Waarom jongeren zich wel (of niet) aan de coronamaatregelen houden
Van alle groepen neemt het aantal coronabesmettingen onder jongeren het snelst toe in Nederland. Daarom proberen veiligheidsregio's juist hen te bereiken en hen op de geldende maatregelen te wijzen met speciale campagnes.
Maar 'de jongeren' zijn allemaal op een andere manier met de maatregelen bezig. We spraken een aantal van hen: waarom houden zij zich wel of niet aan de maatregelen?
"Ik beheer een keet en dat was de afgelopen tijd geen feest. We zijn al vanaf februari dicht, omdat we niet genoeg ruimte en ventilatie hebben om mensen te ontvangen. Dit weekend organiseerden we wel eindelijk weer een feestje, maar dat was bij een vriend in een grote schuur. We hebben statafels neergezet en desinfectiemiddel. Ik dronk zelf niet om echt te kunnen handhaven."
"Ik zie wel dat het niet bij alle keten zo gaat. Soms zie ik wel eens video's voorbijkomen van plekken waar het stampvol is. Op een bepaalde manier begrijp ik dat nog wel ook. We hebben hier weinig besmettingen en om me heen zie ik veel coronamoeheid. Maximaal zes mensen thuis ontvangen, voelt ook scheef als je er in de supermarkt tussen veel meer staat."
"Laatst reed ik naar huis en zag ik tien oudjes heel dicht bij elkaar zitten. Dan denk je als jongere ook: waar doe ik het voor? In mijn werk als loodgieter zie ik het ook. Komen oudere mensen op een halve meter naast me zitten als ik onder hun gootsteen lig te sleutelen. Het is niet dat ik er zelf bang voor ben, maar ik wil echt uitsluiten dat ik mijn oma besmet. Dus ik houd me nog aan de maatregelen, behalve dan met een paar goede vrienden. Dat is wel wat closer, maar die zie ik al vanaf februari."
"Sinds begin juni is het bij ons lastig handhaven in de supermarkt. In het begin van de uitbraak ging het goed: we handhaafden op de hoeveelheid mensen binnen en dat werd gerespecteerd. Maar nu gaan mensen een stuk minder strikt om met de nog geldende maatregelen. Als ik met name volwassen mensen er op wijs dat ze nog altijd verplicht een karretje of mandje moeten meenemen en zich aan de looprichting moeten houden, krijg ik soms heftige verwensingen naar mijn hoofd. Soms ontstaat er zelfs ruzie. We hebben meermaals mensen buiten moeten zetten."
"Mede doordat ik op werk zo met maatregelen bezig ben, handhaaf ik ze daarbuiten ook vrij strikt. Ik ga niet uit eten en niet naar het café, omdat ik risico's wil vermijden. Maar als ik dan uit werk langs een plein naar huis loop en daar mensen gewoon met elkaar zie knuffelen, ben ik wel geïrriteerd. Eerst had ik nog de neiging daar iets van te zeggen, maar nu denk ik: jullie doen dat nu al zo lang, het heeft geen zin meer."
"Een tijdje geleden hield ik een feestje met vrienden. Ik was wel voorzichtig want ik wist dat het niet mag, we dachten nog: 'moeten we de gordijnen dicht doen. Maar toen stond opeens de politie voor de deur. Een boete van 400 euro. Hierdoor besefte ik dat die maatregelen helemaal niet logisch zijn. Ik besloot stop-de-lockdown.nl te starten."
"Ik organiseer en ga nog steeds naar feesten met andere jongeren. Daar houdt eigenlijk niemand zich aan de maatregelen. Volgens mij heeft de overheid niet door hoe jongeren over het beleid denken. Ik vind dat er onderscheid moet worden gemaakt tussen de risicogroep en de niet-risicogroep. Geef de risicogroep bescherming en de rest vrijheid. Er zijn genoeg cijfers die ondersteunen dat bijna alleen mensen uit de risicogroep overlijden aan corona. Waarom moet dan de hele samenleving op slot?"
"In Nederland verbieden we niet alles waar iemand ziek van wordt. Sigaretten en alcohol worden toch ook verkocht in de supermarkt, terwijl er veel mensen door overlijden? Ja, het kopen van deze producten is een keuze, maar maak het volgen van de maatregelen ook een keuze. Dan kunnen de kwetsbaren zeggen: ik maak de keuze om mezelf te beschermen en kan de rest het normale leven voortzetten."
"Ik heb vijf jaar lang depressieve periodes gehad, maar sinds september vorig jaar ging het eindelijk weer goed. En toen kwam, pats-boem, de corona-lockdown. Mijn hoofd zei: nu mag je niks meer. Je moet honderd keer je handen wassen, je mag niet meer naar de supermarkt. Zo ben ik gewoon een beetje geprogrammeerd."
"Ondertussen moest ik thuiswerken als manager van een klantenservice, waar mensen qua toon steeds ongeduldiger werden. Dat zorgde voor negativiteit vanuit werk, vanuit het nieuws en weinig positiviteit uit mijn omgeving omdat ik me steeds verder isoleerde. Eind april stortte ik echt even in, toen bleek dat de maatregelen nog langer zouden duren. Mede door mijn vriend besefte ik toen wel dat het zo niet langer kon."
"Ik besloot vaker mee te gaan naar zijn studentenhuis, waardoor ik weer onder een kleine groep mensen kwam. Toen zag ik in: ik heb ook een plaats in deze wereld. In plaats van me te verstoppen, loop ik nu gewoon op afstand langs mensen heen op straat. Inmiddels heb ik mijn diploma gehaald en gingen we onlangs met familie en vrienden uit eten. Dat was voor mijn doen even een kleine uitspatting."
"Met een chronische ontsteking aan mijn dikke darm en afweeronderdrukkende medicijnen behoor ik tot de risicogroep. In maart kreeg ik daarom vanuit het ziekenhuis een brief met aanvullende adviezen: niet zelf boodschappen doen, liever 2 dan 1,5 meter afstand houden, onder geen beding met het ov reizen. Ik sta dus al vanaf het begin op scherp, zeker omdat ik in het ziekenhuis regelmatig in nabijheid van andere mensen die risico lopen ben."
"Ik ben dus heel strikt, wat sociaal gezien lastig was. 2,5 maand heb ik bijna niemand gezien. Inmiddels durf ik weer iets meer, laatst heb ik buiten op het terras gezeten met vrienden. Ik drink zelf niet en zie dan wel meteen dat mensen losser worden met alcohol. Met name bij het toilet wordt er dan amper afstand gehouden. Dat het fout kan gaan als het te gezellig wordt, heb ik nu zelf gezien. Ik snap in dat opzicht wel dat Rutte zich zo direct tot jongeren richtte."
"Corona bestaat, ik ontken het virus echt niet. Maar ik ben van mening dat we onszelf beter moeten wapenen, door middel van sport moeten we onszelf sterker maken. Een sterk lichaam is een gezond lichaam."
"Ik ben personal trainer, dus mijn lichaam is sterk. Daarom houd ik me ook niet aan de maatregelen. Natuurlijk houd ik uit respect afstand naar ouderen of kwetsbaren, ik wil niemand bang maken. Maar ik vind gewoon dat als je gezond bent, je ook normaal kan leven."
"Je ziet zo'n eenzijdig nieuws in de media. Dan wordt het aantal besmettingen gedeeld, maar niet het aantal mensen dat is hersteld. Het is bangmakerij. Als je gewoon gezond eet en sport heb je een gezond lichaam, een gezond immuunsysteem en kan je het virus beter aan. Ook vanuit de politiek moet dit gestimuleerd worden."
