Gesteund door heel Amerika gaat Albies met Atlanta Braves voor honkbaltitel

• Jesper van Aken

  redacteur Sport

Als een echte filmster loopt honkballer Ozzie Albies over de speciaal uitgelegde rode loper in Atlanta. Tussen het gejuich van uitzinnige fans door wandelt de geboren Curaçaoënaar, netjes gekleed, van het stadion naar de bus, om de reis te maken naar Houston.

Met zijn club Atlanta Braves speelt Albies komende nacht de eerste wedstrijd van de World Series tegen de Houston Astros. De pas 24-jarige tweedehonkman oogt ontspannen als altijd. Alsof hij op een achterafveldje een balletje staat te gooien met wat vrienden. De lach op zijn gezicht is nooit ver weg.

"Ik kan niet wachten tot het gaat beginnen", vertelt Albies aan de massaal aanwezige media. "Het is allemaal geweldig en fenomenaal. Het kan eigenlijk niet beter."

Ooit werd tegen hem gezegd dat hij de top nooit zou halen. Te klein zou hij zijn, zeiden verschillende trainers. Met zijn 1.72 meter behoort Albies inderdaad tot de kleinste spelers van de competitie, maar zijn cijfers spreken voor zich.

Defensief laat Albies zien een van de allerbesten te zijn, aanvallend kan hij zowel links- als rechtshandig slaan. Een zogenoemde switch hitter, iets wat een groot voordeel is voor de slagman.

Al jaren is hij een vaste waarde in de ploeg van de Braves. De fans staan inmiddels voor hem op de banken als een van de gezichten van de club. Niet alleen leverden zijn prestaties hem een meerjarig miljoenencontract op, ook werd hij dit jaar voor de tweede keer gekozen in het All Star-team, een competitie waar jaarlijks de beste spelers samenkomen.

Met Albies is Nederland voor de vierde keer in vijf jaar vertegenwoordigd in de finale van het Amerikaanse honkbalseizoen. De afgelopen jaren maakten Boston Red Sox-speler Xander Bogaerts en Los Angeles Dodgers-werper Kenley Jansen hun opwachting in de World Series. Beiden wisten de finale ook een keer te winnen.

De Braves bereikten de World Series door af te rekenen met Jansens Dodgers. Ondanks de teleurstelling was Jansen een van de eersten om de felicitaties over te brengen aan zijn eilandgenoot. Trots op het feit dat Curaçao opnieuw vertegenwoordigd is op het hoogste honkbalpodium.

Albies kan de komende week rekenen op de steun van heel honkbalminnend Amerika. Op de inwoners van Houston na zal zo'n beetje iedere honkbalfan juichen voor Atlanta Braves.

De Astros zijn de meest gehate ploeg in Amerika sinds eind 2019 naar buiten kwam dat het in 2017 op grote schaal tekens stal van de tegenstander en vervolgens kampioen werd.

Door middel van extra camera's rond het veld konden de signalen worden gelezen en doorgespeeld aan de spelers. Die wisten zo welke ballen de pitchers van plan waren te gooien. Een enorm voordeel. Een groot deel van dat team staat ook nu nog op het veld.

Gefluit en gejoel

Na een seizoen zonder publiek konden de Astros dit jaar rekenen op een hoop gefluit en gejoel in elk stadion waar ze speelden. 'De Thrashtros', luidt de spottende bijnaam van de club inmiddels, verwijzend naar de prullenbak waarop de ploeg de gestolen tekens doorspeelde.

Door middel van het slaan op de prullenbak in de dug-out wisten de slagmensen wat voor soort bal ze konden verwachten van de werper. Een harde, een zachte, een bal met een curve erin...

De spelers gingen stoïcijns om met de nasleep van het schandaal, alsof het niet bestaat. Excuses zijn door de clubleiding nooit (publiekelijk) aangeboden, vragen van journalisten werden vakkundig omzeild. De ploeg had voorafgaand aan dit seizoen ook overal rekening mee gehouden, maar nooit werd er geklaagd over vele fluitconcerten.

Met een nieuwe coach, die niet achterom wil kijken, kenden de Astros een uitstekend jaar en zijn ze klaar om de wereld te laten zien ook zonder het stelen van signalen te kunnen winnen.

Eerste titel sinds 1995?

De Braves daarentegen proberen de in de best-of-seven-serie de gouden jaren van rond de eeuwwisseling te doen herleven. Met de laatste titel gewonnen in 1995 smacht de stad naar nieuw succes.

Albies lijkt ondertussen geen last van druk te voelen. "I'm so excited!", zegt hij, terwijl de lach weer tevoorschijn komt.