Liever veilig over straat, dan een politieke titanenstrijd op de judomat
Stel je eens voor dat Feyenoord niet tegen Ajax wil voetballen, of dat Rafael Nadal alles in het werk stelt om maar niet te hoeven tennissen tegen Roger Federer. De internationale judofederatie kent een dergelijk probleem.
Saeid Mollaei en Sagi Muki zijn de nummer één en twee van de wereldranglijst in de categorie tot 81 kilogram. Maar de vraag is of een onderling duel tussen de twee 27-jarigen er ooit nog komt.
Probleem is namelijk dat Mollaei uit Iran komt en Muki uit Israël. Iran weigert de staat Israël te erkennen en geen sporter lijkt zich te willen wagen aan een wedstrijd die op voorhand al overkookt van de politieke spanningen. In 1983 vond er voor het laatst een confrontatie plaats tussen de twee landen, tijdens de WK worstelen in Kiev.
Inmiddels wordt er vanuit overkoepelende sportbonden steeds meer druk uitgeoefend om de impasse te doorbreken. Iraniërs zijn inmiddels meesterlijk bedreven in het ontlopen van Israëliërs tijdens sportevenementen, ook al kan ze dat op lange schorsingen komen te staan als er opzet in het spel blijkt. De judobond wil ze zelfs weren van de Olympische Spelen.
De Nippon Budokan lijkt tijdens deze WK judo de uitgelezen plek waar de sport het eindelijk weer kan winnen van de politiek. Hier klopt het judohart van Japan, het land waar de sport zijn oorsprong vond. In deze hal werd judo in 1964 voor het eerst een olympische sport, met goud voor Anton Geesink. Boks-grootheid Muhammad Ali vocht er en The Beatles traden er op.
Op deze heilige grond had Muki op woensdag 28 augustus 2019 eindelijk kunnen aantreden tegen Mollaei. De Israëliër had de finale al bereikt, terwijl titelverdediger Mollaei als favoriet aantrad tegen de Belg Matthias Casse.
Bekijk hieronder de beelden en oordeel zelf:
Mollaei verloor en maakte ook in de strijd om brons niet zijn sterkste indruk. Om zijn hoofd had hij een band gewikkeld. Daarmee wekte hij de indruk niet okselfris de mat te betreden, maar het zou niet de eerste keer zijn dat een Iraanse sporter een blessure veinsde om de politieke rust te bewaren en bedreigingen aan zijn adres te voorkomen.
Geen Muki-Mollaei dus. En ook geen medailleceremonie. Ook hoefden de vlaggen niet gezamenlijk te worden gehesen.
Olie op het vuur
Vanuit politiek standpunt liep het dus weer met een sisser af, maar op sportief gebied gooide Mollaei wel weer olie op het vuur in deze eindeloze discussie. Hoe geloofwaardig zijn de vertoningen van de Iraniër terwijl het toernooi in alle opzichten zijn climax naderde.
Muki is na zijn zege op Casse de nieuwe wereldkampioen, maar het verlies voor de sport weegt zwaarder. Weer vond de gedroomde affiche door alle randverschijnselen geen doorgang. En de kans dat die er in de toekomst nog komt, lijkt nu weer wat kleiner.
Mollaei is namelijk niet alleen zijn titel kwijt, zijn uitschakeling zal nog grondig worden onderzocht. Mogelijk volgt een zware sanctie, waarbij zijn olympische deelname serieus op de tocht staat.
Hij kan met zijn familie in elk geval nog wel veilig over straat.
