Hockeyfeest voor de socios? 'El Gopie' is wat van plan tegen Bloemendaal

• Bart van Dooijeweert

Hockeyer Johannes Mooij en zijn Spaanse ploeggenoten haalden opgelucht adem eerder deze week, kort na hun landing op Schiphol. Vanuit de vliegtuigraampjes zagen ze een stralend lentezonnetje. Dat was vorig jaar wel anders, toen Atlètic Terrassa in een hevige sneeuwbui de finale van de Euro Hockey League verloor van Bloemendaal (5-2).

"Dat was wel heel extreem, die sneeuw in april", vertelt Mooij. "De Spanjaarden waren natuurlijk niet gewend om in die omstandigheden een wedstrijd te spelen." Vanavond krijgt Atlètic onder prettigere weersomstandigheden een herkansing tegen Bloemendaal, in de kwartfinale van de EHL in het Wagener Stadion.

Mooij was zelf vorig jaar nog speler van Amsterdam. Nadat hij zijn studie had afgerond, besloot hij om samen met zijn vriendin terug te keren naar Atlètic, de club vlak buiten Barcelona waar hij eerder met veel plezier een jaar had gespeeld.

Enige buitenlander

Dat de zevenvoudig Oranje-international bij de Catalaanse club terechtkwam, is opmerkelijk. Hij vertrok naar Terrassa op aanraden van toenmalig Amsterdam-coach Santi Freixa, momenteel assistent-trainer bij uitgerekend Bloemendaal.

"Ik wilde graag een jaartje naar Barcelona en Atlètic was zijn oude club, Santi heeft me daar toen aangeraden", vertelt de verdediger.

"Ik ben hier de enige buitenlander. Veel van mijn teamgenoten spelen al vanaf hun vierde bij deze club. Er is dan ook een enorm clubgevoel, dat is een groot verschil met Nederland."

Mooij werd als vreemdeling snel opgenomen in de groep en voelt zich helemaal thuis. Zelfs zijn Nederlandse bijnaam 'Jopie' werd door zijn teamgenoten overgenomen. "Die Spanjaarden kunnen alleen de J niet uitspreken, dus hier ben ik 'El Gopie'."

Het sterke clubgevoel ervoer Mooij eerder dit seizoen toen Atlètic de Copa del Rey won. "De club heeft niet alleen een hockeyafdeling, maar ook onder meer tennis en zwemmen. Iedereen is socio van de club en voelt zich enorm betrokken. Toen we de beker wonnen, was het één groot gekkenhuis, de hele club vierde het feest mee."

'Tegenstanders vrezen ons in de slotminuten'

Binnen een straal van 20 kilometer van Terrassa spelen nog drie clubs in de hoogste afdeling. "Er is veel onderlinge rivaliteit en het is haast ondenkbaar dat je van club verandert", vertelt Mooij. "Sommige teamgenoten hebben vrienden of zelfs neefjes bij de concurrenten spelen, dus je kunt je wel voorstellen hoe groot de rivaliteit kan zijn."

In Spanje heeft Atlètic een reputatie opgebouwd als ploeg die vaak scoort in de laatste minuut. "Je hebt pas van ons gewonnen, als de scheidsrechter heeft afgefloten. We wonnen de finale van de Copa del Rey in de slotseconde, net als de halve finale van de EHL tegen het Duitse Uhlenhorst. Je merkt tijdens wedstrijden dat onze tegenstanders ons vrezen in de laatste minuten."

Met zijn 28 jaar is Mooij een van de routiniers bij Atlètic. Zijn jongere ploeggenoten kunnen nog wisselvallig zijn, maar ontwikkelen zich snel. Sommige deden al internationale ervaring op met de Spaanse ploeg.

Spaanse spelers volgen hoofdklasse op de voet

"Het niveau in de Spaanse competitie is echt wel hoog, hoor. Aan de bal zijn de spelers erg technisch. Ze spelen wat minder vanuit de organisatie dan Nederlandse ploegen, maar hebben wel heel veel passie en strijdlust. Zelfs in oefenwedstrijden kan het er hard aan toe gaan."

Ook een beetje tot Mooijs verbazing, volgen zijn Spaanse ploeggenoten de Nederlandse competitie op de voet. "De hoofdklasse is toch de beste competitie ter wereld. Ze kijken allemaal naar de samenvattingen van de wedstrijden. Als ze in de EHL tegen Thierry Brinkman of Glenn Schuurman spelen, dan hebben die spelers geen verrassingen voor ze."

Mooij voelt zich inmiddels zo thuis in Spanje, dat hij een eventuele nieuwe uitnodiging voor Oranje waarschijnlijk zou afslaan. "Ik heb nu een prachtige dochter van tien maanden en zie het eigenlijk helemaal niet zitten om steeds dagenlang van huis te zijn met het Nederlands elftal."

Maar voor de EHL in Amsterdam maakt hij graag een uitzondering. "We zijn niet de favoriet en vinden het prachtig om hier te spelen. We gaan gewoon onze uiterste best doen tegen grote clubs als Bloemendaal. En als we zouden winnen, dan wordt het voor de hele club een nog groter feest dan bij de Copa del Rey."