Vierde wereldtitel rugbyers Zuid-Afrika na zege op Nieuw-Zeeland in zinderende finale

Zuid-Afrika is voor de vierde keer wereldkampioen rugby geworden. In een zinderende finale in het Stade de France in Saint-Dénis knokte Nieuw-Zeeland zich in ondertal terug, maar net als in de kwartfinale tegen Frankrijk en in de halve finale tegen Engeland wonnen de Springboks met één punt verschil: 12-11.

Met vier wereldtitels is Zuid-Afrika nu de succesvolste rugbynatie ter wereld. Nieuw-Zeeland blijft staan op drie.

Tal van prominenten, onder wie de Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramphosa en (voormalig) tennistoppers Roger Federer en Novak Djokovic, gingen er op de tribune eens goed zitten voor de clash tussen de twee supermachten in het rugby.

Vlak voor de wedstrijd werd het stil in het stadion voor de Nieuw-Zeelandse 'haka', het ritueel uit de maori-cultuur dat voor elk duel wordt opgevoerd.

Met Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika kreeg het tiende WK de droomfinale tussen de twee succesvolste ploegen in de geschiedenis. Toch begonnen beide het toernooi vijf weken geleden met veel onzekerheden.

De All Blacks leden in hun openingswedstrijd op 8 september tegen gastland Frankrijk een duidelijke nederlaag en ook Zuid-Afrika boog in de groepsfase voor het superieure Ierland. Maar in de knockoutfase toonden beide ploegen hun klasse.

De zaak-Mbonambi

In aanloop naar de finale ging het vooral over de Zuid-Afrikaanse mannetjesputter Bongi Mbonambi, die in de halve finale tegen Engeland tegenstander Tom Curry racistisch bejegend zou hebben. De internationale rugbybond onderzocht het incident, maar seponeerde de zaak vanwege gebrek aan bewijs.

Toch raakte het incident met Mbonambi - al dan niet berustend op een misverstand - een open zenuw in het Zuid-Afrikaanse rugby, dat een grote rol speelt in de afrekening met het Apartheidsverleden.

Uitgerekend de veelbesproken Mbonambi moest zich in de finale na amper een minuut al laten vervangen met een knieblessure na een overtreding van de Nieuw-Zeelander Manson Frizzell, die met een gele kaart tien minuten moest plaatsnemen op de strafbank.

In ondertal hadden de All Blacks het zwaar tegen het dominante Zuid-Afrika, dat via strafschoppen van Handré Pollard snel op een 6-0 voorsprong.

Rode kaart

Het sleutelmoment in de eerste helft kwam bij een stand van 9-6 voor de Zuid-Afrikanen, toen Sam Cane, de aanvoerder van de All Blacks, met een rode kaart werd weggestuurd.

Cane probeerde Jesse Kriel te stoppen, maar deed dat met zijn schouder in het gezicht van de Zuid-Afrikaan. De sanctie daarop is minimaal geel, maar zou na bestudering van de beelden ook omgezet kunnen worden in rood. En dat is precies wat gebeurde.

De All Blacks moesten verder met veertien man en Pollard strooide nog wat extra zout in de wond door zijn vierde strafschop tussen de palen te schoppen. Ook Mo'unga trof nog een keer doel en dus gingen beide ploegen de rust in met een tussenstand van 12-6.

Aan het begin van de tweede helft kregen de Zuid-Afrikanen twee keer de kans om de doodsteek toe te dienen. Eerst leek aanvoerder Kolisi op weg naar een try, maar hij werd gestuit op een meter of twee van de trylijn.

Daarna was het Kurt-Lee Arendse die wel in het trygebied belandde, maar na bestudering van de beelden bleek dat hij op het laatste moment zijn grip op de bal verloor.

Ook Zuid-Afrikaanse aanvoerder op strafbank

Die gemiste try's leken de Springboks duur komen te staan, helemaal nadat ook de Zuid-Afrikaanse aanvoerder Kolisi naar de kant werd gestuurd na een gevaarlijke tackle met het hoofd vooruit.

De video-arbiter was mild en zo bleef de sanctie beperkt tot tien minuten strafbank. Zonder Kolisi kwam Zuid-Afrika met de schrik vrij toen een try van Aaron Smith werd teruggedraaid, maar moest het even later toch de eerste try in vier (!) WK-finales toestaan.

Beauden Barrett, de oudste van de drie Barrett-broers bij de All Blacks, kreeg hem op zijn naam en bracht Nieuw-Zeeland tot op één punt: 12-11. Dat bleef het ook, want de conversie werd gemist door Richie Mo'unga.

Zuid-Afrika verdedigde in de slotfase met man en macht de krappe voorsprong en dat leidde tot wanhoopsacties. Zoals bij Chesny Kolbe, die in de slotfase ook met geel naar de kant moest, nadat hij met opzet de bal naar voren had geslagen

De overtreding leverde Nieuw-Zeeland een strafschop op. Met tranen in de ogen keek Kolbe toe hoe Jordie Barrett - die de gewisselde Mo'unga verving als kicker - achter de bal ging staan.

Bevangen door de zenuwen ging zijn strafschoppoging ver naast de palen. Na de misser van Barrett veranderden de tranen van Kolbe in een brede lach. Bij de Nieuw-Zeelander rolden de tranen nog voor het laatste fluitsignaal over de wangen.