#GeenDorHout: 'Dit gaat niet over een anonieme risicogroep, maar over mensen'
Ik ben Judith, 38, alleenstaande moeder van Rosa (3). Leggen jullie uit aan mijn kind dat ik gesnoeid mocht worden omdat mensen wel wilden kunnen feesten? #GeenDorHout
Ik ben Linda, nét 50, en leef met uitgezaaide kanker, dat betekent non-stop chemo. Wie legt mijn zoons uit dat ik wel opgeofferd mocht worden omdat anderen hun vrijheid zo heel erg misten in Nederland? #GeenDorHout
Twee van de vele berichten die sinds gisteren zijn getweet met #GeenDorHout. De hashtag, met duizenden reacties trending topic, is bedacht door de 38-jarige Jacquie. De golf aan verhalen kwam op gang na deze oproep van haar:
Jacquie heeft meerdere chronische aandoeningen, waaronder chronische bronchitis. Daardoor is ze extra kwetsbaar voor het coronavirus. Ze wil met haar actie degenen die kwetsbaar zijn voor corona een gezicht geven, zegt ze tegen de NOS. "Je hebt het niet over een anonieme risicogroep, maar over mensen."
Discussie over kwetsbaren
De term 'dor hout' werd eerder gebruikt door columnist en opiniemaker Marianne Zwagerman. Over de hoge gemiddelde leeftijd van coronaslachtoffers twitterde ze in april: "De emotie moet echt uit het #coronadebat. Het dorre hout wordt gekapt, misschien een paar maanden eerder dan zonder virus. Moet iedereen die nog in de bloei van zijn leven zit daar alles voor opofferen?"
De directe aanleiding voor de actie van Jacquie was een ingezonden stuk van epidemioloog Sander Borgsteede, gisteren in Trouw. "Willen we de zwakkeren blijven beschermen totdat er een vaccin voorhanden is, of zijn we bereid te accepteren dat zwakkere, oudere mensen eerder overlijden", schreef hij daarin.
"Ik heb dat soort uitspraken de afgelopen maanden heel veel gelezen in artikelen en gehoord op tv", reageert Jacquie. "Als het alleen twee artikelen van Marianne Zwagerman waren, dan was ik dit niet gestart."
Ook jongeren in risicogroepen
Ze wijst erop dat niet alleen ouderen kwetsbaar zijn voor het virus en dat ook gezonde mensen er soms aan overlijden of er chronische klachten aan overhouden. "Ze hebben het ook over mij en over mijn vrienden, van wie er veel tot de risicogroepen behoren. Dat zijn allemaal jonge mensen. Als mensen zeggen dat mijn vrienden wel dood mogen, dan vind ik dat moeilijk."
Jacquie hoort soms ook zeggen dat mensen met een beperking zichzelf maar moeten afschermen. "Maar zo werkt het niet. Ik kan niet een paar jaar binnenblijven. Ik moet regelmatig naar het ziekenhuis en dan moet ik met het openbaar vervoer. Dat kan niet in een maatschappij die geen rekening houdt met mij."
Tussen de berichten van mensen die gehoor hebben gegeven aan haar oproep op Twitter zitten verhalen van mensen die ziektes hebben overwonnen of zijn hersteld van zware ongelukken. Ook melden zich mensen die naar eigen zeggen sinds maart niet meer buiten komen vanwege aandoeningen, of alleen 's ochtends vroeg naar het strand durven.
Jacquie had nooit gedacht dat haar oproep zoveel respons zou krijgen. "Zoveel verhalen, mijn hart is er gewoon vol van. Ik voel mezelf ook gehoord, maar ik doe dit niet voor mezelf. Ik wil alleen laten zien: dit zijn de gezichten van de mensen die je misschien zou opofferen als je zegt dat we alle maatregelen moeten laten gaan."
