Moeder Egurrola na ontknoping Oranje: 'Heb gegild, mijn nuchterheid was ik kwijt'
Huur de beste scenarioschrijver van Hollywood in, maar zo'n ontknoping had ook die niet kunnen bedenken. Damaris Egurrola, die zelden scoort voor het Nederlands elftal, kopte er in de beslissende fase van de Nations League-wedstrijd tegen België binnen vijf minuten twee in zodat Oranje naar de finaleronde van het toernooi gaat en kans op de Olympische Spelen houdt, en Engeland niet.
Haar moeder Alda Wienke hád het niet meer. "Ik heb heel erg staan gillen. Mijn Groningse nuchterheid was ik even kwijt."
Bitterballen in Spanje
Wienke zag hoe haar in Florida geboren dochter de heldin van Oranje werd in het Koning Willem II Stadion in Tilburg. Alleen zat ze dit keer niet op de tribune in het stadion, maar thuis in haar woonkamer in Spanje, waar ze al achttien jaar woont. In een kring zaten haar Spaanse man, zoon en vrienden om de tv heen. De vrouwen droegen een Oranje-shirt van Damaris. Op tafel stond een schaal bitterballen.
De blessuretijd was ingegaan, de minuten tikten weg en bij de wedstrijd Engeland-Schotland stond het 5-0. Dat betekende dat Engeland op dat moment op doelsaldo groepswinnaar was. Als Nederland door wilde naar de finaleronde, waar een olympisch ticket te verdienen valt, moest het scoren. Het strafschopgebied van de Belgen werd al de hele wedstrijd bevolkt door Oranje-speelsters, maar het lukte niemand die verlossende goal te maken.
In de 91ste minuut was het eindelijk raak: 3-0. Nederland stond weer eerste in de groep.
"Bij het eerste doelpunt van Damaris stonden we allemaal te dansen. Toen zei mijn zoon: Engeland heeft gescoord. Dat was zo'n anticlimax, vol ongeloof gingen we weer zitten. Een paar minuten later viel er weer een doelpunt en gingen we weer dansen, het was heel bizar."
Na die laatste goal werd er afgefloten en kon het feest losbarsten. Wienke zag hoe haar dochter werd besprongen door haar teamgenoten. Er werd gegild, gejuicht, geschreeuwd. Maar zelf leek haar dochter het nauwelijks te beseffen.
"Klopt", zegt Wienke, "Ze was gewoon echt heel moe, ook van alle emoties. Ik denk dat ze het allemaal even moest laten bezinken. Ze is wel een persoon die wat meer bescheiden is, die niet mee gaat springen en dansen met de rest, maar die het even op haar manier moet verwerken."
Bekijk het interview met Egurrola vlak na afloop van de wedstrijd:
Het past ook wel bij haar naam, Damaris, wat zachtaardig betekent. Ook in het interview na afloop eiste de middenvelder op geen enkele manier de credits voor de winst op.
Moeder Wienke: "Zo is Damaris echt, ze weet gewoon: het is een teamsport. Het team heeft de hele wedstrijd hard gewerkt. Dat zij die laatste twee doelpunten kon maken, is fantastisch, maar ze heeft heel goed door dat het zonder het team niet was gelukt."
Vanuit de kleedkamer kreeg moeder Wienke een blij appje van haar dochter. Na middernacht, toen ze in de taxi terug zat, hebben ze nog even gebeld. "Ze was zo moe. Sommige speelsters wilden nog een feestje vieren, maar Damaris niet, die wilde naar bed. Ze is gewoon heel nuchter, denkt: ik moet morgen weer werken, terug naar Frankrijk, weer trainen met Olympique Lyonnais. Omschakelen en door."
Berichtje aan Damaris: 'geniet'
En inderdaad: vanmiddag rond lunchtijd zat de matchwinnaar van gisteren weer in het vliegtuig terug. Wienke stuurde haar vlak voor ze zou opstijgen nog een berichtje: "Ik schreef: het zal wel heel bizar zijn om nu naar huis te gaan, maar neem de tijd, geniet van elk moment. Dat zou ze zeker doen, antwoordde ze."
Nog een keer de bizarre ontknoping van de poule zien? Dat kan hier:
De blik voor Oranje gaat nu op de finaleronde in februari. Maandag 11 december wordt er geloot en weet Nederland welk land de tegenstander is in de halve finales. Dat kan Duitsland zijn, of Frankrijk, waar Egurrola teamgenoten kent, of wereldkampioen Spanje, het land van haar vader en waar het gezin sinds haar zevende woont.
Voor moeder Wienke maakt het niks uit wie de tegenstander wordt. "Iedereen thuis is team Dama."
