'Whips' moeten Conservatieve brexit-dwarsliggers in het gareel krijgen
Er ligt een brexit-akkoord, de datum voor de cruciale stemming erover is geprikt - maar echt goed ziet het er niet uit voor de Britse premier May, die de deal door het parlement wil loodsen. Het aantal dwarsliggers binnen Conservatieve Partij is opgelopen tot meer dan negentig, en op steun van de oppositie hoeft ze niet te rekenen.
In de dertien dagen tot de stemming is het spitsuur voor de 'whips': de mensen die eigenwijze parlementariërs weer in het gareel moeten krijgen. Die kunnen dwingend of minder dwingend zijn. "Als je een belangrijk stemadvies negeert, kunnen whips bepalen dat je niet wordt aanbevolen voor aardige banen of nooit een fijn kantoor krijgt", vertelt oud-correspondent Hieke Jippes in NOS Met het Oog op Morgen.
Whips houden volgens Jippes een beetje het midden tussen personeelsfunctionarissen en uitsmijters. Een legendarisch instrument dat ze gebruiken is het zogeheten 'dirt book'. "Daarin schrijven ze alles op wat ze te weten kunnen komen over parlementariërs om te bewaren voor later. Drankmisbruik, affaires, enzovoort."
Hoe ver gaan de whips om hun doel te bereiken? Heel ver, weet Jippes. Ze haalt het voorbeeld van politicus Jack Straw aan. Hij werd in het parlement tegen de muur geduwd door een chief whip die hem bij zijn ballen greep. Straw hapte naar adem en vroeg wat hij verkeerd deed. "Niets", antwoordde de chief whip. "Maar bedenk wat ik kan doen als je me tegenwerkt."
"De ruim negentig dwarsliggers van het brexit-akkoord zullen worden bewerkt door de whips", weet Jippes zeker. "The Times wist te melden dat er al ex-whips zijn gevraagd om te helpen met het in lijn brengen van de parlementariërs."
Dat is de kracht van het Britse systeem. Dat het naar buiten toe enorm gelikt en gelakt lijkt.
En er is geen ontkomen aan, want wie zich weghoudt van de whips kan thuis worden opgezocht. "Dan wordt je vrouw opgebeld. Of dan dreigen ze te lekken dat iemand in een homobar is geweest bijvoorbeeld."
De buitenwereld merkt vaak helemaal niets van dit machtsspel. "Dat is de kracht van het Britse systeem. Dat het naar buiten toe enorm gelikt en gelakt lijkt, maar daarachter gaat een wereld van verderf en slechtigheid schuil."