Het lukt gemeenten nauwelijks om huisvesting te realiseren voor arbeidsmigranten. Dat blijkt uit een enquête van Nieuwsuur onder veertig gemeenten waar veel arbeidsmigranten werken. Gemeenten hebben óf nog geen duidelijk beleid, óf veel plannen sneuvelen na verzet van omwonenden. Vaak komen ze honderden of enkele duizenden woonplekken tekort.
Emile Roemer, tot vorig jaar voorzitter van het Aanjaagteam Bescherming Arbeidsmigranten, roept gemeenten op snel in actie te komen en geschikte locaties te zoeken.
Veel gemeenten geven in de enquête aan dat er veel arbeidsmigranten werken, maar dat ze onvoldoende plekken hebben om hen van goede tijdelijke huisvesting te voorzien. Zo werken in de gemeente Westland ongeveer 16.000 migranten, vooral in de glastuinbouw. In de afgelopen vier jaar zijn er maar 886 woonplekken bijgekomen, schrijft de gemeente.
In Tilburg is nog voor 3600 tot 5000 arbeidsmigranten een woonplek nodig, maar zijn de afgelopen vier jaar zeventien projecten voor huisvesting ingetrokken. In Bodegraven-Reeuwijk, waar 1225 arbeidsmigranten werken, sneuvelden twee plannen voor 900 woonplekken.
'Mensonterende situaties'
Vlissingen, waar volgens de gemeente behoefte is aan enkele duizenden extra woningen voor arbeidsmigranten, presenteerde drie plannen met 1000 plekken voor arbeidsmigranten. Hoog nodig, aldus SP-wethouder voor Wonen Sem Stroosnijder. "Die mensen wonen nu in mensonterende situaties, in honderden woningen door heel Vlissingen. Met veel overlast tot gevolg."
Maar in een aantal wijken in Vlissingen hebben bewoners grote bezwaren. Het Collectief Groot Lammerenburg begon een petitie, die in korte tijd door bijna 1700 buurtbewoners werd getekend. "We hebben niets tegen arbeidsmigranten, maar wel tegen de grootschaligheid van het plan vlak tegenover onze wijk", zegt woordvoerder Mark Verhagen.
Ook bouwers van woonlocaties zien vaak dat de lokale politiek terugdeinst voor dit soort projecten na protest. "Dikwijls gaat de lokale politiek eerst wel akkoord met een plan", zegt Willem Weggeman van Homeflex. "Maar zodra het concreet wordt zijn de omwonenden het er niet mee eens. En dan schiet de gemeenteraad in een kramp: 'wacht even, dit zijn onze kiezers', en dan wordt het lastig."
Ook Frank van Gool, directeur van arbeidsbemiddelaar Otto Work Force en oprichter van huisvester Kafra Housing, heeft die ervaring. "We hebben in Bleiswijk, waar heel veel distributiecentra van alle supermarkten gevestigd zijn, een plan voor een migrantencomplex van 256 plekken. Eerst was de gemeente Lansingerland, waar Bleiswijk onder valt, heel positief, maar na bezwaren van omliggende bedrijven, wordt het plan nu geblokkeerd. En dat in een gemeente waar duizenden arbeidsmigranten werken."
Volgens de gemeente is het plan op de voorgestelde locatie in Bleiswijk niet mogelijk en gewenst. De gemeente zegt actief te zoeken naar nieuwe locaties en projecten.
'Plannen vaak knullig'
Emile Roemer keek met het Aanjaagteam Bescherming Arbeidsmigranten naar de situatie van arbeidsmigranten in coronatijd. En constateerde in zijn rapport vorig jaar een groot tekort aan goede huisvesting voor deze doelgroep.
Hij schrikt van de resultaten van de Nieuwsuur-enquête. "Ik zie heel veel plannen die zijn ingetrokken, waarschijnlijk omdat ze te grootschalig zijn, knullig gebracht, waarna de buurt in opstand komt."
"Dat moet echt anders, de urgentie is hoog. Als je werkgelegenheid binnen je grenzen haalt, ben je als gemeente ook verplicht om te zorgen voor fatsoenlijke huisvesting."
