Giro d'Italia: start in Boedapest, maar 26 tijdritkilometers en geen topfavoriet

Met maar liefst zeventien Nederlanders kleurt de Giro d'Italia - op zijn minst een klein beetje - oranje. Niet alleen oud-winnaar Tom Dumoulin en alleskunner Mathieu van der Poel staan aan de start: wat te denken van Bauke Mollema, Wilco Kelderman en Wout Poels?

Een uitgesproken favoriet voor de eindzege bevindt zich niet in de grote groep Nederlandse renners. Maar op veel andere terreinen kan het wel een mooie Giro worden vanuit Nederlands perspectief.

Vrijdag begint de 105de Ronde van Italië in Hongarije. Oorspronkelijk had Boedapest de Grande Partenza van 2020 moeten organiseren, maar door de coronapandemie is die start met twee jaar uitgesteld.

Van der Poel behoort tot de kanshebbers op de eerste roze trui, want de vrije vlakke etappe finisht met een klimmetje van ruim vijf kilometer. Tijdrijders die in de buurt van de winnaar op vrijdag kunnen blijven, zouden het roze op zaterdag kunnen overnemen in een tijdrit van negen kilometer, met opnieuw een heuveltje aan het einde.

De laatste etappe op Hongaars grondgebied is vlak en lijkt een prooi voor de sprinters.

Bekijk hieronder de profielen van de drie etappes in Hongarije:

Maandag verplaatst het peloton zich per vliegtuig van van Hongarije naar Sicilië, waar dinsdag direct een serieuze uitdaging wacht. Voor de vierde keer in zes jaar heeft organisator RCS de Etna, een klim van de eerste categorie, in het parcours opgenomen.

Ook de afgelopen jaren werd de Etna al in de eerste dagen van de Giro beklommen, maar tot veel spektakel en grote tijdsverschillen leidde het nooit.

Niet echt vlak, toch sprintkansen

In het vervolg van de eerste week is geen enkele etappe zo vlak als een biljartlaken, maar dat wil niet zeggen dat de sprinters bij voorbaat kansloos zijn. Met name de vijfde en zesde etappe zouden zomaar in een (massa)sprint kunnen eindigen.

De negende etappe op zondag 15 mei lijkt de eerste dag waarop er in het hooggebergte serieuze verschillen tussen de klassementsmannen kunnen ontstaan.

In de finale van de etappe moet de Passo Canciano (eerste categorie) worden beklommen, voordat de renners finishen boven op de Blockhaus (ook eerste categorie).

Bekijk hieronder de profielen van de etappes in de eerste week:

De tweede week van de Giro begint met enkele heuveletappes. Typisch van die ritten die door de sprintersploegen gecontroleerd kunnen worden, maar waarin ook zomaar een sluwe aanvallers zijn slag kan slaan.

Denk maar terug naar de ritzege van Taco van der Hoorn een jaar geleden. Hij bleef als laatste vooruit van een kopgroep van acht, vocht voor wat hij waard was en hield op de streep precies genoeg over op het peloton - vier seconden.

Van der Hoorn rijdt de Giro dit jaar niet, maar renners als Poels en Mollema zijn ook in staat een dag in de aanval te bekronen met een overwinning. Mollema zou daarmee de trilogie voltooien, want hij won al etappes in de Vuelta en de Tour (twee stuks).

Interessant is ook te zien waartoe Thymen Arensman in staat is. De nog altijd pas 22-jarige klimmer werd onlangs knap derde in de Ronde van de Alpen. Hij zal voornamelijk Romain Bardet moeten bijstaan, maar wellicht krijgt Arensman ook de kans voor eigen succes te gaan.

Volop heuvels rond Turijn

Na vier van die heuveletappes wacht de renners op zaterdag 21 mei een korte maar listige rit naar Turijn. De etappe is maar 148 kilometer lang, maar in de laatste 75 kilometer wachten vier beklimmingen van de tweede categorie.

Daags voor de tweede rustdag doemen er twee beklimmingen van de eerste categorie op, gevolgd door een slotklim van de tweede categorie. Op papier is het een bergetappe, maar het echte vuurwerk volgt in de derde week.

Bekijk hieronder de profielen van de etappes in de tweede week:

De afgelopen jaren kende de derde week van de Giro geregeld alleen maar zware bergetappes. Dit jaar zit er ook nog een vrij vlakke rit tussen, maar nog altijd moet er behoorlijk geklommen worden.

De eerste etappes na de rustdag kennen drie, respectievelijk twee beklimmingen van de eerste categorie, maar nog geen aankomst bergop.

Na een relatief makkelijke etappe op donderdag heeft de rit van de laatste vrijdag wel weer een aankomst bergop, zij het 'maar' een heuvel van de tweede categorie.

Zaterdag moeten de renners wel echt het hooggebergte in, met de Passo San Pellegrino (eerste categorie), gevolgd door de Passo Pordoi (cima coppi, het hoogste punt van de Giro op 2.239 meter). En daarna volgt nog de slotklim, de Passo Fedaia, eveneens van de eerste categorie.

De Giro wordt afgesloten met een individuele tijdrit naar het amfitheater van Verona, waar Carapaz zich drie jaar geleden verzekerde van de Giro-winst. De tijdrit is slechts zeventien kilometer lang, waarmee het totaal aantal tijdritkilometers deze editie blijft steken op 26, het laagste aantal in zestig jaar.

Bekijk hieronder de interviews waarin Van der Poel, Mollema en Kelderman hun verwachtingen voor de Giro delen: