Zo werden de diamantrovers van Schiphol na acht jaar ontmaskerd

• Jurjen Boekraad

  redacteur Online

De verdachten van de grootste roofoverval uit de Nederlandse geschiedenis leken een tijd lang ongrijpbaar. Dat zij na bijna 14 jaar vandaag toch voor de rechter staan, komt door een afgeluisterd gesprek in een hele andere zaak in de zomer van 2013. Dat is op te maken uit het betoog dat officier van Justitie Saskia Wildemors vandaag hield in de geruchtmakende zaak van de diamantroof op Schiphol uit 2005. Zij eiste tot negen jaar cel tegen de zes verdachten.

Op 17 juni 2013 is Erik P. volgens het OM met een maat onderweg om een ramkraak te plegen. De politie verdenkt de mannen al van eerdere ramkraken en heeft hun auto daarom volgehangen met afluisterapparatuur. Wat P. tijdens die lange rit vertelt, zorgt voor een eerste doorbraak in het onderzoek naar de diamantroof.

Volgens het OM beschrijft P. wat er op 10 februari 2005 gebeurde, toen de roof eigenlijk had moeten plaatsvinden, maar mislukte. P. was samen met Eroll H.V. op het platform waar de vliegtuigen staan, toen ze door een bewaker werden weggestuurd omdat ze er niets te zoeken hadden.

Volgens P. is het dankzij "heel goed lullen" van H. V. dat ze konden wegkomen. "Ik zou gelijk in paniek raken. (..) Ik zou vluchten weet je, ik denk bij mijn eigen (..) het ging bijna fout."

Huiverig

P. vertelt tegen zijn vriend dat de rest het een week later weer wilde proberen, maar hij is huiverig geworden en trekt zich terug. "Toen zat in mijn hoofd nog 'hey, fuck dat man'. Op dat binnenterrein moet je niet gepakt worden, weet je. Met een machinegeweer en een handgranaat, weet je. Je had gewoon vijftien jaar gekregen", zegt hij in het afgeluisterde gesprek. Zijn plek tijdens de diamantroof wordt ingenomen door Marlon D., die daar "een miljoen" voor krijgt.

Hij heeft het ook verschillende malen over 'De Lange'. Daarmee wordt volgens het OM het brein achter de diamantroof bedoeld: August B. Hij was 2 meter lang en werd door vrienden en familie daarom 'Lange' genoemd. De zaak tegen hem is komen te vervallen, omdat hij afgelopen zomer is overleden.

August B. was volgens het OM degene die bij de vluchtauto in Hoofddorp op de overvallers Errol H.V. en Marlon D. stond te wachten. Dat maakte officier Wildemors ook op uit het verhaal van P. Die zegt in de auto namelijk: "Hey, die Lange mag hem eigenlijk wel dankbaar zijn man. Die eh die Errol heeft alles gedaan man. Die Lange durfde er niet op te gaan hoor." August B. durfde volgens Erik P. dus niet het beveiligde vliegveldterrein op.

Het afgeluisterde gesprek wordt door het OM P.'s bekentenis genoemd. Dankzij zijn verhaal wordt een nieuw onderzoek opgestart, dat uiteindelijk leidt naar twee KLM-medewerkers. Want het is de recherche al snel duidelijk dat de overvallers hulp van binnenuit moeten hebben gehad. Ze droegen namelijk KLM-kleding en bovendien is het zonder bepaalde pasjes helemaal niet mogelijk om het platform op te komen.

Miljoen

In januari 2014, dus ruim een half jaar na het afgeluisterde gesprek van Erik P., komt bij de politie op Schiphol een tip binnen. Iemand noemt twee namen van mannen die bij de diamantroof betrokken waren. Zij zouden daarvoor per persoon bijna een miljoen euro hebben gekregen.

Volgens het OM gaat het om Ramazan N. en Raoul T. Beiden waren in 2005 werkzaam voor KLM én werkten op de dag van zowel de poging als van de daadwerkelijke roof. De tipgever zegt dat N. van het geld bezittingen in Colombia en Turkije heeft gekocht en dat T. onder meer dure reizen heeft gemaakt.

Uit financiële gegevens van N. en T. blijkt volgens het OM dat in de eerste jaren na de overval respectievelijk 410.800 euro en 124.000 euro contant geld op hun rekeningen werd gestort. Uit telefoongegevens maakt het OM verder op dat de twee in 2005 in contact stonden met Marlon D., een van de vermoedelijke overvallers.

Beide mannen worden vanaf januari 2014 afgeluisterd. Uit die gesprekken blijkt volgens het OM dat zij, en de man die hen met de overvallers in contact zou hebben gebracht, Simon van M., nog geld tegoed hadden. Het zou gaan om hun aandeel in de diamantroof.

Prostitutie

Vooral Raoul T. maakt zich daar kwaad over. Bij hem was de financiële nood dan ook hoog. Zo hoog zelfs, dat zijn vrouw overwoog om de prostitutie in te gaan.

De politie houdt T. goed in de gaten als hij in april 2014 op weg gaat naar een afspraak. Officier Wildemors in haar betoog: "Die dag deed men een heel belangrijke constatering: buiten bij een bakkerij in Amsterdam kwamen T. en Van M. én H. V. bij elkaar. Dat was voor het onderzoeksteam een echte doorbraak, want voor het eerst was er een zichtbare link tussen de oude en de nieuwe verdachten."

Maar het werd nog mooier, zegt Wildemors. "Want kort hierna voegden ook nog B. en N. zich bij dit groepje. En zo zagen we op die donderdag bijna alle hoofdrolspelers uit het onderzoek bij elkaar."

Om meer bewijs te verzamelen werd een grootschalige undercoveroperatie opgezet, gericht op Ramazan N. Met Nederlandse en buitenlandse agenten werd geprobeerd om hem informatie te ontfutselen. Dat lukt uiteindelijk in de zomer van 2016.

In Colombia vertelt N. aan twee undercoveragenten, die zich voordoen als criminelen die met diamanten verzekeringsfraude willen plegen, dat hij eerder bij zoiets betrokken is geweest. "Ik heb dit nooit tegen iemand gezegd, maar ik vertrouw jullie", zou N. hebben gezegd. Hij had zelfs een bijnaam voor het trio bedacht: de drie musketiers. N. wijst tegenover de undercoveragenten uiteindelijk ook mededaders aan.

Als in januari 2017 de woning van N. wordt doorzocht, vindt de politie zakjes met ruwe diamanten. De oorspronkelijke eigenaar van de edelstenen herkent het handschrift erop. Die zakjes zijn van hem.

Alle verdachten houden vol dat ze niets met de diamantroof te maken hebben. Hun advocaten zijn over twee weken aan de beurt. Eind januari volgt de uitspraak.