Wevers wil oude tijden doen herleven in Parijs 2024: 'Train weer fulltime'
Ook zes jaar na haar historische gouden balkoefening bij de Olympische Spelen in Rio de Janeiro trekt Sanne Wevers nog altijd volle zalen.
Zondagmiddag blijkt de onvergankelijkheid van olympische roem, als enkele honderden mensen samen drommen in de Van Raam Arena in Varsseveld om een glimp op te vangen van het 31-jarige boegbeeld van het Nederlandse turnen.
Veel van de jeugdige aanwezigen mogen dan geen actieve herinnering hebben aan die vijftiende augustus van het jaar 2016, Wevers blijft een lichtend voorbeeld. Niet alle dromen over de Spelen zijn bedrog, zo bewees Wevers immers in Brazilië.
Dat geldt ook voor de turnster zelf, vertelt ze voorafgaande aan een demonstatietraining waarmee ze het professionele turnteam van Vincent Wevers aan het publiek voorstelde. Samen met haar zes minuten jongere tweelingzus Lieke, Naomi Visser en Sara van Disseldorp is ze inmiddels een maand in training. Haar grote doel: de Zomerspelen van 2024 in Parijs.
Heilig vuur
"In oktober ben ik weer fulltime de zaal in gegaan", zo klinkt het. In de turnhal die de thuisbasis is van de Top Turnacademie Achterhoek (TTA), maakt ze inmiddels weer trainingsweken van 30 tot 35 uur.
Wevers, zo wil ze eigenlijk maar zeggen, is een jaar na de Spelen van Tokio opnieuw een echte turnster. Eindelijk brandt het heilige vuur weer.
Lange tijd was het heilige vuur er niet, er was niet meer dan een waakvlammetje. Het plezier in het turnen was lang ver te zoeken. Als het er überhaupt al was.
De verwikkelingen rond haar vader en coach Vincent Wevers waren daar debet aan. Hij werd beschuldigd van vermeend grensoverschrijdend gedrag, mocht om die reden niet mee naar Tokio, werd vrijgesproken door het Instituut Sportrechtspraak (ISR) en is inmiddels in afwachting van het hoger beroep dat turnbond KNGU aanspande.
Onwerkbare situatie
In juni van dit jaar brak Sanne Wevers met de KNGU. Ze stapte uit de nationale selectie omdat er volgens haar een "onwerkbare situatie" was ontstaan.
De aanleiding? Een interview dat collega Vera van Pol een paar maanden na de Olympische Spelen van Tokio gaf. Daarin deed ze haar beklag over de gedragingen van de familie Wevers in de aanloop naar die Zomerspelen. De Limburgse voelde zich door hen "gekwetst en te kakken gezet".
In Wevers' optiek ontbreekt het de turnbond aan "regie en daadkracht". Er restte haar slechts één conclusie. "Ik pas en wil niet passen binnen de organisatie van de KNGU."
Voor een verzoenend gesprek met Van Pol zei Wevers niet klaar te zijn, merkte technisch directeur Jeroen van Leeuwen toen hij met beide partijen om de tafel wilde zitten. Wevers was gekwetst en bleek niet te vermurwen.
Sindsdien worstelde Wevers, die zich in Tokio niet wist te kwalificeren voor de olympische balkfinale en vervolgens een jaar vrijaf nam, met die ene, allesbepalende vraag. "Is er nog wel ruimte in mijn leven voor het turnen?"
In Varsseveld volgt een kleine nuancering. "Dat zat dus in mij. Niet in de sport."
Turnpakjes
Het antwoord blijkt, na twaalf maanden bedenktijd, een 'ja'. Op de achtergrond zal ongetwijfeld hebben meegespeeld dat Wevers tijdens haar sabbatical een eigen merk turnpakjes in de markt zette. Uit commercieel opzicht is het zeker niet ongunstig om haar loopbaan nieuw leven in te blazen.
Wevers weet wat de consequentie van die uitkomst is. "Je moet een commitment maken. Die maak ik nu meteen met het oog op Parijs 2024, dus wel voor de aankomende twee jaar. Voor zo'n keuze heb je alleen wel even tijd nodig."
Ze staat immers voor een flinke opgave. "De turnsport is kapotgemaakt in Nederland", liet ze zich eerder dit jaar al eens uit over de heikele situatie die de laatste jaren ontstond. "Ik heb veel zorgen. Er moet iets gebeuren."
Een eerste stap, zo zegt Wevers tijdens de presentatie, is het uitspreken van ambities. En die liggen in eerste instantie vooral bij 2023, het jaar waarin de kwalificatie voor Parijs centraal staat.
De doelstelling is om in de Franse hoofdstad de glorietijden van Rio de Janeiro te doen herleven. In Brazilië haalde ze zelf niet alleen olympisch goud, er waren ook finaleplaatsen voor Eythora Thorsdottir (negende op de meerkamp) en het Nederlands team (zevende in de landenwedstrijd).
Aan de kwaliteiten van de Nederlandse turnsters zal het niet liggen, klinkt het. "Het team is hartstikke sterk. Dat hebben ze dit jaar wel laten zien."
Steentje bijdragen
Wevers spreekt de hoop uit dat ze weer haar steentje kan bijdragen. Ze is nog niet in haar oude topvorm, maar wekelijks maakt ze zichtbare vorderingen.
"We hopen tijdens de kwalificaties een zo sterk mogelijk team te hebben, zodat we uiteindelijk als Nederland weer op de Olympische Spelen kunnen staan."
