Emotionele Degenkolb na zege in Roubaix: iedereen zei dat het voorbij was met mij
Hete tranen plengde John Degenkolb aan de finish in Roubaix, nadat hij voor het eerst in zijn loopbaan een etappe in de Tour de France had gewonnen.
Tranen toen zijn ploeggenoten Jasper Stuyven, Bauke Mollema en Toms Skujins hem na de streep om de hals vlogen. Nog meer tranen toen hij de kus van zijn vrouw in ontvangst nam.
En ook tijdens het tv-interview daarna hield de Duitser het niet droog. "Dit is puur geluk. Ik was zo lang op jacht naar deze zege. Het is heel moeilijk om dit te beschrijven."
Twee jaar geleden was Degenkolb nog betrokken bij een ernstig trainingsongeval in Spanje met zijn ploeggenoten van Giant-Shimano. Het herstel verliep moeizaam en kostte hem meer dan een jaar, waarna bij terugkeer in het peloton bleek dat hij geen schim meer was van de winnaar van vroeger.
"Ik ben door heel veel moeilijke dingen gegaan", snikte Degenkolb. "Het was zo'n zware tijd. Iedereen zei dat het voorbij was met mij na het ongeluk. Ik zei: nee, ik wil ten minste nog één grote overwinning pakken. Die heb ik nu."
Kan niet mooier
Na een turbulente en chaotische dag op de kasseien reed de winnaar van Parijs-Roubaix in 2015 in de slotfase weg met een andere oud-winnaar van Parijs-Roubaix, Greg Van Avermaet, en de sterke Vlaming Yves Lampaert.
"Het was de hele dag vechten", beaamde Degenkolb, die zijn zege opdroeg aan een afgelopen winter overleden vriend. "Er is geen dramatischer of mooier eerbetoon denkbaar dan hier op de kasseien van Roubaix."
Dumoulin blij voor Degenkolb
Tom Dumoulin was in 2016 ploeggenoot van Degenkolb, toen die met nog vijf collega's werd aangereden tijdens de training. Hij weet als geen ander hoe zwaar de Duister het heeft gehad.
"Dit is heel belangrijk voor hem", stelde Dumoulin verheugd. "Sinds het ongeluk is hij nooit meer echt op niveau geweest. Hij heeft nooit meer echt het vertrouwen in zichzelf gehad. Misschien is dat nu weer terug."
Haga 'onbeschrijflijk blij' voor Degenkolb
Ook Chad Haga was een van de renners van Giant-Shimano die bij het trainingsongeval in januari 2016 betrokken was. Haga was er het slechtst aan toe. Van die 'zwarte dag' herinnert Haga zich nog maar 30 seconden. Achteraf is hij dankbaar dat hij nog leeft. "Mijn gezicht en mijn nek bloedden heftig. Dat moest snel verholpen worden want anders zou ik teveel bloed verliezen."
Vandaag was Haga een van de motoren in de vlucht van de dag en zag hij zijn vriend John Degenkolb uiteindelijk winnen. Reden voor Haga om een mooie tweet te sturen.
