Tour voor vrouwen is terug en Van Vleuten is favoriet: 'Concurrentie sterker geworden'
Nieuwe uitdagingen, de eenvoudige reden dat Annemiek van Vleuten (39) zo gedreven blijft om maar door te gaan met wielrennen. In de herfst van haar carrière begint ze als topfavoriet aan de Tour de France, die na dertien jaar terugkeert op de vrouwenkalender.
"Die favorietenrol, ik kan er wel mee leven. Maar soms wordt mijn concurrentie daarmee onderschat", zegt ze voorafgaand aan de achtdaagse koers. "Ik ben eigenlijk beter dan ooit, maar mijn concurrentie is ook steeds sterker geworden."
Voordat Jonas Vingegaard straks op de Champs-Élysées in Parijs zijn gele trui gaat veiligstellen bij de mannen, wordt daar de eerste etappe in de Tour de France Femmes verreden.
Geen tijdrit, geen Alpe d'Huez
Van Vleuten was nog niet doorgebroken als toprenster toen in 2009 onder de naam Tour Cycliste Féminin de laatste editie plaatsvond. Marianne Vos werd derde in de koers, die in een ver verleden twee keer werd gewonnen door Leontien van Moorsel.
"Ik ben wel heel blij dat ik deze kan meepakken", vertelt Van Vleuten. "In de Tour hoort wel een tijdrit thuis. Hopelijk volgend jaar wel. En ook een Alpe d'Huez."
Nu gaat de koers vanuit de Franse hoofdstad in acht normale etappes richting de Vogezen. En daar hoopt Van Vleuten haar slag te slaan, in die laatste twee dagen.
"Ik heb in de Giro al een beetje de bevestiging gekregen dat ik er klaar voor was", aldus de winnares van het roze, eerder deze maand. Ze ging tussendoor niet naar huis, maar vervolgde direct haar missie door op hoogte te blijven trainen. "Daar was het ook makkelijker om in mijn brave ritme te blijven."
Haat-liefdeverhouding
Ze maakte zich sowieso weinig zorgen over haar motivatie, voor een prachtevenement als de Tour. Ook al voelt die voor haar niet belangrijker dan de Giro.
"Ik heb een beetje een haat-liefdeverhouding met etappekoersen. Liefde, omdat je het met het team moet doen", bekent Van Vleuten. "Ik ben iets meer een eendagsrenster. Lekker koersen met mijn hart. Etappekoersen is toch iets meer koersen met je verstand. En soms niet te gretig zijn."
Deze Tour is volgens Van Vleuten des te meer een bewijs van de opmars van het vrouwenwielrennen. En niet meer een wedstrijd die zoals in het verleden meer uit een soort van medelijden werd georganiseerd.
"Fijn dat je er niet voor op de barricades hoeft te staan. Maar dat zo'n ASO (het verantwoordelijke evenementenbedrijf, red.) het zelf gaat organiseren", besluit Van Vleuten. "Je wil niet in de weg zitten bij de Tour voor mannen, nu is het toch eraan verbonden."
"Ik hoop dat we heel veel mensen die teleurgesteld zijn dat de Tour de France voor mannen is afgelopen, hierin kunnen meenemen."
