Schouten zwemt in geest van 'Kromo' naar WK-brons: ‘Het leven mag ook leuk zijn’
Het waren niet de doorsneespullen van een topzwemster die Tes Schouten in haar koffer stopte toen ze zich vorige maand klaarmaakte voor een reis die als eindbestemming het Japanse Fukuoka kende.
Naast een trits wedstrijdpakken, snelle badmutsen, brilletjes en de zwemplank voor de rustige trainingen rond de wedstrijden reserveerde ze, zoals de laatste tijd gebruikelijk, in haar koffer ruimte voor twee branchevreemde items. Een pluchen knuffel en een professionele nagellamp.
Ach, lacht de 22-jarige Schouten, ze is nu eenmaal een bijzondere. Buiten het bad. En nu dus ook daarbinnen.
Zevenmijlslaarzen
Tijdens de mondiale titelstrijd in Japan maakte de wereld vrijdag aangenaam kennis met de onbevangen schoolslagspecialiste die met zevenmijlslaarzen opstoomt richting absolute top. Met een rossige, welbespraakte atlete uit Bodegraven die tijdens de WK van 2022 in Boedapest op de 200 school met 2.26,85 nog roemloos sneuvelde in de series en een jaar later in Fukuoka met 2.21,63 breed lachend de laagste trede van het ereschavot betreedt.
Haar teamgenoten weten al langer dat ze anders dan anderen is. Zelf ziet ze vooral overeenkomsten met één van de grootste zwemsters die Nederland voortbracht.
"Ik voel me stiekem verbonden met Ranomi Kromowidjojo."
Bal
Als ze de drievoudig olympisch en wereldkampioene treft, is het bal. "Dan lopen we altijd een beetje te kloten. Grapjes te maken en zo. Met haar erbij is het altijd gezellig."
Het is het verhaal van de twee zielen en die ene gedachte. "Zij hield net als ik ook altijd van afleiding buiten het zwemmen. Topsport bedrijven is heel leuk, daarbuiten moest het relaxed zijn. Daarin herkennen we elkaar. Het leven buiten het zwembad mag best leuk zijn. Gezellig een hapje eten hier of iets drinken daar."
De mens en de zwemster Tes Schouten zijn twee verschillende personen. De een moet zich vooral niet bemoeien met de ander. Vandaar de pluchen knuffel en die nagellamp.
"Als ik, waar dan ook ter wereld, een bad inloop, is de volle focus gericht op het zwemmen. Maar zodra ik naar buiten stap, is het klaar."
Kleine, stomme dingen
Ook in het hotel in Fukuoka zocht ze daarom rond trainingen en races naar afleiding. Momenten om zich vooral geen zwemster te voelen en weerstand te bieden aan momenten van verveling en vlagen heimwee.
"Ik probeer mezelf thuis te voelen door heel kleine, stomme dingen te doen. Ik heb iets met knuffels, en neem er altijd eentje mee naar het buitenland om iets van thuis bij me te hebben. Ik bel iedere dag ook altijd even met mijn ouders. Ook al duurt dat soms niet langer dan drie minuten."
Heerlijk tutten
"Wat ik de laatste tijd ook doe als ik in het buitenland ben, is nagels lakken. Daarom heb ik zo'n lamp bij me die je ook in van die nagelstudio's ziet. Dan ga ik heerlijk tutten. Even niet nadenken en lekker afgeleid zijn."
Eind mei heb ik pas voor het eerst een normale trainingsweek gedraaid
Genieten van het leven, Schouten weet hoe belangrijk het is. "Voor je het weet, is zo'n zwemcarrière voorbij."
Want het begin van 2023 beloofde weinig goeds. Schouten werd tijdens de WK kortebaan in Melbourne, eind vorig jaar, ziek en werd maar niet beter.
Virus op virus
"Ik kreeg virus op virus en had ook heel lang koorts. Er kon geen diagnose kon worden gesteld, dat maakte het allemaal heel lastig." Schouten raakte ten einde raad. "Uit onderzoeken kwam naar voren dat ik inderdaad ziek was, alleen kon de oorzaak niet gevonden worden. En dat terwijl de thermometer bleef aangeven dat ik 40 graden koorts had."
Schouten begon te twijfelen aan zichzelf. "Stelde ik me aan? Zat het soms in mijn hoofd en dacht ik alleen maar dat ik iets voelde? Als topsporter ben je altijd sterk, nu kon ik ineens niet meer op mezelf vertrouwen. Dat was heel moeilijk."
Ontsteking
"De dokters hebben een tijdlang gedacht dat ik een ontsteking bij mijn hart had. Toen uit een MRI-scan bleek dat dit niet het geval was, kreeg ik weer groen licht om te trainen. Daarna heeft het zeker nog twee maanden geduurd voordat ik weer voluit kon gaan in het water. Eind mei heb ik pas voor het eerst een normale trainingsweek gedraaid."
"Ik ben niet zozeer bang geweest voor mijn carrière. Ik heb me wel afgevraagd hoe ik dit seizoen en de aanloop naar de Olympische Spelen van Parijs door zou komen. Er werd me gezegd dat ik ervan uit moest gaan dat 2023 voor mij al gedaan was. Ik kon trainen, maar moest alleen niet rekenen op topprestaties."
Geluk bij ongeluk
Het tegendeel bleek waar. Schouten zwom in de maanden voor de WK Nederlandse records op de 100 en 200 school en steeg vrijdag in Fukuoka boven zichzelf uit.
"Misschien is het wel een geluk bij een ongeluk geweest dat ik er begin dit jaar twee maanden uit ben geweest. Ik train al zes jaar lang bijna dagelijks en heb elk jaar maar vijf weken vakantie. Dan is het niet zo heel erg raar dat je op een gegeven moment in elkaar klapt."
De periode na de ziekte gaf haar bovendien heel veel zelfvertrouwen. "Vroeger was ik met een hoofd vol twijfels op het startblok gestapt. Zo van: hoe kan ik in 's hemelsnaam met zo'n voorbereiding hard zwemmen? Er is een soort ontspanning over me heen gekomen nu ik heb geleerd te vertrouwen op mijn lichaam. Ik kan klaarblijkelijk veel meer dan ik denk. Ook wanneer alles niet geheel volgens plan verloopt."
