Van der Poel beslist duel met Van Aert in zijn voordeel en pakt vierde WK-titel
Mathieu van der Poel is voor de vierde keer in zijn loopbaan en voor de derde keer op rij wereldkampioen veldrijden geworden. In Oostende verwees hij zijn grote rivaal Wout van Aert, die een voorsprong verspeelde door een lekke band, met een lange solo naar de tweede plaats.
Toon Aerts bleef Tom Pidcock nog net voor in de strijd om het brons.
Mul zand en een steile brug
Van der Poel ging als een pijl uit een boog van start en stormde als eerste de brug met een stijgingspercentage van 21 procent naar boven. Het was echter Van Aert, die als eerste het strand opdook.
In het mulle zand, mede door de vorst wat beter begaanbaar dan zaterdag, gaf Van Aert zijn visitekaartje af. Waar Van der Poel wat moeite had met de ondergrond en vijf andere Belgen in het wiel moest dulden, ploegde Van Aert stoïcijns door de harde tegenwind langs de vloedlijn. Het was een eerste indicatie van wat komen ging.
Op het verharde gedeelte op de boulevard nestelde Van der Poel zich weer in het wiel van Van Aert en was het verwachte duel om de regenboogtrui een feit.
Valpartij Van der Poel
Bij de eerstvolgende zandpassage nam Van der Poel brutaal de leiding, maar op het beter begaanbare gedeelte reed Van Aert bij hem weg. De druk op Van der Poel werd zo groot dat hij in het bochtige gedeelte op het terrein van de Oostendse golfbaan, normaal gesproken de specialiteit van de Nederlander, in de fout ging.
Van der Poel kwam vast te zitten in een spoor, ging hard onderuit en verloor meteen vijftien seconden op de ontketende Van Aert.
Opgeven was echter niet aan de orde en seconde voor seconde knabbelde Van der Poel iets van zijn achterstand af. En dat bleek verstandig, want na een lekke band van Van Aert in de vierde ronde waren de rollen omgedraaid.
Nu verdedigde Van der Poel een voorsprong van een seconde van zeven op Van Aert en kon hij het zich zelfs veroorloven om in volle inspanning op de steile brug zijn uit het pedaal geschoten voet weer vast te klikken.
Op de brug pakte de explosieve Van der Poel zijn winst op Van Aert, die geen meter dichterbij kon komen. Sterker, in de tweede helft van de koers leek Van der Poel ook in de zandstroken overtuigender dan zijn rivaal.
Van der Poel krijgt vleugels
Van der Poel kreeg vleugels en had bij het horen van de bel een geruststellende voorsprong van ruim 20 seconden op Van Aert. Zo kon hij volop genieten van zijn vierde wereldtitel. Van Aert kwam uiteindelijk 37 seconden na Van der Poel over de streep.
Op respectabele achterstand van de twee matadoren streed Toon Aerts een eenzame strijd om het brons. De Belg reed van de tweede tot de laatste ronde alleen op de derde plaats en wist Tom Pidcock, die na een belabberde start bezig was aan een sterke inhaalrace, nog net voor te blijven.
Lars van der Haar eindigde als negende, Joris Nieuwenhuis - afgelopen zomer nog actief in de Tour de France - werd tiende.
Drievoudig wereldkampioen Zdenek Stybar, die verrassend voor het eerst dit seizoen opstapte in een veldrit, kwam op de eerste de beste brug al klem te zetten in het gedrang en eindigde als 18de op 5.42 van de winnaar.
Alle wereldtitels om Nederlandse schouders
De wereldtitel van Van der Poel betekende dat alle regenboogtruien in Oostende om Nederlandse schouders terechtkwam. Eerder op de dag pakte Fem van Empel namelijk de wereldtitel bij de beloften.
De pas 18-jarige voormalig rechtsbuiten van voetbalclub RKSV Nuenen klopte landgenote Aniek van Alphen in een spannende slotronde. De Hongaarse Kata Blanka Vas voorkwam een volledig Oranjepodium, zoals zaterdag bij de elite.
Zaterdag veroverde Lucinda Brand al de wereldtitel voor vrouwen. Pim Ronhaar werd de nummer een bij de beloften.
