Lange wachttijden en vaak jonge patiënten bij nazorgpoli's corona
De druk bij nazorgpoli's voor coronapatiënten is hoog en de wachttijden zijn lang, blijkt uit een rondgang van de NOS. Bij sommige poli's kan het maanden duren voordat patiënten terechtkunnen.
Ook valt het artsen op dat een steeds groter deel van de patiënten op de nazorgpoli's nooit in het ziekenhuis heeft gelegen en relatief jong is. "De meeste patiënten met langdurige klachten worden doorverwezen door de huisarts", zegt revalidatiearts Natasja Jelsma van het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk. "Soms lijkt het alsof de mensen die wel opgenomen zijn geweest er beter uit komen."
Volgens longarts Bram van den Borst van het Radboudumc in Nijmegen gaat het bij de doorverwezen patiënten duidelijk om een andere groep: "Het zijn overwegend vrouwen en jongere mensen die via de huisarts binnenkomen. De gemiddelde leeftijd ligt rond de 40 jaar."
Andere artsen bevestigen het beeld dat vooral jongere mensen langdurig klachten blijven houden. Longarts Kirsten Kalverda van het Amsterdam UMC ziet zelfs twintigers voorbijkomen op de poli en volgens longarts Jürgen Hölters is driekwart van de patiënten met langdurige coronaklachten bij het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis in Nijmegen vrouw. De oorzaak hiervan is vooralsnog onduidelijk.
"Het heeft verstrekkende gevolgen voor deze mensen, zowel persoonlijk als werkgerelateerd", zegt Arno Maas. Hij is Arts Internationale Gezondheidszorg en Tropengeneeskunde bij VieCuri Medisch Centrum in Limburg. "Een behoorlijk aantal mensen heeft maanden na een doorgemaakte corona-infectie nog ernstige klachten van moeheid en conditieverlies, ook als ze een betrekkelijk lichte eerste ziekteperiode hebben doorgemaakt. Ook zitten ze soms maandenlang met angst-, concentratie- en geheugenklachten."
Mensen belanden langdurig in de ziektewet en raken soms hun baan kwijt.
"Het is voor deze mensen lastig om weer volledig aan het werk te gaan, omdat ze daarna vaak totaal uitgeput zijn en dagen moeten bijkomen", zegt longarts Veerle de Visser van het Laurentius Ziekenhuis in Roermond.
Zo merkte ook de 30-jarige Rune Poortvliet. Begin maart vorig jaar werd ze ziek. Het viel in eerste instantie mee: vooral hoofdpijn en vermoeidheid. "Ik had in de weken daarna wat terugslagen, maar het ging steeds beter", vertelt Rune.
Maar niet lang daarna werd ze erg ziek:
"Er is niet altijd evenveel begrip bij werkgevers", zegt longarts De Visser. "Mensen belanden langdurig in de ziektewet en raken soms hun baan kwijt", beaamt Maas. Volgens C-support, een organisatie die mensen na een coronabesmetting ondersteunt, is werkzekerheid een grote zorg van mensen die te maken krijgen met langdurige coronaklachten.
Landelijke richtlijn
De Federatie Medisch Specialisten (FMS) werkt op dit moment aan een landelijke richtlijn voor nazorg bij corona, maar het zal nog even duren voordat die er daadwerkelijk is. "Tot die tijd is er ook een rol weggelegd voor het ministerie van Volksgezondheid", zegt longarts Van den Borst. "Het is belangrijk voor ziekenhuizen om hierin samen te werken en te overleggen. C-support heeft haar eerste verslag over langdurige coronaklachten al ingeleverd bij het ministerie, maar er zijn nu vervolgstappen nodig."
In het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten zijn er al speciale klinieken opgezet om in 'long covid'-behandelingen te voorzien. De meeste artsen die de NOS sprak zijn niet per se voorstander van zulke klinieken, maar sluiten zich wel aan bij Van den Borst. "Het lijkt ons goed dat er regionale kenniscentra zijn met specifieke kennis in een multidisciplinair team", zegt Maas. "En centra waar ook onderzoek wordt gedaan, kunnen een rol spelen door hun kennis te delen met de overige ziekenhuizen", stelt longarts Simone van der Sar van het Amphia Ziekenhuis in Noord-Brabant.
