Van Vleuten wringt zichzelf uit in bergen Colombia: 'Ik maniakaal? Nee'

"Of ik maniakaal met mijn sport bezig ben? Nee, totaal niet. Nee", zegt Annemiek van Vleuten resoluut, na weer een zware training in de bergen van Colombia. Na even nadenken: "Ik doe wel extreme dingen, ja..."

Ze traint meer dan welke vrouw in het wielerpeloton. Ze gaat vaker op trainingskamp en ze zoekt daarbij ook de mannen van Mitchelton-Scott op om in hun kielzog alsmaar beter te worden. Om zichzelf uit te dagen.

In januari verscheen er een tabel waarin het aantal trainingskilometers stond van het gros van alle profrenners: Tourwinnaar Egan Bernal stond bovenaan, op de voet gevolgd door... Annemiek van Vleuten. Het is in de wintermaanden dat de wereldkampioene de basis wil leggen voor opnieuw een succesvol seizoen. Met dit keer wellicht die ene medaille die nog ontbreekt: olympisch goud.

In februari was Van Vleuten weer in Colombia, waar ze een maand op hoogte verbleef. Verslaggever Han Kock zocht haar op en maakte onderstaande reportage.

Ze ziet zelf geen maniakale trekjes in al haar uitspattingen. Maar haar solo van honderd kilometer tijdens het wereldkampioenschap, de belangrijkste koers van 2019, droeg bij aan het beeld van een vrouw die verder gaat dan haar concurrentie om het hoogste te bereiken.

"Soms zit dat beeld me wel dwars. Maar het is nog meer vervelend voor mijn omgeving, merk ik. Mijn moeder of mijn vrienden kunnen zich soms opwinden dat er een beeld van mij wordt geschetst dat zij helemaal niet bij mij herkennen." Ze probeert er niets van mee te krijgen en dat lukt vaak. "Maar als ik zie dat zij er last van hebben, zit het me wel dwars. Omdat het niet klopt."

'Trainen in Nederland? Verschrikkelijk'

Ze is juist vaak in het buitenland om haar zinnen te verzetten. Want trainen in Nederland? Dat is niet aan haar besteed. Ze is in de afgelopen winter, sinds begin november, nog geen vier weken in Nederland geweest. "In Nederland is trainen echt werk. Verschrikkelijk. Dan moet ik me er echt toe zetten. Hier in Colombia ga ik geen enkele dag met tegenzin trainen."

Sinds eind januari is ze al in het wielergekke Colombia. Ze trekt daar rond, van hoofdstad Bogotá naar het hooggebergte rond Manizales, met een beklimming tot wel 4.200 meter, tot een andere grote stad Medellín.

Ze zoekt er vrienden op uit het internationale wielerpeloton en krijgt tegelijkertijd veel mee van een andere cultuur. "Ik ben meer een gevoelsmens geworden de afgelopen jaren. Ik ga niet in een hoogtetent liggen thuis. Dat kan misschien wel goed zijn, maar dan ga ik liever een keer vaker op een berg zitten, omdat ik daar blijer van word."

Het was al de tweede keer deze winter dat ze de vlucht naar Zuid-Amerika maakte.

Opvallend: het is ook op dat continent waarop ze op weg was naar olympisch goud in 2016, maar in de afdaling hard onderuit ging. Ze wordt er nog vaak aan herinnerd en dat zal, nu een nieuw olympisch toernooi voor de deur staat dit jaar, alleen maar toenemen.

Doorbraak in Rio

Ze kan er normaal over praten, maar dat komt ook omdat die race in Rio de Janeiro eigenlijk haar doorbraak betekende. Dat was het moment waarop ze bewees met de wereldtop mee te kunnen. Het was het kantelpunt in haar carrière; na Rio won ze de ene na de andere grote wedstrijd.

Van Vleuten zegt gelukkig te worden in het land dat bij de mannen zo veel talenten voortbrengt. Ze geniet van de andere omgeving. Maar het is ook gewoon wat het is: werk. "Ik moet er soms wel om lachen, om de reacties die ik krijg. Dat ik weer op trainingskamp ga. Het is gewoon mijn beroep. Ik train inderdaad elke dag. En ik heb niet het idee dat ik daarvoor heel veel opofferingen moet doen."

De trainer van Vleuten is Louis Delahaije. Hij bereidt op afstand haar schema voor, controleert haar trainingsgegevens en past waar nodig haar schema aan.

Geen poespas

"Hij is steeds belangrijker voor mij geworden. Hij laat me heel hard trainen, maar wel op een manier waarop ik het nog steeds heel erg leuk vind. Hij legt me geen poespas op, zoals hij het noemt. Ik hoef niet in elke training allerlei oefeningen te doen. De blokjes training die ik moet doen, zijn heel beperkt."

Een van de blokken die in haar schema zit: de High Intensity Training. Dat is een zware intervaltraining waarbij ze twaalf keer twee minuten voluit gaat; twee minuten klimmen, weer naar beneden en weer twee minuten omhoog. Na zes blokken een kwartier pauze en dan nog eens.

"Je moet jezelf altijd motiveren om jezelf zo uit te wringen. Je voelt je benen al na twintig seconden vollopen, maar dan moet je nog 1 minuut 40 doorharken. Echt harken. Dan duren de seconden lang hoor, de tijd kruipt voorbij."

Voorjaarsklassiekers, Tokio en WK

Na alle trainingskampen moet ze op en top klaargestoomd zijn voor haar eerste grote doel: de voorjaarsklassiekers. Ze rijdt ze bijna allemaal, te beginnen met de Omloop Het Nieuwsblad op zaterdag 29 februari.

Daarna rijdt ze ook Strade Bianche alvorens ze nog even naar Tenerife trekt. Haar doel op het Spaanse eiland? Trainen.