Vandaag begint het WK Voetbal in Rusland en barst de onderlinge strijd tussen de nationale teams weer los. Omdat Nederland niet meespeelt, zouden veel Nederlanders België steunen tijdens het WK. Oud-international Dries Boussatta verbaast zich erover. "Hoezo eigenlijk? Leuke en goede spelers hoor, maar wat hebben wij nou met België te maken?"
"Bij Marokko spelen op dit WK vijf Nederlandse jongens. Ze dragen het shirtje van Marokko, maar ze zijn opgegroeid in Dronten, in Enschede, Amsterdam enzovoort. Bij hun clubs in de eredivisie worden ze iedere week toegejuicht, waarom bij Marokko dan niet?", vraagt Boussatta zich af.
Onze jongens
"In Nederland wonen vierhonderdduizend Marokkanen, in de eredivisie voetballen prachtige Marokkaanse spelers. Die moeten wij steunen." Boussatta kwam daarom met het initiatief voor de online voetbalshow 'Alle ballen op Ziyech'. "Met deze show willen we ze op een leuke manier steunen. Daarnaast willen we gewoon een mooi programma maken met aandacht voor het Marokkaanse voetbal op dit WK, en met speciale aandacht voor 'onze' jongens."
De tijd van het WK Voetbal als onderlinge strijd tussen volkeren, lijkt sowieso voorbij. Want hoe nationaal zijn de teams eigenlijk nog? Historicus Gijsbert Oonk onderzocht het. "De eenheid van de natie wordt, paradoxaal genoeg, steeds meer verdedigd door teams met spelers die niet zijn geboren in het land dat ze vertegenwoordigen."
Het huidige Marokkaanse elftal is eigenlijk een Europees elftal, met spelers die in Nederland, Frankrijk, Spanje en België geboren zijn. Slechts zes van de drieëntwintig Marokkaanse selectiespelers zijn geboren en getogen in Marokko. "Tijdens hun eerste wedstrijd tegen Iran, kan Marokko zelfs een team opstellen dat alleen uit in Europa geboren Marokkanen bestaat", zegt Oonk.
Hyperdiversiteit
Oonk deed zijn onderzoek voor de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Hij onderzocht hoe in de zoektocht naar sportief talent landen zich steeds vaker laten vertegenwoordigen door spelers die geen onderdanen zijn van het land waarvoor ze uitkomen.
"De nationale trots wordt steeds meer gekarakteriseerd door hyperdiversiteit", zegt Oonk. "Zo is het Portugese team eigenlijk een mondiaal elftal. Dit team bestaat niet uit arbeidsmigranten, maar uit spelers die hun roots hebben in het koloniale verleden, zoals Angola en Brazilië. Braziliaanse voetballers mogen na vijf jaar of meer in dienst van een Portugese club uitkomen voor Portugal."
Het einde van uniforme nationale elftallen is volgens de onderzoeker echt in zicht. "Het enige land dat op meerdere WK's heeft gespeeld en nog nooit een speler heeft opgesteld die niet in dat land geboren is, is Brazilië", zegt Oonk.
Over vier jaar organiseert Qatar het WK Voetbal. "Dat land heeft een beperkte pool van voetbaltalenten. Daarom zijn ze al een aantal jaren bezig om vooral jonge Afrikaanse talenten aan zich te binden. Dit doen ze net als de Portugezen met Pepe hebben gedaan."
Want wanneer de Afrikaanse spelers vijf jaar of langer in dienst zijn van een voetbalclub in Qatar, mogen ze ook uitkomen voor dat land. Oonk: "Het is niet ondenkbaar dat dat team voor meer dan 75 procent uit Afrikaanse spelers zal bestaan."
