Marokko in shock: Khadija werd verkracht, mishandeld en ondergetatoeëerd
Willemijn de Koning
correspondent Marokko
Willemijn de Koning
correspondent Marokko
Met haar verhaal shockeerde de 17-jarige Khadija heel Marokko. Twee maanden lang werd het meisje uit Fkih Ben Salah vastgehouden door een groep jongens en verkracht, mishandeld en verminkt met tatoeages. Dit verhaal komt na een reeks andere verhalen over geweld tegen Marokkaanse vrouwen in de laatste jaren. Het taboe hierop maakt steeds meer plaats voor publieke verontwaardiging.
"Ze gaven me geen eten, ik kon niet douchen... ik probeerde te vluchten, maar ze sloegen me dan steeds", vertelde Khadija aan een Marokkaanse tv-zender. Uiteindelijk werd ze vrijgelaten nadat de ontvoerders haar vader hadden laten beloven te zwijgen over wat er was gebeurd.
Maar Khadija weigerde haar mond te houden. "Ze moeten boeten voor wat ze met mij hebben gedaan." Elf van de vijftien vermoedelijke daders zijn al opgepakt.
In het tv-interview liet Khadija haar tatoeages zien en vertelde ze wat haar is overkomen:
Het interview was het gesprek van de dag in Marokko. "Iedereen is onthutst dat dit kan gebeuren", zegt Laila Amili van Mains Libre, een organisatie voor vrouwenrechten.
Verhalen waarin geweld tegen vrouwen de hoofdrol speelt, zijn niet nieuw in Marokko. Een 16-jarig meisje stak zichzelf eind 2015 in brand omdat ze verkracht was door een groep, die daarvan een video zou verspreiden. Vorig jaar augustus gingen Marokkanen in verschillende steden de straat op nadat een vrouw was aangerand in een bus in Casablanca. In maart was het land diep verontwaardigd om een filmpje waarin een meisje op klaarlichte dag werd aangerand.
"We kennen veel eerdere verhalen zoals deze, maar het verhaal van Khadija is echt erg. Zij is twee maanden vastgehouden door vijftien mannen", zegt Amili.
Tekenares Nada Hriouil was zo geschokt, dat ze er een cartoon van maakte. "Haar verhaal raakte me omdat ze dezelfde leeftijd heeft als ik. Ik had haar kunnen zijn."
"Die vinger moet laten zien dat de maatschappij eerst niets over haar zei. Nu praat iedereen er gelukkig over", zegt ze. Hriouils cartoon gaat het hele internet over. "Ik hoop hiermee de boodschap over te kunnen brengen dat wij vrouwen klaar zijn met het horen van dit soort verhalen. We willen ons veilig voelen."
Meer steun
Hoewel geweld tegen vrouwen eerst vooral binnen vier muren werd 'opgelost', uitten Marokkanen nu meer en meer hun verontwaardiging in het openbaar. Slachtoffers en hun familie vertellen hun verhaal steeds vaker in de media. Marokkanen steunen hen daarna vaak met manifestaties, petities en hashtags.
Vroeger werd er nog weleens geld geboden om een familie stil te houden.
"Normaal praat de familie van een meisje dat zoiets overkomt niet", vertelt Amili. "Het kon haar toekomst verpesten, want de maatschappij accepteerde verkrachte meisjes niet. Anderen konden haar zien als de schuldige, want wellicht droeg ze te strakke kleding. Bovendien zou niemand meer met haar willen trouwen. De laatste jaren verandert dit en verdwijnt het taboe op verkrachting, vooral dankzij sociale media."
Voor Khadija zijn een mars en een petitie georganiseerd. Artsen bieden haar aan om de tatoeages te verwijderen. Online uiten mensen hun steun met de hashtags #justicepourkhadija en #jesuiskhadija. Amili: "Maar vaak stopt de aandacht voor zo'n zaak na een tijdje. We moeten niet stoppen erover te praten. We moeten niet bang zijn seksuele voorlichting te geven. Vanwege een gebrek daaraan, is dit gebeurd."
Meer respect
Ouders van de beschuldigden zeggen dat Khadija liegt. Volgens hen kwam het meisje uit eigen beweging naar de jongens, verminkte ze zichzelf al en vroeg ze zelf om tatoeages. Ook zouden haar ouders Khadija vaak kwijt zijn en haar hebben geprostitueerd. De politie heeft nog geen uitsluitsel gegeven over de waarheid.
De vele verhalen over geweld tegen vrouwen hebben de Marokkaanse overheid ertoe gezet een wet aan te nemen die hogere straffen voorziet. Deze zou in september in werking moeten treden. "Ook al is de wet niet perfect, het geeft de vrouw meer respect", zegt Amili. "De situatie verbetert beetje bij beetje. Maar er is nog veel werk aan de winkel - vooral buiten de grote steden."