Wonder van Dublin luidde wederopstanding Oranje in: 'Geloof erin, geloof erin!'
Het Nederlandse voetbal zat in een diep dal. Nederlandse clubs verloren in de eerste ronde van de Europa Cup, Oranje speelde niet op grote toernooien, de Europese successen van Ajax, Feyenoord en PSV waren slechts herinneringen. De WK-finales van 1974 en 1978 leken een eeuwigheid geleden.
In die omstandigheden nam Oranje het veertig jaar geleden, op 12 oktober 1983, in Dublin op tegen Ierland. Net als morgen betrof het een duel in de EK-kwalificatie. Het uitgangspunt was anders. Om kans te houden op plaatsing voor het eindtoernooi in Frankrijk moest Nederland winnen.
In een piepjong team maakte de toen 20-jarige Ajax-verdediger Sonny Silooy zijn interlanddebuut. "Ik dacht: even proeven aan Oranje", vertelt Silooy. "Maar de bondscoach zette me gewoon in de basis bij de belangrijkste wedstrijd van het jaar."
'Veld liep omhoog, we moesten bergop'
Die bondscoach was Kees Rijvers. Hij stelde met Ronald Koeman (20), Gerald Vanenburg (19), Ruud Gullit (21) en Marco van Basten (18) veel jonge spelers op. Talent in overvloed en Rijvers durfde te verjongen. Hij combineerde dat met de ervaring van onder anderen Willy van de Kerkhof en Bennie Wijnstekers.
Kijk hieronder naar de samenvatting van de EK-kwalificatiewedstrijd Ierland-Nederland van 12 oktober 1983:
Voor Vanenburg was het zijn zevende interland. Hij gold als een van de grote beloftes van het Nederlandse voetbal en speelde in de eerste helft achter Van Basten op tien. Verder koos Rijvers voor een verdedigende tactiek.
"We liepen achteruit en werden volledig overrompeld", zegt Vanenburg. "Ierland had toen een heel sterk team met veel power en Liam Brady op het middenveld als absolute topspeler. We werden weggespeeld."
Buiten die defensieve tactiek en de sterke tegenstander geeft Silooy nog een reden voor het feit dat Oranje achteruitliep. "Het veld liep omhoog, we moesten bergop", aldus Silooy over het veld in Dalymount Park in Dublin. "Ierland speelde lekker naar beneden en had wind mee."
Silooy had het aanvankelijk moeilijk met de Ierse spits Frank Stapleton. "Een sluwe vos", weet Silooy. "Later heb ik bij Ajax nog met hem gespeeld. Toen was hij niet zo goed meer."
In de zevende minuut kwamen de Ieren op voorsprong. Silooy wierp zich nog voor Stapleton, maar Gary Waddock onderschepte de bal en scoorde. Door een strafschop van Brady kwamen de Ieren tien minuten voor het einde van de eerste helft op 2-0 en het thuisland miste meerdere kansen om de score uit te breiden.
Doelman Schrijvers neemt het woord
"In de kleedkamer bij rust zat iedereen een beetje te mopperen", stelt Silooy. "Rijvers ook. Op een gegeven moment neemt Piet Schrijvers het woord. Hij begint over een wedstrijd tegen Oost-Duitsland waarin Nederland ook met 2-0 achterstond en met 3-2 won. 'Geloof erin, geloof erin!', riep Schrijvers."
Schrijvers verwees naar een interland tegen de DDR van vier jaar ervoor. De ruststand was toen eigenlijk 2-1, het was een leugentje om bestwil van de ervaren doelman, die afgelopen donderdag precies een jaar geleden overleed.
"Rijvers wilde het liever nog even aankijken", weet Vanenburg. "Die Ieren waren zoveel sterker dan wij. Hij wilde eerst zien hoe we het eerste kwartier doorkwamen. Toen hebben we onderling besloten om vol voor de aanval te gaan. 'Als we dat niet doen, gaan we er sowieso af', zei Schrijvers."
Gullit niet te stoppen
Vanenburg en invaller Bud Brocken bemanden na rust de flanken en zetten de Ieren meteen onder druk. Gullit werd de voornaamste schakel in het aanvalsplan. De libero verliet de achterste linie en liet zich alleen nog maar op het middenveld en in de aanval zien.
Ondanks gebaren van Rijvers vanaf de kant dat hij terug moest gaan, was Gullit niet te stoppen. Hij moest en zou naar voren gaan en schoot al snel de aansluitingstreffer binnen.
"We hadden niets te verliezen en werden zo dominant in de tweede helft", zegt Silooy. "Gullit kon ook gaan. Als je wil winnen, moet je aanvallen. Edo Ophof en ik hielden het achterin wel dicht. Twee verdedigers was genoeg tegen twee spitsen. En wij speelden nu downhill, zij bergop. Dat hielp ook. Alles klopte en dat voel je als team."
Gelijkmaker Van Basten
Van Basten kopte in de 65ste minuut de gelijkmaker binnen en een kwartier voor tijd schoot Gullit Oranje met zijn tweede goal naar de 3-2 winst. Het Wonder van Dublin was geschied. Van Basten wist van gekkigheid niet meer hoe hij die goal moest vieren en maakte een handstand.
"Die slaagde geloof ik niet helemaal", weet Vanenburg. "We doken allemaal over elkaar heen, zo blij waren we." Silooy: "Het was een memorabel debuut."
Het Wonder van Dublin bleek ondanks de latere uitschakeling voor het Europees kampioenschap een voorbode voor de terugkeer van Nederland aan de top. De wederopstanding. De jonkies die Rijvers toen al opstelde, werden vijf jaar later Europees kampioen, al was Silooy er op dat eindtoernooi vanwege een blessure niet bij.
"We waren nog jong, maar hadden veel kwaliteit", besluit Vanenburg. "En we waren al echte persoonlijkheden. Neem Gullit, Koeman ook. Die was jong, maar toen al een winnaar. Dat voegden we bij elkaar. Die wedstrijd in Dublin markeerde onze overgang naar volwassenheid. Samen werden we groot."
