Weg uit de voetballerij, maar Feyenoorder blijft hovenier Paauwe voor altijd

• Oscar van der Horst

  redacteur NOS Sport

Toen Patrick Paauwe zich meldde voor zijn eerste werkdag als hovenier, hadden veel van zijn nieuwe collega's geen idee dat ze gezelschap kregen van een UEFA Cup-winnaar. Ze verbaasden zich er eerder over dat iemand op relatief late leeftijd het vak nog wilde leren.

"Het was altijd een hobby. En als je daar serieus mee aan de slag wilt, moet je het werk wel in de vingers krijgen", vindt Paauwe. "Ik nam dan wel een bak aan levenservaring mee, hiervoor moest ik toch wel weer ergens vanaf onderaan beginnen."

Paauwe (46) was een dragende kracht bij het Feyenoord dat deze week alweer twintig jaar geleden de UEFA Cup won. In het laatste team dat Nederland een grote prijs bezorgde in Europa.

Rangers, PSV en Inter

Diezelfde Paauwe liep toen feestend in zijn onderbroek over het veld, nadat Feyenoord in De Kuip had afgerekend met Borussia Dortmund. De verdediger had na de gewonnen finale nog wat tijd te doden voordat hij eindelijk naar de dopingcontrole kon.

"Ik wil niet denigrerend doen naar het Feyenoord van nu, maar we hadden een aardig rijtje clubs verslagen. Freiburg, Glasgow Rangers, PSV en Inter. Zeker die laatste was mooi, tegen mijn generatiegenoot Clarence Seedorf. En niet te vergeten de Braziliaanse Ronaldo, toen de beste van de wereld."

Natuurlijk gaat Paauwe er straks goed voor zitten, als het elftal van Arne Slot via Olympique Marseille op jacht gaat naar het volgende Europese succes. "Ze zijn nu zover gekomen, dus waarom niet? Maar het kan echt alle kanten op."

De vergelijkingen worden veel gemaakt, met de Rotterdamse helden van 2002. Een ploeg die al een paar jaar samenspeelde en twee jaar eerder op de drempel van de kwartfinales had gestaan in de Champions League. Die vlucht eindigde door een teleurstellende 0-0 in Marseille, waardoor de tweede groepsfase niet werd overleefd.

"De heenwedstrijd was misschien wel onze beste wedstrijd, de return miste ik door een blessure. Ik ben niet eens mee geweest naar Frankrijk, dus ik weet niet wat Feyenoord daar te wachten staat."

Het waren de jaren waarin Feyenoord even tot de Europese subtop behoorde en Paauwe zich zelfs international mocht noemen. Vijf keer droeg de speler van onder meer PSV, Fortuna Sittard en Borussia Mönchengladbach het shirt van Oranje. "Maar Feyenoord is de club waar ik acht jaar heb gespeeld, daarmee voel ik me nog altijd nauw verbonden."

Supporters weten hem voorafgaand aan grote wedstrijden nog steeds te vinden. Dan sturen ze hem berichtjes, ook nu weer. Hij hoort er voor altijd bij.

Feyenoord heeft hem ook gevormd. "De mentaliteit, de discipline. Die neem ik ook mee in mijn nieuwe werk", zegt hij trots.

Paauwe is nu teamspeler bij de aanleg van tuinen, parken en wijken. Werk dat hem altijd al had getrokken, maar toch rolde hij na zijn loopbaan als voetballer aanvankelijk het trainersvak in. Tot hij zich realiseerde dat hij iets wilde doen wat hij echt leuk vond. De tuin in.

Onbezorgd zijn hart volgen

"Fysiek werk en lekker buiten, dat ligt me wel", glundert Paauwe. "En ik heb toch ook best nog wat jaartjes getraind, ook mijn eigen jongens. Dus ik heb mijn taak wat dat betreft wel volbracht."

Dankzij een mooie carrière als voetballer heeft hij het goed, waardoor hij nu onbezorgd zijn hart kan volgen. Hij wil wat te doen hebben en voor de mouwen opstropen deinst hij niet terug. "Maar ik werk niet fulltime. Het is fysiek best zwaar en ik wil natuurlijk ook nog wat tijd overhouden voor mijn eigen tuin."

Soms wordt hij door voorbijgangers herkend, als hij in zijn felgekleurde jas op straat bezig is. Heus niet vaak, maar elke keer is wat hem betreft een keer te veel.

In de voetballerij zien ze Paauwe niet meer terug. Hij staat eigenlijk nog maar aan het begin van een nieuwe loopbaan, waarin hij aan het ontdekken is waar dat avontuur hem uiteindelijk heen moet leiden. Ook duikt hij in de studieboeken om het vak tot in de perfectie te beheersen.

"Ik kan straks in loondienst zijn, bij een klein of groot bedrijf. Of misschien iets voor mezelf beginnen. Terwijl ik dit werk doe, wil ik de komende jaren gewoon ontdekken wat ik het leukste vind."

Vergelijking met 20 jaar geleden

En zo is Feyenoord nu op zijn plek in de Conference League, het toernooi waar in het begin nog wat lacherig over werd gedaan. Ploeteren tegen allemaal onbekende tegenstanders in verre oorden. Feyenoord begon met een gelijkspel tegen FC Drita, uit Kosovo. Maar stilletjes groeide er iets moois.

"Dit toernooi is goed geweest voor Feyenoord", merkt Paauwe. "Er staat een ploeg met karakter. En als je dan ook kijkt naar de speelwijze, dan lijkt het elftal inderdaad best wel op de ploeg van twintig jaar geleden. Want ook wij konden veel variatie in ons spel brengen."

Wellicht delen ze binnenkort ook een onvergetelijke ervaring. Zo mooi om in zelfs in een volgend leven nog even bij stil te staan, zoals Paauwe altijd met alle liefde nog doet.