Smerige spelletjes bij basketbaltransfer? 'Ze wilden mijn licentie intrekken'
Doldwaze deals, geldsmijterij en een duizelingwekkend aantal transferberichten domineerden afgelopen weken de headlines op sportpagina's.
Maar wie dacht dat de transfergekte enkel is voorbehouden aan het profvoetbal, heeft nog niet kennisgemaakt met het vrouwenbasketbal. Ook daar vinden deals plaats die op z'n minst de wenkbrauwen doen fronsen.
Iemand die daar alles van weet is Laura Cornelius, een van de beste speelsters van Nederland en aanvoerster van de Oranjebasketbalsters.
Gedwongen handtekening
Op zondag 15 januari was ze nog spelverdeelster bij Spar Girona, de koploper in de hoogste Spaanse basketbalcompetitie. Diezelfde dag werd ze min of meer gedwongen te tekenen bij een steenrijke club uit Turkije.
Een gesprek over een bliksemtransfer in de basketbalbusiness, met een enigszins goede afloop.
"Op vrijdagavond 13 januari zat ik lekker op de bank te Netflixen toen mijn agent belde. Hij had een aanbieding gekregen van een Turkse topclub, Cukurova Basketbol uit Mersin. Zij wilden mij, Laura Cornelius, uit contract kopen. Diezelfde avond lag er al een voorstel op tafel."
Als de 26-jarige Cornelius terugdenkt aan het moment kan ze een lach niet onderdrukken. Nooit had ze gedacht dat er een prijskaartje om haar nek zou hangen. Dat ze handelswaar kon zijn in een zakelijke transactie met een ploeg uit de absolute Europese basketbaltop.
"Voor mij kwam dit echt helemaal out of the blue. Mersin is heel rijk, heel ambitieus en ze doen mee in de Champions League van het basketbal. Zij hebben sterren in dienst, terwijl ik nou niet bepaald de pannen van het dak speelde bij Girona. Aanbiedingen van clubs had ik totaal niet verwacht."
Hoe mooi het Turkse avontuur op papier ook klinkt, Cornelius zegt tegen haar agent: geen interesse. Girona, een stad in Catalonië, had haar veel te bieden. Ze voelt er zich thuis, wil voor de Spaanse titel strijden en ziet een bliksemtransfer niet zitten.
Maar dan is het zondag 15 januari, de dag waarop Spar Girona tegen rivaal Barça CBS speelt en wint. Cornelius speelt twaalf minuten mee, scoort zeven punten, twee rebounds en geeft twee assists.
"Tijdens de wedstrijd zat dat Turkse aanbod niet meer in mijn hoofd. Dat verhaal had ik voor mijn gevoel al afgesloten, maar toch liep het anders", zegt de speelster, die kort na afloop wordt gesommeerd naar de bestuurskamer te komen.
"Daar zat het management van de club en het werd een onaangenaam gesprek. In plaats van dat ze dachten 'hey, we hebben een speelster die bij ons wil blijven en loyaal is', werd me vriendelijk verzocht het Turkse bod te accepteren."
Vanuit het niets werden de bestuurlijke duimschroeven aangedraaid, vertelt Cornelius. "Ze zeiden: we weten dat je niet naar Turkije wil, maar als je blijft dan halen we een andere speelster en trekken we jouw licentie in. Ik vroeg: wat betekent dat dan? Zij: dat je kan blijven en je geld krijgt, maar dat je geen minuut meer speelt."
'Dit voelde als een dreigement'
Voor de point guard van het Nederlandse basketbalteam kwam de mededeling rauw op haar dak. "Voor mij voelde dit als een dreigement. Ja, ik voelde me wel in een hoekje geduwd om te vertrekken. Girona wilde dat Turkse geld en ik wilde het risico niet lopen om niet te spelen."
"Als ik mocht kiezen, was ik in Spanje gebleven. Dit was keihard en vervelend. Zakelijk begreep ik Girona wel, maar als mens is het lastig. Ik besefte dat sport toch echt een business is en dat je als sporter een product bent dat gekocht en verkocht kan worden. Ineens heb je een prijskaartje."
Halsoverkop vertrekt Cornelius uit Girona. Zondagavond gaat ze akkoord met de aanbieding van Mersin en laat ze haar Catalaanse contract ontbinden. Dinsdag zit ze in het vliegtuig naar Istanbul.
"Normaal denk ik goed na over de stappen die ik zet in mijn carrière. Nu had ik daar geen tijd voor. Ik zat in het vliegtuig met twee volle koffers en had eigenlijk geen idee waar ik naartoe zou gaan."
Sportpsycholoog
Mentaal hakte de bliksemtransfer er even in. Cornelius stelt dat ze enorm moest 'schakelen' om alles te laten bezinken. Met behulp van een sportpsycholoog kreeg ze de boel weer op de rit.
"Je moet heel weerbaar zijn als topsporter. Soms wordt niet rustig aan je gevraagd hoe je je voelt. Nee, dan wordt gewoon voor je besloten. Uiteindelijk heb ik alles maar op me af laten komen en alles laten gebeuren. Ik had zoiets van: we zien wel. Ik probeerde het te relativeren en vooral te genieten van dit nieuwe avontuur. Er zijn immers duizenden meisjes die mijn plek willen hebben."
Nu bivakkeert de Nederlandse tussen sterren uit het internationale vrouwenbasketbal. Speelsters waar ze voorheen filmpjes van bekeek op YouTube zijn nu haar tegenstanders. Ook blijkt Mersin, een kuststad in Zuid-Turkije op 300 kilometer van de Syrische grens, een fijne plek voor topsport.
"Gelukkig kon ik héél snel de knop omzetten. Ik zit hier goed op mijn plek. Ik speel veel en de faciliteiten zijn absoluut top. Er zijn hier ijsbaden, sauna's, fysiotherapeuten, twee chefkoks die elke dag voor je koken. Ongekend. Soms gebeuren dingen met een reden. Dit heeft uiteindelijk goed uitgepakt."
Eind goed al goed, zou je denken. Toch krijgt deze transfer misschien nog een staartje voor Cornelius.
Mersin en Girona staan namelijk op woensdag 22 februari tegenover elkaar tijdens een ontmoeting in de Euroleague Women.
