Gedupeerden failliete verzekeraar Conservatrix: 'Voel me belazerd'
Bij de 71.000 polishouders van de Utrechtse levensverzekeraar Conservatrix viel op 8 december vorig jaar een brief op de deurmat met de boodschap: "Conservatrix is failliet."
"Ik was totaal niet voorbereid, ook niet door mijn tussenpersoon. Ik wist van niets", zegt Marleen Warmerdam uit Bennekom. Zij is één van de 71.000 gedupeerde polishouders die nu in grote onzekerheid zitten: zien zij ooit nog iets van hun ingelegde geld terug?
Jarenlang legde zij maandelijks 200 euro opzij, ook in de tijd dat ze als alleenstaande moeder met vier opgroeiende kinderen zat: "Het was soms best moeilijk dat geld te reserveren, maar goed: het is voor je oude dag, denk je dan. Ik was zzp'er en ze zeggen toch altijd dat je goed voor je eigen oudedagsvoorziening moet zorgen?"
'Prima deal'
Als het tegenzit, is Warmerdam tienduizenden euro's kwijt. "Ik heb ooit aan mijn bank nog gevraagd: is dit een goede verzekering, is het niet iets woekerigs? Maar volgens de bank was het een prima deal. Nu voel ik me belazerd. Dat dit zo kan gebeuren... Dat je eigen geld, je eigen inleg zomaar foetsie kan zijn. Daar word ik boos van", zegt ze.
Marleen Warmerdam zit vlak voor haar pensioen en Ton Remmig is gepensioneerd. Beiden hebben een pensioenverzekering bij Conservatrix en zijn gedupeerd door het faillissement. Ze vertellen hun verhaal:
Onderzoek curatoren
Het ging al lange tijd niet goed met Conservatrix. In 2017 werd de verzekeraar voor één euro overgenomen door Trier Holding, waarmee een 'duurzame toekomst' verzekerd zou zijn.
Curatoren die het faillissement nu moeten afwikkelen, onderzoeken wat de mogelijkheden zijn. Zo wordt er gekeken of de polissen kunnen worden overgenomen door een andere verzekeraar die financieel gezond is. Maar ook dan is de kans groot dat polishouders er bij inschieten, zegt Dirk Jongmans, voorzitter van de Stichting Polishouders Conservatrix.
Hij heeft minister Hoekstra van Financiën per brief gevraagd om een "echt onafhankelijk onderzoek" naar de ondergang van de verzekeraar. "Ik denk dan aan een commissie Financiën van de Tweede Kamer. Die is toch onafhankelijker dan bijvoorbeeld het ministerie zelf. Want het ministerie is een betrokken partij, evenals De Nederlandsche Bank. Dat botst natuurlijk."
Hoekstra wordt ook gevraagd polishouders financieel te steunen: "Vooral gepensioneerden worden onevenredig hard geraakt", stelt Jongmans.
Die grote onzekerheid maakt ons radeloos
Zoals de 75-jarige gepensioneerde Ton Remmig. Hij woont met zijn vrouw in een huurhuis in Alphen aan den Rijn. Maandelijks ontvangt hij 1700 euro pensioengeld van Conservatrix: "Het is nog maar de vraag of wij hier kunnen blijven wonen. Ik heb altijd geprobeerd alles goed te regelen voor mijn oude dag, en dan krijg je dit. Die grote onzekerheid maakt ons een beetje radeloos."
Het zit hem enorm dwars dat er blijkbaar geen vangnet is. "Toen DSB van Dirk Scheringa failliet ging, stond de overheid garant voor 100.000 euro per persoon. Wie staat er nu garant? Helemaal niemand."
René Doff, docent risicomanagement op het gebied van banken en verzekeraars aan de Universiteit van Amsterdam, gelooft niet dat de gedupeerden al hun geld kwijt zijn. "Dat er geen vangnet is, klopt. Daar is in Europa bewust voor gekozen: wel een vangnet voor banken, niet voor verzekeraars. Als er een bankrun ontstaat, kan het hele financiële systeem onderuitgaan. Bij een verzekeraar is dat niet zo."
Volgens hem moet er nu in alle rust worden gekeken naar een oplossing: "Nu een zondebok aanwijzen is niet productief. Ik snap dat gedupeerden boos en erg geschrokken zijn, maar de laatste jaarcijfers van Conservatrix waren redelijk. Pensioenfondsen hebben een gemiddelde dekkingsgraad van 90 procent, Conservatrix zit op 85 procent. Dat is niet 100 of 110, maar dat betekent dus toch dat de mensen niet zomaar alles kwijt zijn."
Verliezen beperken
Dat de Stichting Polishouders Conservatrix een onafhankelijk onderzoek eist, vindt Doff begrijpelijk - "als je partijen wantrouwt" - maar ook niet slim. "Een onafhankelijke partij kost heel veel geld. En één keer raden wie dat allemaal mag betalen: de polishouders." De stichting vindt overigens dat de kosten van een onderzoek hoe dan ook niet afgewenteld mogen worden op de gedupeerden.
Belangrijkste is volgens Doff nu: hoe kunnen we de verliezen beperken en bevriezen? "Dat kan bijvoorbeeld als een andere verzekeraar - bijvoorbeeld Aegon of Nationale Nederlanden - de polissen overneemt. Die kunnen dan in alle rust aan een oplossing werken."
