Dagboek Doha: een ode aan de Argentijnse fans, die eigenlijk al wereldkampioen zijn

• Thierry Boon

  NOS-redacteur in Qatar

De ogen van de voetbalwereld zijn gericht op het WK in Qatar. In het gevolg van de absolute wereldsterren en in de kantlijn van het grote nieuws schrijft NOS-redacteur Thierry Boon dagelijks over wat hij meemaakt in Doha.

"Vamos, vamos, vamos, Argentina!" Het is bijna twee uur 's nachts in een verder verlaten Lusail. Maar zij blijven gaan. Dit is hun emotie, hun passie, hun leven.

Het laatste dagboekje vanuit Doha gaat over de hartstochtelijke Argentijnse fans, die de wereldtitel in Qatar eigenlijk wel verdienen.

20.17 uur, nog 1.43 uur voor de aftrap. De eerste mensen zoeken hun stoeltje al op. Een paar hangen een spandoek op met een prachtige foto van Diego Armando Maradona erop. "Pensando en vos siempre", staat erop, oftewel: we denken altijd aan je.

20.20 uur. Nog 1.40 uur voor de aftrap. Een voor een komen de trommelaars het vak in. In een snel ritme dalen ze de trappen af en nestelen ze zich vooraan het vak. En iedere fan met nummer 10 op de rug. De helft Messi, de helft Maradona.

20.45 uur. Nog 1.15 uur voor de aftrap. Wat een kabaal plots door het Lusail. Kroatië stuurt Brazilië naar huis na strafschoppen en daar zijn de Argentijnen zo te zien (en te horen) maar wat blij mee.

Zo vierden de Argentijnen de uitschakeling van Brazilië:

22.00 uur. De aftrap van Nederland-Argentinië. De blauw-witte-brigade, een massa bestaande uit zo'n 80.000 fans, schudt, kolkt, trilt, bidt en zingt. Lichtblauwe ballonnen vliegen van voor naar achter boven het vak.

23.33 uur. Het heerlijke avondje lijkt gekomen voor de Argentijnen. Hun ploeg komt op 2-0 en stevent af op de halve finales. Oranje creëert niets. Op de tribunes worden voorzichtig wat shirtjes uitgetrokken, die vervolgens in de linker- of rechterhand verdwijnen en boven het hoofd zwaaien alsof het natte theedoeken zijn.

00.00 uur. Het piept, het kraakt en Wout Weghorst kantelt de wedstrijd: 2-2. Even valt het stil bij de Argentijnse fans. Dan starten de trommelaars weer op en openen de fans hun kelen.

00.55 uur. Argentinië wint na strafschoppen. Wie de vreugde-explosie hoort, gelooft meteen de verhalen over de Argentijnen die hun auto of zelfs hun huis hebben verkocht om hier bij te zijn. Dat klonk als stoere taal, maar als je de geproduceerde hoeveelheid decibel van dichtbij hoort, voel je hoe diep de emotie zit. (En baal je dat je geen oordoppen meehebt).

Bekijk hier de samenvatting van Nederland-Argentinië:

01.18 uur. Al 23 minuten staat het Argentijnse vak in lichterlaaie. De spelers vieren inmiddels ook hun feestje voor de fans, die maar blijven zingen.

01.50 uur. Bijna een uur (!) na de wedstrijd. Terwijl de rest van het stadion al een flinke poos leeg is, staan de beveiligers inmiddels ook achter de goal, waar ze de laatste Argentijnse fans die nog altijd druk aan het zingen zijn vriendelijk verzoeken om het stadion te verlaten. Dat doen ze dan ook.

01.52 uur. Het is een gekkenhuis in de omloop. Springende mannen van zestig. Vaders met kinderen om hun nek. Wapperende vlaggen en vooral die handjes de lucht in. Argentinië zit bij de laatste vier van het WK.

02.20 uur. Het zit erop. Het busje terug naar het hotel vertrekt. Op de achtergrond is het immense, goudkleurige Lusail nog goed zichtbaar, gedragen door de klanken van Zuid-Amerikaanse trommels, vocaal bijgestaan door de gepassioneerde fans. Zij gaan door en blijven by far de grootste groep aanwezige fans in Qatar. En het zullen er alleen maar meer worden. Oranje gaat naar huis. En het dagboekje is uit.