Prins Harry in nieuwe arena voor zijn strijd tegen tabloids: de rechtszaal
Er zijn maar weinigen die het aandurven om in de rechtszaal een juridisch gevecht aan te gaan met zo ongeveer de hele Britse tabloidpers. Alleen al vanwege de diepe zakken die nodig zijn om die strijd te kunnen voeren. Toch staat de Britse prins Harry vandaag in het Hooggerechtshof in Londen, om te getuigen in zijn zaak tegen tabloidkrant Daily Mirror.
Een prins in een rechtszaal. Het was al ruim een eeuw niet meer voorgekomen in het Verenigd Koninkrijk. Het zal de komende tijd een stuk minder bijzonder zijn. Harry heeft in totaal drie zaken tegen de Britse pers lopen en is niet van plan om te schikken. Zijn missie: de Britse kranten die zich volgens hem jarenlang hebben misdragen tot de orde roepen en hen laten boeten voor hun wangedrag.
De prins ligt al jaren op ramkoers met de Britse pers. Volgens Harry heeft Mirror Group Newspapers (eigenaar van Daily Mirror, the Sunday Mirror and the Sunday People) op grote schaal illegale methoden toegepast om informatie te verzamelen tussen 1996 en 2011, zoals het hacken van telefoons en het inzetten van privédetectives, om zo sappige roddelverhalen in de krant te kunnen publiceren. De hoogste bazen en eindredacteuren van de krant zouden daar volgens de prins van op de hoogte zijn geweest.
Bekijk hier de aankomst van prins Harry in de rechtszaal:
Niet zonder risico
Prins Harry zegt dat hij vanaf jongs af aan slachtoffer is geweest van wanpraktijken door journalisten en privédetectives die voor de tabloids werkten. Ze volgden hem naar eigen zeggen en luisterden hem af voor privé-informatie over hem, zijn moeder Diana en andere familieleden.
Als student en jongvolwassene werd er veel bericht over Harry in de Britse media. Er verschenen verhalen over zijn feestleven, drugsgebruik, relaties en toenmalige vriendin Chelsy Davy.
Persoonlijk getuigen in een rechtszaak is alleen niet zonder risico's voor Harry. Hij zal stevig worden ondervraagd door advocaten van de tegenpartij.
Bovendien kan de rechtszaak gevoelige informatie blootleggen, zoals over de complexe relatie tussen de tabloidpers en het Britse koningshuis. Bijvoorbeeld over onderhandse deals met journalisten om iets over de royals uit, of juist in de media te krijgen. Het blootleggen van deze dynamiek is iets waarmee Harry ook de rest van de koninklijke familie kan schaden.
Diepe haat
De vraag is daarom: waarom haalt Harry zich dit zogenoemde courtroom drama op de hals? Uit zijn boek Spare en de Netflix-serie Harry & Meghan komt zijn diepe haat voor de Britse pers. Hij ziet de tabloids als verantwoordelijk voor het overlijden van zijn moeder, Diana, die achtervolgd door fotografen verongelukte in 1997.
Volgens Harry heeft de pers hem vanaf jonge leeftijd beschadigd: de eindeloze inbreuk op zijn privacy leidde tot "paranoia en depressies".
De rechtszaak tegen Mirror Group Newspapers van vandaag is een van de drie zaken waarin dezelfde hackingclaims worden besproken. De andere twee zaken zijn tegen Rupert Murdochs News Group Newspapers en de Mail-kranten.
Enorme schaal
De schaal van de rechtszaken is enorm: er zijn slechts drie Britse kranten over die niet onder de aangeklaagde mediabedrijven vallen: de Daily Telegraph, The Guardian en The Financial Times.
Daarnaast zijn de claims niet nieuw: de zaak van prins Harry maakt deel uit van het grote Britse afluisterschandaal dat al zo'n vijftien jaar speelt. Talloze beroemde figuren kwamen er in die tijd achter dat ze werden afgeluisterd door de tabloidpers. Bekende Britten zoals acteur Hugh Grant en zanger Elton John hebben om die reden al schadevergoedingen ontvangen.
Er zijn meer dan honderd eisers die zeggen gehackt te zijn. De krant News of the World ging in 2011 door het hackschandaal ten onder.
Mirror Group Newspapers heeft in 2015 al een excuses in de krant gepubliceerd, met daarin de boodschap dat het gedrag van sommige journalisten onrechtmatig was en nooit had mogen gebeuren. Het bedrijf ontkent in de zaak dat eindredacteuren en bazen op de hoogte waren van de illegale praktijken. Volgens Harry wisten ze dat wel en hij is vastberaden om dat te bewijzen.
