Eva Doesborgh
redacteur Nieuwsuur
Eva Doesborgh
redacteur Nieuwsuur
Het aantal mensen met schurft is de afgelopen maanden tot recordhoogtes gestegen. Vooral onder jongvolwassenen is de huidaandoening een veelvoorkomend probleem. De GGD in Amsterdam maakt zich zorgen en wil inzetten op expertise en groepsbehandelingen.
Arts Ewout Fanoy werkt al 18 jaar bij de GGD maar heeft nog nooit zo veel schurftgevallen voorbij zien komen. "We krijgen nu een paar duizend meldingen per week, dat zijn forse aantallen." Zeker omdat er geen meldingsplicht is bij schurft. "We hebben dus lang niet de gegevens van alle gevallen. Dit is pas het topje van de ijsberg."
Nieuwsuur ging langs bij twee vrouwen die schurft hadden en uitleggen hoe vervelend het is. "Je wil gewoon je hele huid kapot krabben":
De GGD ziet al sinds 2013 een toename in het aantal gevallen. Maar deze explosieve stijging is vooralsnog niet helemaal te verklaren. "Sinds twee jaar neemt het ineens nog meer toe", zegt Fanoy. "Terwijl de besmettingen van alle andere infectieziektes tijdens corona naar beneden gingen, steeg die van schurft juist". Het zou kunnen dat jongvolwassenen door de lockdown veel op elkaar zaten en elkaar opzochten. Schurft wordt overgedragen via huid- op huidcontact.
Huisartsen missen expertise
Huisartsen hebben volgens Fanoy vaak niet de juiste expertise. Het probleem is vooral groot onder studenten. Zij hebben ook vaak nog een huisarts uit hun oorspronkelijke regio. "Die huisartsen denken dan niet zo snel aan schurft. Zo schrijven ze wel eens medicatie voor eczeem uit, terwijl het achteraf schurft blijkt te zijn."
De GGD wil daarom meer samenwerken met huisartsen. "Ze staan in de frontlinie", zegt Fanoy. "Dus het is belangrijk dat zij meer expertise krijgen. Samen met hen moeten we gaan inzetten op groepsbehandeling."
Studenten moeten het bespreekbaar maken en over hun schaamte heenstappen.
De behandeling van schurft gaat namelijk vaak fout. Als één iemand schurft heeft, moet het hele huishouden zich behandelen. En die behandeling vergt nogal wat inspanning: Patiënten moeten zichzelf voor het slapen volledig insmeren met zalf, beddengoed moet gewassen worden op 60 graden en kleren moeten drie dagen op kamertemperatuur in plastic zakken.
Deze behandeling moet heel secuur en goed gebeuren. Huisgenoten moeten het ook goed op elkaar afstemmen. Fanoy: "Als ook maar één iemand uit het huis het niet goed uitvoert blijft schurft door het huis heen pingpongen."
Meer maatregelen
De GGD overweegt de zogenoemde omgevingsring van de behandeling verder uit te breiden. Dat betekent dat niet alleen de huisgenoten zich moeten behandelen, maar bijvoorbeeld ook de hele studentenvereniging. "Dit staat op onze agenda, want hoe we het nu doen werkt niet goed genoeg."
Volgens Fanoy heerst onder jongeren een flink taboe op schurft. Dat moet doorbroken worden, vindt hij. "Studenten moeten het bespreekbaar maken en over hun schaamte heenstappen. Schurft is namelijk niet klaar bij alleen een behandeling van jezelf."