Snelste fietsster Rosa Bas kan nog sneller: 'Anderen komen niet in de buurt'

Dat het snel was, wist ze meteen, maar dat ze de snelste ooit was, dat hoorde ze vanwege "Amerikaanse toestanden" pas na een zenuwslopende anderhalf uur. Rosa Bas reed gisteravond (lokale tijd) op een ligfiets met 122,12 kilometer per uur door de woestijn van Nevada. Een wereldrecord.

Zo ziet het eruit als Rosa Bas met dik 120 km/u langs 'fietst':

"Het was heel stressvol", vertelt ze aan de telefoon vanuit de VS. "Ik zag live op mijn schermpje in de fiets 123 km/u staan. Echt snel, dacht ik toen. Maar die snelheid moet nog officieel worden bevestigd. Het kan bijvoorbeeld dat je te veel rugwind hebt. Dan telt het niet als record."

Dus dan zit je met alle deelnemers in een zaaltje te wachten tot jouw tijd wordt genoemd, schetst Bas. "Iedereen komt dan aan de beurt. En voor alle deelnemers wordt dan uitgebreid geapplaudisseerd. Heel Amerikaans, dat duurt en dat duurt maar."

Maar uiteindelijk kwam dan toch de verlossing:

"Dat was een hele opluchting, ook voor het team." Een gezamenlijk studententeam van de TU Delft en de VU in Amsterdam werkte het afgelopen jaar aan de aerodynamische ligfiets waarmee Bas het record brak. "Die zijn allemaal een jaar gestopt met hun studie, dus er lag wat druk op. Ik moet het dan wel afmaken."

De World Human Powered Speed Challenge wordt jaarlijks gehouden op een tien kilometer lange weg in Nevada. Die ligt op 1400 meter hoogte, waar weinig luchtweerstand is. "Je hebt de eerste 7,8 kilometer om snelheid te maken", vertelt Bas. "En dan meten ze je gemiddelde over de 200 meter daarna."

Vervolgens komt het meest angstwekkende gedeelte van de rit voor Bas. "Fietsen met ruim 120 km/u is niet echt eng. Pas als ik klaar ben, bij het uitrollen, wordt het een beetje vervelend. "

"Dan zit je heel hoog in je ademhaling en wil je vooral die kap eraf om frisse lucht te krijgen", vertelt de 28-jarige student sportfysiotherapie. "Het duurt misschien 15 seconden voordat het vangteam dat voor elkaar heeft, maar dat lijkt wel een eeuwigheid te duren."

Die eeuwigheid gaat ze nog een paar keer beleven de komende dagen. Bas heeft namelijk het gevoel dat er nog meer in zit. De wedstrijd duurt nog tot zaterdag en per dag mag elke deelnemer twee pogingen wagen.

Regelmatiger trappen

Voor de concurrentie is ze niet bang. "Die komt tot nu toe niet in de buurt." Maar voor zichzelf ziet ze wel mogelijkheden; de fiets kan nog wat beter. "We kunnen het schakelsysteem optimaliseren." En ook bij de krachtbron is ruimte voor verbetering. "Ik kan nog wat regelmatiger gaan trappen."

"En ik denk dat ik dan mijn eigen record kan breken", stelt ze vol zelfvertrouwen. "Ik hoop ergens de komende dagen nog 124 of 125 km/u te halen."