Focus handbalster Visser verschoof: 'Dochtertje zette leven op zijn kop'
- NOS
Maura Visser met dochter Mexie - NOS
Maura Visser zette na het EK in Frankrijk een punt achter haar interlandloopbaan
Eat, sleep, train, repeat. Meer dan een decennium leefde handbalster Maura Visser naar dit topsportersmantra, waarbij alles is gericht op optimaal presteren. Tot haar focus plots verschoof. "De geboorte van mijn dochtertje (Mexie) heeft mijn leven echt op zijn kop gezet."
"Ik woon nu twaalf jaar in het buitenland, al die tijd draaide alles om mezelf: goed eten, goed slapen. En nu draait alles om haar en probeer ik het daarnaast nog zo goed mogelijk zelf te regelen", beschrijft de 33-jarige Visser de omslag in haar leven.
Zelfs haar hond Chico, al tien jaar prominent lid van het Visser-huishouden, bevindt zich tegenwoordig op het tweede plan. "En dat is best wel lastig voor 'm. Maar hij is nog steeds even lief en het is ook nog steeds net mijn kindje."
Loopbaan Maura Visser
| Seizoen | Club | Prijzen |
| 2001-2006 | Hellas | landstitel, beker (2x) |
| 2006-2007 | Quintus | landstitel, beker |
| 2007-2009 | Horsens HK (Den) | |
| 2009-2011 | KIF Vejen (Den) | |
| 2011-2014 | HC Leipzig (Dui) | beker |
| 2014-2015 | Viborg HK (Den) | |
| 2015-nu | Bietigheim (Dui) | landstitel |
| ----------- | ----------- | ----------- |
| 2005-2011 | Nederland | |
| 2016-2018 | Nederland | EK-zilver, EK-brons |
De combinatie baby-topsport is "hartstikke zwaar", erkent Visser. "Zeker in zo'n eerste jaar, waarin alles nieuw is. En ze slaapt helaas nog niet door, dus ik ken veel gebroken nachten. Als topsporter ben je toch aangewezen op herstellen na een training. Als dat niet optimaal is, is dat soms wel pittig."
Visser is een perfectionist, dus de georganiseerde chaos die een baby met zich meebrengt valt haar soms zwaar. "Met een baby is het sowieso moeilijk plannen. Je wilt het zo goed mogelijk doen in het handbal én als moeder. Dat gaat op zich best goed zo."
Ik wil later ook met mijn dochtertje kunnen spelen zonder dat ik pijn in mijn knieën heb.
Visser zette na het EK in Frankrijk, waar ze met haar ploeggenoten brons veroverde, een punt achter haar interlandloopbaan. De Haagse kwam 139 keer uit voor Oranje. Dochter Mexie speelde een belangrijke rol in haar beslissing te stoppen bij het Nederlands team.
Een andere reden waren de jaren die gingen tellen. Visser merkte dat haar lichaam niet meer optimaal herstelde. "Je hebt je lichaam toch de rest van je leven ook nodig."
"Ik wil later ook met mijn dochtertje kunnen spelen zonder dat ik pijn in mijn knieën heb. Dus dan denk je wel: is dit het nog allemaal waard? Daarom ben ik hartstikke blij dat ik met die bronzen medaille kon afsluiten."