Christelijk Nederland rouwt om Kinga Bán: 'Betoverde tot het einde'
Ze bleef zingen tot het allerlaatst, de gisteren overleden Kinga Bán. De dood van de 37-jarige zangeres, die leed aan borstkanker, maakt grote indruk op de christelijke gemeenschap in Nederland. Daarbuiten hebben mensen vaak nooit van haar gehoord. Zonde, vindt zanger en tekstschrijver Matthijn Buwalda. "Ze zong liedjes die moeiteloos een breed publiek hadden kunnen aanspreken."
Bán maakte naam als kerkzangeres, later als solo-artiest en zangeres van de christelijke band Sela. Ze zong de laatste jaren geregeld over haar ziekte. "Dat waren hoopvolle liedjes", zegt Buwalda, die meerdere nummers voor haar schreef. "Het was nooit van 'wat gaat het slecht', of 'wat erg'. Dat vond ik heel mooi. Omdat iedereen de context kende, zat er altijd een dubbele lading in wat zij zong."
Dat sloeg aan bij fans. In de duizenden condoleances op Báns Facebookpagina noemen veel fans haar een voorbeeld. "Wat een enorme erfenis laat jij voor ons allemaal achter", schrijft iemand. Paul Blokhuis, staatssecretaris en prominent ChristenUnie-lid, dankt Bán "voor de manier waarop je voor iedereen een voorbeeld bent in je sterke geloofsvertrouwen".
Doordat Kinga Bán zong over haar eigen lijdensweg, is er bij fans een 'meerouwgevoel' ontstaan, denkt Buwalda. "Als je in de spotlight je lijden bezingt en zichtbaar en bespreekbaar maakt, dan spreekt dat blijkbaar heel veel mensen aan."
Collega-zanger en vriend Elbert Smelt zag bij Bán een missie "om materiaal te maken dat anderen in een moeilijke situatie steun kan geven". Smelt nam vorige maand nog een clip op met Bán, voor het nummer Leef met volle teugen. "Voor ons was dat het ultieme afscheid", zegt Smelt. "Toen het erop stond, heb ik haar ook niet meer gezien."
In 'Leef met volle teugen' zingen Smelt en Bán op een positieve manier over het naderende afscheid:
"Als ze op het podium stond, dan ging ze áán. Die betovering heeft ze tot het einde toe gehouden", zegt Smelt over Bán. "Ze was een stille zangeres, die zonder veel opsmuk toch iedereen wist te boeien. Heel subtiel doorleefd. Daardoor focuste je niet alleen op haar emoties, maar ook op die van jezelf. Ze liet ruimte voor de gevoelens van de luisteraar."
De diagnose kanker heeft volgens Smelt van de kerkzangeres Bán een popzangeres gemaakt. "Door die ziekte kwam haar bucket list naar boven en is ze een heel volwassen artiest geworden, met een eigen repertoire."
God en geloof
Báns teksten waren raak en herkenbaar, vindt ook fan Dwi Koolhaas. "Zij zong ook over pijn die er kon zijn, en die er ook mág zijn. Het leven is niet altijd makkelijk. Maar er is ook altijd een houvast", zegt ze verwijzend naar God en het christelijke geloof. Ook dat had - uiteraard - een prominente plek in Báns liedjes.
Koolhaas heeft de zangeres nooit ontmoet, maar het nieuws over haar dood hakt erin, zegt ze. "Ze was heel persoonlijk, en gevoelig."
Dat Bán drie dagen voor haar dood nog vrienden had uitgenodigd om thuis muziek te maken ("Zingen is de taal die ik het liefste spreek", schreef ze op Facebook), laat volgens Koolhaas zien hoe krachtig de zangeres was. "Ze is zo open geweest over haar ziekte. Omdat ze hoopte dat mensen zouden zien dat de dood er helaas bij hoort. En dat je niet bij de pakken neer hoeft te zitten als je weet dat je doodgaat."
