Bekir E. krijgt 14 jaar cel en tbs voor moord, familie Hümeyra woedend
Bekir E. krijgt 14 jaar cel en tbs met dwangverpleging voor het doodschieten van de 16-jarige scholiere Hümeyra. Hij is veroordeeld voor doodslag en verboden wapenbezit. Het Openbaar Ministerie had 20 jaar cel en tbs met dwangverpleging geëist voor moord, maar de rechtbank acht voorbedachte raad niet bewezen.
"De verklaringen van E. lopen uiteen, maar wijzen op een impulsieve handeling", zegt de rechter over de minuten voor en na het doodschieten van Hümeyra. "Hij windt zich in korte tijd extreem op. Dat is te rijmen met camerabeelden en wordt bevestigd door de waarnemingen van getuigen."
De familie reageerde heftig geëmotioneerd op de straf, die in hun ogen te laag is. Eerst werd er vanaf de publieke tribune geschreeuwd en geslagen op de ruit. Later probeerde de zus van Hümeyra de rechtszaal binnen te komen. Ze werd tegengehouden. Na het tumult kwam een ambulance omdat een familielid gewond is geraakt, vermoedelijk aan zijn schouder.
Op beelden uit de rechtszaal is te horen hoe de familie schreeuwt en op het raam van de publiekstribune slaat:
De 32-jarige veroordeelde E. schoot zijn ex-vriendin vorig jaar december dood in het fietsenhok van haar school in Rotterdam-West. E. had een contactverbod, omdat hij Hümeyra en haar familie al maandenlang stalkte en bedreigde. Daarvan had de scholiere vier keer aangifte gedaan.
Gefrustreerd en onder invloed
Uit onderzoek van het Pieter Baan Centrum kwam naar voren dat E. lijdt aan een ernstige persoonlijkheidsstoornis. In de rechtbank zei hij dat hij onder invloed was van cocaïne en alcohol. Hij zei dat hij vooraf niet van plan was Hümeyra te doden, maar gefrustreerd raakte doordat zij wegrende.
"Dat u rennend bent gaan schieten in een school tijdens de pauze is een aanwijzing dat u geen moment van bezinning had en slechts handelde uit boosheid en opwinding", zegt de rechter. Ook dat E. herhaaldelijk van dichtbij heeft geschoten op Hümeyra ziet de rechtbank niet als aanwijzing voor een vooropgezet plan.
Kijk hier naar de uitspraak van de rechter:
De rechter kent geen schadevergoeding toe, omdat die volgens hem niet moet worden vastgesteld in een strafzaak, maar in een civiele zaak.
De medeverdachte van E. is vrijgesproken van medeplichtigheid. E. en het Openbaar Ministerie hebben 14 dagen om in hoger beroep te gaan.
