Of in hem een toekomstig Minister voor Sport schuilt? Gert-Jan Liefers zucht een paar keer diep als hem de vraag wordt gesteld, om op die manier stiekem wat extra bedenktijd te kopen.
Als er één kandidaat-Kamerlid is dat op basis van zijn curriculum vitae voor zo'n functie in aanmerking zou komen, dan is het wel de nummer vier op de lijst van de PartijvdSport.
Twee decennia lang was de 45-jarige oud-atleet houder van het Nederlands record op de 1.500 meter. Dit jaar werd zijn 3.32,89 uit de boeken gelopen door het aanstormende talent Niels Laros. Maar Liefers staat misschien ook wel op een kruispunt in zijn leven.
Strikte voorwaarde
Ja, klinkt het uiteindelijk, hij zou best minister willen worden. Althans, onder één strikte voorwaarde. "Zolang ik op die positie weg kan blijven van het opportunisme, tenminste. Want opportunisme creëert alleen maar wantrouwen."
Niet dat Liefers zich iets meer dan een week voor de Tweede Kamerverkiezingen bij voorbaat rijk rekent. Hij kent zijn zeer bescheiden plek in het politieke landschap. Niet alleen is zijn PartijvdSport allesbehalve zeker van een Kamerzetel. Hij heeft ook nog eens drie personen (geen oud-topsporters) voor zich op de kandidatenlijst. "Als voormalig topsporter weet ik wat een vierde plaats waard is."
Liefers kent de positie van zijn partij: "Het zou al supergaaf zijn wanneer we één zetel behalen."
Middellange afstand
In 2014 speelde Liefers met de gedachte om een politieke partij op te richten met sport als uitgangspunt van het programma. Hij gooide links en rechts een balletje op, kwam erachter dat de PartijvdSport al bestond en sloot zich daar vervolgens bij aan.
Liefers: "Als topsporter ben je gewend te denken in oplossingen in plaats van problemen. Grenzen zijn er om te doorbreken, niet om tegenaan te lopen."
Politici zijn aan de cognitieve kant opgevoed. De voordelen van bewegen worden in ons land nauwelijks onderkend.
Liefers: "Ik geloof daarnaast in sport als verbindende factor. Dat geldt niet alleen voor ons land, maar voor de gehele wereld. De sportgedachte kan veel betekenen voor de mensheid."
Poetin
Waar die instelling toe kan leiden? In de wereldpolitiek is daarvan een duidelijk voorbeeld zichtbaar, al is Liefers de eerste om te erkennen dat dit niet voor zijn opvatting pleit.
"Vladimir Poetin is een product van zijn opvoeding. En hij is en blijft een judoka. Een man die onder geen enkele voorwaarde een nederlaag zal accepteren. Hij gaat door. Tot het bittere einde."
Het laat in Liefers' optiek onverlet dat sport de politiek veel goeds kan brengen. In Nederland, vooral. "Het probleem in ons land is dat de politici die de touwtjes in handen hebben aan de cognitieve kant zijn opgevoed. De voordelen van bewegen worden in ons land nauwelijks onderkend. Terwijl sport zo veel meer is dan alleen maar een beetje fysiek bezig zijn."
Waar het onder de Haagse kaasstolp aan ontbreekt zijn, zoals hij het noemt, spitsen met een neusje voor zowel de bal als het doel. "Scoren is een combinatie van cognitief en fysiek op het hoogste niveau acteren. Het een kan niet zonder het ander."
"Wetenschappelijk is aangetoond dat mensen die dagelijks bewegen tot veel betere oplossingen komen dan mensen die niet of nauwelijks uit hun stoel komen. Als we vasthouden aan de macht van mensen die zijn opgegroeid met het cognitieve, komen we geen stap verder."
Dat Nederland geen volwaardige minister van Sport heeft, toont volgens Liefers aan dat sport niet serieus wordt genomen. "Alleen wanneer de verkiezingen voor de deur staan, heeft de politiek interesse. Dan wordt de sport misbruikt door de politieke partijen."
Yesilgöz en Verhoeven
"Ineens wil Dilan Yesilgöz op de foto met Rico Verhoeven om zichzelf te profileren. Ik snap dat hij daar achteraf vraagtekens bij heeft. Waarom? Vermoedelijk omdat hij er hetzelfde over denkt als ik."
Het wordt tijd, zegt Liefers, dat de Nederlandse politiek daadwerkelijk in actie komt. Dat dopinggebruik een plekje in het wetboek van strafrecht krijgt, bij wijze van preventieve maatregel. Dat jongeren tot 21 jaar een budget tegemoet kunnen zien om zich aan te sluiten bij een sportclub. Dat kinderen op de basisschool, net als in Groot-Brittannië, de dag beginnen met een Daily Mile, een fikse wandeling van ruim anderhalve kilometer alvorens ze de klas betreden.
Het zijn ingrepen die eigenlijk indruisen tegen zijn opvattingen. "Ik ben altijd liberaal geweest. De praktijk leert alleen dat je op gebied van sport en bewegen niet alles bij de mensen zelf kunt neerleggen."
