Adriana Jelinkova
NOS Sport

'Lone wolf' Jelinkova wilde Hermann Maier achterna: 'Het is altijd knokken'

Als tienjarig meisje had Adriana Jelinkova maar één doel voor voor ogen: professioneel skiër worden. En dus vertelde zij haar moeder doodleuk dat ze naar Oostenrijk ging verhuizen om haar droom na te jagen.

"Ik zei: 'Mam, ik snap het wel als je niet mee wilt. Maar dan ga ik wel naar zo'n internaat. Ik wil Hermann Maier worden en wereldbekers winnen.'" Niet veel later vertrokken ze met haar Tsjechische moeder naar Oostenrijk, vertelt de inmiddels beste skiester van ons land in de nieuwste aflevering van de NOS Olympische podcast.

In Oostenrijk werden Jelinkova en haar moeder bepaald niet met open armen ontvangen. "Ik voel me heerlijk in de bergen. Maar ik ben zeker geen Oostenrijker. Die zijn ook niet helemaal goed in hun hoofd."

"Ik hou van de sneeuw. Van het gekraak als je door de sneeuw loopt, als het koud is geweest. Maar ook van het gevoel van op de ski's staan, zowat met je kont en je heupen op de sneeuw, in de bocht. Dat is pure adrenaline."

Maar, zegt ze ook: "Toen we hier kwamen, begon ik alle wedstrijden te winnen. Dat vonden Oostenrijkers helemaal niet leuk. Als 11-jarige wilde ik voor Oostenrijk gaan skiën. Ik dacht: als ik goed word, en laat zien wat ik kan, dan nemen ze me wel. Maar er ontstond echt haat tussen die mensen en mij."

Adriana Jelinkova

Vorig jaar plaatste Jelinkova zich in het Sloveense Kransjka Gora voor de Olympische Spelen. Het was een weekend van uitersten, waarbij ze op zaterdag haar ticket voor Peking veiligstelde en op zondag haar kruisband scheurde.

Afgelopen weekend haalde Jelinkova uitgerekend op diezelfde piste de eerste wereldbekerpunten sinds haar rentree. "Ik heb me geprobeerd te focussen op het goede dat daar is gebeurd en niet op het slechte. Dat is gelukt. Ik heb er vrede mee gesloten. En ook met die piste."

Jelinkova is de eerste Nederlandse olympiër in het alpineskiën sinds Margriet Prajoux-Bouma, in Oslo in 1952. Maar begin niet over haar voorganger.

"Zij had zich niet voorbereid en werd laatste. Toen werd er gezegd: 'Dit kan echt niet meer, we gaan de kwalificatie-eisen aanpassen'. En dat begrijp ik. Maar die eisen zijn nu zó hoog. Ik weet niet of die mevrouw nog leeft, maar ze wordt bedankt. Ik vind haar alleen maar irritant eerlijk gezegd."

Knokken

Jelinkova komt in Peking waarschijnlijk in actie op de reuzenslalom én de slalom. En ze kijkt ernaar uit. "Mijn carrière is slomer gegaan dan had gekund, omdat de ondersteuning er niet was. Ik moest met niets zulke hogen eisen halen. Maar met niets is het al moeilijk om ver te komen. Het is altijd knokken, altijd alleen knokken."

"Je bent een lone wolf, zoals ze dat in het Engels zeggen. Het is speciaal dat het lukt. Ik ben heel trots, want het is niet altijd leuk om de moeilijke weg te nemen. Hoewel het misschien geen normale Spelen worden, kijk ik er wel erg naar uit. "

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl