In de middag van Stille Zaterdag sloeg het noodlot toe en trof een hartaanval Ed Ribbink, een van de belangrijkste mensen achter de schermen van Nieuwsuur. Ed was onze meest ervaren eindredacteur.
Duizenden uitzendingen van Nieuwsuur en voorganger NOVA gingen door zijn handen. Maar vooral door zijn hoofd, want Ed was een briljante en snelle denker die alle kneepjes van de actualiteitenjournalistiek kende. Bovenal was hij een even markant als warm mens, iemand die niet te missen is. Iemand ook die niet alleen behoorde tot het dna van de rubriek, maar dat mede heeft vormgegeven.
Na het tragische overlijden op Tweede Kerstdag van collega Joost Karhof, zocht Ed welbewust jonge mensen op de redactie op. Hij vertrouwde ze als troost toe: "Leef de dag alsof het de laatste is, leeftijd is niet belangrijk". En nu is hij er zelf niet meer.
De redactie is onmetelijk verdrietig en verslagen. Ed hoorde bij Nieuwsuur als de tune van het programma. Is hij echt weg? Moeten we dit missen? Zijn bulderende analyses, zijn journalistieke marsorders en monologen, de soms heftige discussies en onenigheden, zijn vermogen om iets in één keer ook weer goed te maken, even snel en recht door zee als het opgekomen was.
Zijn enorme kennis, over de Wereldoorlogen, de VS, internationale conflicten, zijn fabelachtig historisch geheugen. Zijn kaartjes als mensen ziek waren. De foto's die hij maakte tijdens locatie-uitzendingen. Attente cadeaus voor collega's die jarig waren of vertrokken. En zijn familie. Liefdevolle verhalen over zijn moeder, zijn twee kinderen die uitvlogen, de fietstocht in Amerika met zijn dochter, de recente verhuizing van zijn zoon en natuurlijk de trotse verhalen over zijn vrouw.
Ed Ribbink, begonnen bij de IKON en later het NOS Journaal, was vanaf het begin betrokken bij de actualiteitenprogramma's van de NOS en - later - de NPS en NTR. NOS Laat, NOVA, Nieuwsuur, de geschiedenis van deze rubrieken loopt parallel met Ed zijn journalistieke carrière.
Bijna alles gaf hij vorm en maakte hij mee: van Prinsjesdagen tot locatie-uitzendingen in Afghanistan en de VS. Grote primeurs, soms ook dalen, heftige studiogesprekken. Hij had het vermogen om in een flits de journalistieke inschatting te maken: waar anderen nog aan het nadenken waren, was Ed reeds bezig met de invulling van de uitzending.
We zijn in gedachten bij zijn vrouw en kinderen. En proberen intussen te bedenken hoe het verder moet, zonder deze pijler onder ons programma. Midden in ons verdriet hebben we toch het vertrouwen dat dat lukt. En dat Ed niet anders zou willen.
