Voor Groeneveld ga je rechtop zitten, zowel bij Brugge als Jong Oranje
De topdrie in Nederland toonde interesse, evenals bijna alle subtoppers. Maar Arnaut Groeneveld koos voor Club Brugge.
Bij de Belgisch kampioen is de 21-jarige flankspeler in mum van tijd uitgegroeid tot één van de smaakmakers: zes duels, drie goals, twee assists. Vanavond speelt hij met Jong Oranje de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Schotland.
Hij kan nu nog zonder problemen over straat. Maar lang zal dat niet duren in Brugge, waar de mensen hem kennen als Danjuma. Die tweede naam op zijn paspoort (Nigeriaans voor 'geboren op vrijdag') prijkt daar op zijn shirt.
Ware attractie
In Nederland kennen we hem als Groeneveld, die twaalf duels speelde in de eredivisie en afgelopen seizoen als speler van NEC een ware attractie was in de eerste divisie. Hij omlijstte zijn seizoen met elf goals en zeventien assists.
Nu woont en speelt hij in Brugge. "Mooie stad, goede restaurants en op twintig minuten van Knokke. Niet slecht toch?"
Een gevestigde naam is Groeneveld nog niet, maar de eerste indrukken die hij heeft achtergelaten beloven veel moois. Als jeugdspeler kreeg hij nooit een uitnodiging van de KNVB.
Maar toch maakte de aanvaller in maart zijn debuut voor Jong Oranje in het oefenduel met België. Groeneveld scoorde direct. Een knappe goal. Aannemen, versnellen en scoren met links.
In het volgende duel, een EK-kwalificatiewedstrijd in Andorra, maakte hij uit een vrije trap het enige doelpunt. Vijf interlands speelde hij inmiddels voor Jong Oranje. En alle keren stond hij in de basis.
Leven van een geslaagde actie
Als Groeneveld de bal krijgt en begint te dribbelen, ga je als kijker rechtop zitten. Zijn speelstijl lijkt op die van spelers als Memphis Depay en Steven Bergwijn. Voetballers die leven van een geslaagde actie.
Wie hem nu ziet spelen vraagt zich af waarom Groeneveld nooit is doorgebroken bij PSV. De aanvaller doorliep de jeugdopleiding in Eindhoven en voetbalde jarenlang samen met Bergwijn. Die maakt nu furore in het eerste, terwijl Groeneveld niet verder kwam dan 23 schamele minuten bij Jong PSV.
In 2016 klopte NEC aan en dat bleek een schot in de roos. In Nijmegen ontwikkelde hij zich razendsnel. Eerst in de eredivisie, daarna een niveau lager.
Vooral in het afgelopen seizoen zaten de scouts in grote getale voor hem op de tribune. In de zomerstop - Groeneveld was toen al jeugdinternational - toonden talloze clubs uit binnen- en buitenland interesse.
"De topdrie in Nederland en veel subtoppers hebben zich gemeld", vertelt hij trots. Hij voelde zich vereerd, geeft hij toe, maar koos dus toch voor het buitenland. "Omdat ik denk dat Club Brugge het beste is voor mijn carrière en voor mijn ontwikkeling."
Jammer voor het Nederlandse voetbal, is dan een snelle conclusie. Maar misschien dat Ajax, PSV of Feyenoord bij een volgende poging wel beet hebben. "Ik ben Nederland nog niet zat, hoor. Ik kom met liefde en plezier terug", zegt Groeneveld.
Ondertussen lopen ze in België weg met de Nederlander. De start van Groeneveld bij Brugge, na zes duels koploper in de competitie, is veelbelovend. Misschien wel mede dankzij al die landgenoten om hem heen. Dat voelt vertrouwd.
"Ruud Vormer is onze kapitein. Stefano Denswil is mijn buurman en heeft mij wegwijs gemaakt. En Sofyan Amrabat is ook gekomen, dus het stroomt in Brugge vol met Nederlanders."
Groeneveld doet zijn verhaal op de Sportcampus in Zeist. Een veld verderop traint het A-team. Een uitnodiging van Ronald Koeman noemt hij "het ultieme doel".
Als zoon van een Nigeriaanse moeder heeft Groeneveld ook de mogelijkheid om voor Nigeria uit te komen, mocht het Nederlands elftal onhaalbaar blijken. Er bestaat dus een kans dat de KNVB na Hakim Ziyech en onlangs Noussair Mazraoui nog een speler 'kwijtraakt' aan een ander land.
Voorlopig lijkt een dergelijk scenario onwaarschijnlijk. Groeneveld wil zich laten zien bij Jong Oranje en durft ook al verder te kijken. Of de bondscoach al contact heeft opgenomen? "Nee. Teleurstellend? Een beetje wel", grapt hij.
