De geiten van Parijs-Roubaix grazen in Arenberg voor veiligere passage door de hel
De gevreesde kasseien in het bos van Wallers lagen er zelden zo idyllisch bij. En dat komt door een groepje evenhoevigen dat deze weken het pad bewandelt. Niet voor een feeërieke ansichtkaart, maar voor een vrije passage door het hart van de hel, de wielerklassieker Parijs-Roubaix.
Veertig geiten uit een klein dorpje in de buurt knabbelen sinds februari het hoge gras tussen de kasseien weg. Zodat de renners over drie weken (zondag 9 april) zo veilig mogelijk over de illustere, 2.300 meter lange vijfsterrenstrook in de Hel van het Noorden kunnen denderen.
Ieder jaar prepareert organisator ASO het 256,6 kilometer lange parcours. Daarvoor maakt het alle 29 kasseistroken, in totaal 54,4 kilometer, grasvrij en koersklaar. In auto's of tractoren gaat men iedere strook langs, vertelt Thierry Gouvenou, parcoursbouwer bij ASO en verantwoordelijke tijdens Parijs-Roubaix.
"We branden het gras altijd weg of we gebruiken mechanische borstels."
Tragedies en legendes
Maar de kasseienstrook in het bos, waar renners het liefst de ogen sluiten en bidden dat alles goed afloopt, is een geval apart. De strook leverde niet alleen al vele tragedies en legendes op - Johan Museeuw brak er ooit een knie en Wout van Aert vorig jaar een wiel - de eeuwenoude kasseien behandelt men net zo precair als een antiek schilderij.
Het bos is beschermd gebied, waardoor de gebruikelijke methoden om gras weg te halen zijn verboden, legt Gouvenou uit. Bovendien zijn zware voertuigen niet toegestaan, om verdere verzakking van de stenen te voorkomen.
Ieder half jaar staat het onkruid tot op enkelhoogte. Helemaal in coronatijd, herinnert Gouvenou zich. "We zagen dat het gras erg aanwezig was en we begonnen aan nieuwe opties te denken. Toen dachten we aan geiten om het gras op te eten."
Werkloze geiten
De gemeente Wallers vond een lokale liefdadigheidsorganisatie met werkloze geiten, die hier en daar al dorpjes schoon knabbelden. "Sinds begin februari hebben we veertig geiten in Arenberg, die goed werk doen. Ze komen iedere dag grazen. En iedere dag wordt de stront van de geiten opgeruimd."
De geiten hebben een secuur taakje. Met te veel gras tussen de kasseien, wordt de trouée d'Arenberg (zeker met veel regen) te glibberig. Met te diepe gleuven tussen de stenen verandert het in een gevaarlijke hindernisbaan.
"Als we het gras wegbranden of wegborstelen, zeggen sommige rijders dat we te diep gingen. De banden komen dan tussen de kasseien. Dus we hadden een minder agressieve methode nodig." De geiten zijn de oplossing.
Duurzaamheid
Een andere prettige bijkomstigheid is de duurzaamheid, het zogeheten eco-grazing: "Het is goed dat we een ecologisch verantwoorde manier hebben. Het is goed voor iedereen. Ik ben er trots op."
Tien dagen voordat de koers begint, zit het werk er voor de geiten op. "In de zomer komen de geiten terug om weer het gras weg te eten." Een zomerbaantje in de bossen van Wallers.
