'Nu verbieden die handel': waarom het stroomhalsbandverbod pas in 2020 ingaat
Een hond een schok toedienen met een halsband mag niet meer. Althans minister Schouten van Landbouw stuurde daarover vandaag een brief naar de Tweede Kamer. Maar pas op 1 juli 2020 gaat het verbod in, dat duurt dus nog ruim een jaar.
En dat het nog zo lang duurt, roept vragen op, onder meer bij onze Facebook-gebruikers. Een greep uit de reacties op de NOS-pagina:
- "Niet vanaf volgend jaar, nu meteen verbieden die handel."
- "Waarom niet per direct?! In en in triest dit soort 'opvoedmethodes'."
- "Moet nu al verboden worden. Dierenmishandeling. Mensen die zoiets doen zijn geen hond waard."
Het ministerie van Landbouw laat weten dat er twee redenen zijn waarom een verbod niet per direct wordt ingevoerd. "We houden altijd rekening met praktische uitvoerbaarheid. Mensen, bedrijven en instanties moeten de tijd krijgen om aanpassingen te doen", zegt een woordvoerder.
De halsband wordt nu onder meer nog gebruikt door de politie om speurhonden te trainen. De minister schrijft in haar brief dat moet "worden bekeken of een uitfasering van het gebruik van de stroomband noodzakelijk is."
Deze hondenbezitters vinden dat de stroomhalsband hun huisdier juist veel vrijheid geeft:
Maar er is misschien nog een belangrijkere reden dat het verbod over ruim een jaar ingaat. "Het aanpassen van zoiets kost gewoon tijd", stelt de Landbouwwoordvoerder. "Er zijn bepaalde procedures die doorlopen moeten worden. Teksten moeten worden aangepast."
Maar die procedures vallen in dit geval nog relatief mee, omdat het verbod op stroomhalsbanden een algemene maatregel van bestuur (AMvB) is. Dat is een besluit van de regering waarin een bestaande wet verder wordt uitgewerkt.
In dit geval gaat het om een toevoeging aan de Wet Dieren. Daarin staan al veel specifieke zaken die je niet mag doen met een dier (bijvoorbeeld "een koe met overvolle uier vervoeren") en daar komt het gebruik van een stroomband bij honden nu dus bij.
Mat Herben
Een AMvB hoeft in tegenstelling tot een wet niet door de Tweede- en Eerste Kamer te worden goedgekeurd. Dat geeft ministers de mogelijkheid om 'kleinere' maatregelen relatief snel door te voeren.
Soms staat in de wet overigens wel dat aan de totstandkoming van de maatregel een zogenoemde voorhangprocedure vooraf moet gaan. Zo'n procedure houdt in dat Kamerleden gedurende dertig dagen kunnen vragen om de AMvB alsnog als wetsvoorstel aan de Tweede en Eerste Kamer voor te leggen.
En dan kan het allemaal veel langer duren, vele jaren zelfs. Want de wet aanpassen, is een ander verhaal. Dan kan het bijvoorbeeld voorkomen dat een minister een wet goedkeurt die hij als Kamerlid had ingediend. Of dat een voorstel waar elke partij voor is er toch drie jaar over doet. Of dat een voorstel dat Mat Herben nog heeft ingediend het na 13 jaar waarschijnlijk toch niet haalt.
In dat licht valt een jaar en drie maanden wachten op een verbod op stroomhalsbanden voor honden wellicht nog wel mee.
