Jakobsen blijft waakzaam voor Groenewegen in massasprints: 'Zeker als er hekken zijn'

Ook al is het bijna twee jaar geleden en bereidt hij zich fitter en sterker dan ooit voor op zijn eerste Tour, zijn val in Polen zal altijd een prominente plek opeisen in zijn geheugen. En vergeten wat Dylan Groenewegen daar deed, dat zal Fabio Jakobsen nooit kunnen. Dat wil hij ook niet.

"We moeten het niet onder het tapijt vegen", zegt de 25-jarige Nederlander kalm en rustig, terwijl hij toewerkt naar de Tour-start van komende vrijdag.

"We mogen dat niet vergeten. Daarom vind ik het ook niet erg om het erover te hebben. Houd het maar als stok achter de deur, dat hij op zijn lijn moet blijven. En dat hij een nette sprinter is en eerlijk wint."

Zaterdag in de tweede Tour-etappe zullen de twee al onder een vergrootglas komen te liggen, want dan liggen er kansen voor de sprinters. Jakobsen zegt altijd alert te zullen blijven op de acties van zijn rivaal.

"Of ik zonder bijgedachten kan sprinten tegen hem? Nee... Nee. Ik denk dat dat ook niet vreemd is. Zeker niet als er hekken in de buurt komen. Of er ontstaat een gaatje in de sprint."

Hij zegt het niet zozeer uit gevoelens van wrok, hij zegt het omdat hij het ziet als de realiteit. "Ik denk dat onze namen altijd aan elkaar gekoppeld zullen worden. En ik ben altijd voorzichtig en waakzaam in de sprints, maar bij hem net iets extra. Ik denk dat dat normaal is. Omdat ik bang ben dat hij afwijkt van zijn lijn. Want iets dat één keer gebeurt, kan ook twee keer gebeuren."

Het had wel anders kunnen zijn. Had Groenewegen in een persoonlijk gesprek met Jakobsen een keer zijn spijt betuigd en zijn fout toegegeven, dan had Jakobsen het wellicht anders bekeken.

"Maar ik heb niet een papiertje gekregen met een garantie: ik ga dat nooit meer doen. Dus ik ben daar wel waakzaam voor. Bij andere sprinters uiteraard ook, maar met name bij hem, ja."

Of hij daardoor anders een sprint in gaat? Toch wel. "Het weerhoudt me er niet van om te sprinten, maar ik ben wel iets alerter, ja. Misschien zal dat me ooit eens een overwinning kosten, maar liever dat dan het risico lopen dat ik weer zo'n smakkerd maak. Dat is de kansberekening die je moet maken in het moment."

Jakobsen moest maandenlang herstellen van de val. Nadat hij uit coma was gekomen in het ziekenhuis in Polen, wachtten hem diverse operaties, vooral aan zijn gezicht. Acht maanden later keerde hij terug in competitie.

Groenewegen kreeg een schorsing van negen maanden. Beiden maakten pas in het voorjaar van 2021 hun rentree.

"Laten we hopen dat het nooit meer gebeurt", vervolgt Jakobsen. "Niet alleen tussen ons, maar ook tussen anderen. Laten we hopen dat iedereen gewoon een nette en koninklijke sprint rijdt, want uiteindelijk is dat ook de mooiste manier om te winnen. Je wil ook niet lelijk winnen. Stel dat het in Polen goed was gegaan en ik had nog wel kunnen remmen, dan was het nog steeds geen mooie overwinning geweest voor hem."

Parijs halen

Jakobsen kijkt ondertussen uit naar zijn debuut in het grootste wielerspektakel van het jaar. Hij heeft een trainingsstage van 2,5 week achter de rug in de Sierra Nevada, om hem de basis te geven de Tour uit te rijden. En de laatste weken scherpte hij zijn vorm aan met wat kleine wedstrijden in België.

Zijn doel? Een etappe te winnen. En zijn beste kans daarop zal in de openingsweek zijn.

"De Tour is denk ik op te delen in stukjes: het eerste deel is sprinten, het tweede deel noemen wij bij de ploeg het Julian Alaphilippe-deel en dan in de laatste week zijn er ook weer wat sprints. Maar dan moet ik daar wel zien te geraken."

Zijn droom? Winnen op de Champs-Élysées. "Ik wil Parijs halen. Er is daar een koninklijke sprint richting Arc de Triomphe." De laatste Nederlander die daar wist te winnen, op de laatste dag van de Tour van 2017? Juist, Dylan Groenewegen.