Te midden van de coronacrisis vechten ze elkaar bij Barcelona de tent uit

Het is even onvermijdelijk als een briljant moment van Messi en net zo frequent als een succesvolle pass van De Jong: ophef bij Barcelona. De Catalaanse club is een schier onuitputtelijke bron van drama, waarvan vaak de hele wereld mag meegenieten.

Ook in tijden dat in 99 procent van de artikelen het woord 'corona' voorkomt, vecht men elkaar de catacomben van Camp Nou uit. Figuurlijk dan, of nog figuurlijker dan normaal, want tijdens de Spaanse lockdown zijn ruzies alleen digitaal mogelijk.

Barçagate

Het meest soapwaardige voorval sinds de jaarwisseling is door Spaanse media passend 'Barçagate' gedoopt.

Eind februari verschenen verhalen dat de club een bedrijf had betaald om social media-profielen en websites te beheren, die werden gebruikt om spelers en clublegendes zwart te maken. Clubpresident Josep Maria Bartomeu werd juist verdedigd.

Helemaal niets van waar, riepen Barcelona, Bartomeu en het bedrijf, I3 Ventures, in koor. Maar ondertussen werd wel een extern onderzoek begonnen.

Messi vs. Abidal

Sinds januari was het "het ene probleem, na het andere" bij Barcelona, verzuchtte Lionel Messi kort na Barçagate. De Argentijnse superster doelde daarmee op de opmerkelijke online-campagne, maar ook op de publieke woordenwisseling tussen hemzelf en technisch directeur Éric Abidal, twee weken eerder.

Abidal had zich in een interview laten ontvallen dat sommige spelers zich "niet maximaal inspanden" voor de in januari ontslagen trainer Ernesto Valverde. Messi reageerde met een boos statement op Instagram, dat wereldwijd werd opgepikt.

In de verzuchting van Messi klonk de hoop op rustiger tijden door, maar Barcelona en rustige tijden zijn twee ogenschijnlijk onverenigbare eenheden.

In de twee maanden na Barçagate was de coronacrisis aanleiding tot een publiekelijke ruzie tussen club en spelers, stapten zes bestuursleden op uit onvrede over het gevolgde beleid en beschuldigde één van die bestuursleden de club van corruptie.

Spelers vs. clubleiding

De ruzie tussen club en spelers ging over berichten dat Messi en consorten niet bereid waren een deel van hun salaris in te leveren om zo de financiële gevolgen van de coronacrisis voor Barcelona op te vangen.

Pertinent onwaar, volgens Messi, die erop zinspeelde dat het verhaal doelbewust door de clubleiding was gelekt om hem en zijn ploeggenoten onder druk te zetten. Wat weer ontkend werd door Bartomeu.

Uiteindelijk kondigden de spelers aan 70 procent van hun salaris in te leveren én garant te staan voor gemiste inkomsten van het overige clubpersoneel, die veroorzaakt werden door bezuinigingsmaatregelen van de Barcelona-leiding.

Dat de gehele strijd via de (sociale) media werd uitgevochten, zegt veel over de verziekte verhoudingen in het Camp Nou.

Corruptie

De beschuldiging van corruptie kwam uit de koker van Emili Rousaud, die tot voor kort door Bartomeu werd gezien als zijn ideale opvolger, als de voorzitter volgend jaar noodgedwongen afzwaait. Bartomeu's tweede en laatste termijn loopt in 2021 af.

Enkele uren nadat hij en de andere vijf bestuursleden hun ontslag hadden ingediend, zei Rousaud in een interview dat iemand bij Barcelona "in de kassa had gegraaid".

Betalingen aan bedrijven als het hierboven genoemde I3 Ventures waren volgens de voormalig vice-voorzitter niet marktconform en gebeurden op dubieuze wijze. Het bedrag zou zijn opgedeeld in termijnen, zodat elke betaling onder de 200.000 euro bleef en daarmee een automatische interne controle werd vermeden.

Rousaud zegt dat hij zijn beschuldigingen van corruptie kan onderbouwen, Barcelona zegt dat de club zich het recht voorbehoudt juridische stappen te ondernemen.

Terwijl het wachten is tot de onbetwistbare waarheid naar buiten komt, staat te midden van alle onduidelijkheid één ding als paal boven water te staan: de bron van drama is in Barcelona nog lang niet uitgeput.