De renners die het in de voorgaande dagen al zwaar hadden of gevallen zijn (en dat waren er nogal wat!) zullen niet uitkijken naar de rit van vandaag. De vijftiende etappe van Les Gets naar Saint-Gervais is allesbehalve vlak: nog meer op en af in de Alpen.
Met de rustdag van maandag in het verschiet kunnen de rasklimmers hun geluk op. Vijf gecategoriseerde klimmen in een etappe van 179 kilometer met finish op de Mont Blanc.
Dit wordt het volgende hoofdstuk in de strijd tussen geletruidrager Jonas Vingegaard en achtervolger Tadej Pogacar.
Twee toprenners tussen de klimtreinen van Jumbo-Visma en Team UAE Emirates. Hoge wattages, strakke blikken. En een herhaling van zetten, verwacht analist Stef Clement. "Pogacar gaat hetzelfde doen als vandaag", zei Clement na etappe 14. Ook Jumbo-Visma zal niet afstappen van de afmattingsstrategie waarmee ze in de rit over de Joux Plane probeerden de concurrentie uit te putten.
Pogacar-tactiek
"Dit keer wel aankomst bergop. Maar de aanloop lijkt iets minder lastig dan de Joux Plane", denkt Clement. "Dus het is aan Jumbo-Visma om het zo lastig mogelijk te maken. Om zo de scherpte er vanaf te halen bij Pogacar."
Voor die tactiek ligt er een fraai parcours. Na een verraderlijke aanloop wacht na 83 kilometer met de Col de la Forclaz de Montmin (7,2 kilometer à 7,3 procent, 1ste categorie) de eerste officiële beproeving.
Via de Col de la Croix Fry (11,4 kilometer à 7,1 procent, 1ste categorie) en de Col des Aravis (4,4 kilometer à 6,2 procent, 3de categorie) koerst het peloton richting de finishplaats, waar de Mont Blanc via een tweetrapsraket wordt beklommen.
Eerst de korte, steile Côte des Amerands (2,7 kilometer à 10,1 procent, 2de categorie) daarna de Mont Blanc (7,7 kilometer à 7 procent, 1ste categorie). met finish in Saint-Gervais.
Het heilige monster
Aan de voet van de Mont Blanc groeide één van de beste vrouwelijke wielrenners ooit op. Meer dan duizend zeges, meerdere werelduurrecords, 3x de Tour, 5x wereldkampioen op de weg, Olympisch kampioen en 59 nationale titels.
Dat alles staat op het uitpuilende palmares van Jeannie Longo. Altijd eigenzinnig, nors, volgens sommigen onuitstaanbaar. Maar zo vaak de beste.
Le monstre sacré, het heilige monster, werd vaak in verband gebracht met doping. De ouderdom weigerde vat op haar te krijgen. Tot haar 57ste koerste Longo door, terwijl ze zich eigenlijk nooit thuis heeft gevoeld in het peloton. Ze wilde alleen zijn.
Alleen aankomen is wat de winnaar op de Mont Blanc waarschijnlijk zal doen. Maar wordt het een eenzame vluchter of komt er een duel tussen Vingegaard en Pogacar om de dagzege?
