confrontatie.

Plannetje van Hoogland

Hoogland, die bondscoach Mehdi Kordi trouw bleef, vertelde vrijdag na de kwartfinales vol bravoure, dat hij een plannetje had om Lavreysen te verslaan.

Dat plan hield in dat Hoogland in de eerste heat een ronde voor het einde al de aanval opende, maar Lavreysen knipperde niet met de ogen en sprintte zijn rivaal met ogenschijnlijk gemak voorbij. Met een topsnelheid van 73,148 kilometer per uur vloog Lavreysen over de streep.

Wie had verwacht dat Hoogland in de tweede heat zijn vermogen als houder van het wereldrecord op de kilometer zou aanspreken en al vanaf de start zou knallen, kwam bedrogen uit.

Twee ronden voor het einde dreigde Hoogland zelfs met een surplace. Maar ook dat bood geen soelaas. Lavreysen dook vroeg naar beneden in de baan, reed Hoogland op enkele meters en had alle tijd om zijn arm in de lucht te steken.

Finale

In de finale rekende Lavreysen vervolgens ook in twee heats gedecideerd af met Rudyk en pakte zo zijn vierde EK-titel. Hoogland had het een stuk moeilijker met de boomlange Jakovlev.

Sterker, de Rus - die als een van de eerste Russische topsporters zijn afschuw uitsprak over de aanval op Oekraïne en snel een nieuw thuis vond in Israël - was Hoogland twee keer de baas.