Fanny, Elly, Nelli en Sifan: deze Nederlandse atleten gingen Bol voor met wereldrecord
Femke Bol liep zondagmiddag in Apeldoorn met 49,26 een 41 jaar oud wereldrecord op de 400 meter uit de boeken. Maar hoe bijzonder is haar prestatie eigenlijk?
Om dat te kunnen schetsen duiken we de geschiedenisboeken in. Een blik op álle Nederlandse wereldrecords uit de atletiekhistorie. En dat zijn er, zeker de laatste decennia, niet heel veel.
Sifan Hassan
Bol is pas de derde Nederlander die dit millennium een wereldrecord loopt, springt of gooit. Alleen Sifan Hassan en Lornah Kiplagat gingen haar voor.
In 2021 had Hassan welgeteld twee dagen het wereldrecord op de 10 kilometer in handen met haar in Hengelo gelopen toptijd van 29.06,82. De Ethiopische Letesenbet Gidey liet 48 uur later op dezelfde baan zien dat het nog vijf seconden sneller kon: 29.01,03.
In 2019 liep Hassan in Monaco met 4.12,33 een wereldrecord op de mijl, dat nog wel tot de dag van vandaag standhoudt. De mijl is geen olympisch onderdeel, maar het maakt wel deel uit van veel internationale wedstrijden.
Dat laatste kan niet gezegd worden van haar incourante wereldrecord op de uurloop. In 2020 liep Hassan in Brussel in een uur tijd 18.930 meter. Op dit onderdeel worden maar zelden wedstrijden gehouden.
Kiplagat verbeterde in 2007 het wereldrecord op de halve marathon: haar tijd van 1.06,25 bleef vier jaar als wereldrecord staan. De halve marathon is geen olympisch onderdeel, maar wel een populaire afstand in de atletiek.
Elly van Hulst was in 1989 de laatste Nederlandse vrouw voor Hassan en Kiplagat met een wereldrecord op een courante afstand. Op de WK indoor in Boedapest liep ze 8.33,82 op de 3.000 meter. Pas twaalf jaar later werd haar record verbeterd. Inmiddels is de afstand geen onderdeel meer van internationale wedstrijden zoals WK's en de Olympische Spelen.
Drie jaar eerder snelde Nelli Cooman naar een wereldrecord op de 60 meter indoor. In Madrid passeerde de sprintster na precies 7,00 seconden de finishlijn. Zes jaar later, in 1992, werd haar record verbeterd.
Fanny Blankers-Koen liep in haar carrière liefst twaalf wereldrecords. Maar een aantal daarvan op onderdelen die inmiddels niet meer bestaan, zoals de 80 meter horden.
Hieronder de lijst van de overige erkende Nederlandse wereldrecords op atletiekonderdelen die nog altijd deel uitmaken van internationale wedstrijden.
En de mannen dan? De oogst aan wereldrecords is daar een stuk soberder. Chris Berger evenaarde in 1934 met 10,3 het wereldrecord op de 100 meter sprint. Destijds ging de tijdmeting niet verder dan tienden van seconden, waardoor Berger zijn record met enkele andere atleten moest delen.
In 1924 evenaarde de estafetteploeg op de 4x100 meter het wereldrecord van 42,0 dat eerder door Groot-Brittannië was gelopen.
Op het incourante onderdeel uurloop zette Jos Hermens tot tweemaal toe een wereldrecord neer: op Papendal legde hij in 1975 20,904 kilometer af. Een jaar later 20.944 meter.
Nu sportvrouw van het jaar?
Met haar wereldrecord is de kans groot dat Bol afrekent met een frustratie van vorig jaar. Tot onbegrip van met name haar coaches behoorde de atlete toen niet tot de laatste drie genomineerden voor de prijs van Sportvrouw van het Jaar in Nederland.
Drie van de laatste vier atletes die een wereldrecord liepen, werden in dat jaar óók verkozen tot Sportvrouw van het Jaar. Zowel Hassan, Van Hulst als Cooman viel die eer ten deel. Oftewel: Bol kan haar galajurk voor december vast gaan uitzoeken.
