Jeanine Duijst
redacteur NOS op 3
Jeanine Duijst
redacteur NOS op 3
"Ik ben een Nederlander, ik ben geboren in Nederland", zegt Dogukan Ergin (25). "Ik heb hier de vrouw van mijn leven ontmoet en ik heb hier gestudeerd. Waarom zou ik na m'n dood in een doodskist vervoerd moeten worden naar een ander land?", vraagt Dogukan zich af. Daarom zet hij zich in voor meer islamitische begraafplaatsen in Nederland.
Dogukan verloor toen hij 9 jaar was zijn vader, opa en tante in één jaar. Zoals veel Nederlandse moslims werden ze in een islamitisch land begraven. Het was de wens van Dogukans familie om in Turkije begraven te worden.
Maar omdat hij daardoor niet zomaar naar hun graf kon, was het voor Dogukan moeilijk om vooral het verlies van z'n vader te verwerken:
Dogukan werkt bij het SPIOR, een koepelorganisatie van moskeeën in de regio Rijnmond. Het is niet de enige organisatie die meer islamitische begraafplaatsen in Nederland wil.
Ook de Stichting Bijzondere Islamitische Begraafplaatsen wil meer plekken waar moslims volgens islamitische rituelen begraven kunnen worden. Inmiddels hebben zij een aanbetaling gedaan voor een plaats in Zuidlaren, en ook in Utrecht hebben ze plannen.
'Vooral jongeren willen in Nederland begraven worden'
De enige islamitische begraafplaats in Nederland - bij de Ar Raza-moskee in Almere - ligt nog niet vol. En ook op de islamitische percelen op reguliere begraafplaatsen is nog genoeg plek. Waarom wordt er nu toch al zo veel moeite gestoken in meer islamitische begraafplaatsen?
Harde cijfers dat er meer vraag is naar islamitische begrafenissen - op aparte delen voor moslims op reguliere begraafplaatsen - zijn er niet. Maar volgens Wim van Midwoud van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB) neemt het aantal islamitische begravingen wel degelijk toe.
"Dat geldt zeker als het om jongeren gaat", zegt Van Midwoud. "De eerste en tweede generatie islamitische Nederlanders gaan na hun overlijden vaak terug naar hun oorspronkelijke vaderland. Maar derde en vierde generatie Nederlanders hebben meer verbinding met Nederland. Die zijn hier geboren en willen hier begraven worden."
"En het is de verwachting dat deze trend zich zal doorzetten", zegt Van Midwoud. Anita van Loon van Yarden, een van de grootste uitvaartverzekeraars, beaamt dat. Zij is gespecialiseerd in het sterfproces in verschillende culturen en ziet dat de behoefte bij moslims voor Nederlandse begraafplaatsen langzaam groter wordt.
Ik heb huilende mensen aan de telefoon gehad: 'Waarom moest mijn vader naar Marokko worden gebracht?'
Dat neemt niet weg dat nog steeds veel Nederlanders met bijvoorbeeld een Turkse of Marokkaanse achtergrond in hun land van herkomst - of dat van hun ouders - begraven willen worden. Dave Coldenhof van uitvaartbedrijf Ouwekerk International is gespecialiseerd in buitenlandse begrafenissen. Dat is de laatste jaren volgens hem niet minder geworden.
Ook de Chaabi bank, waar veel Nederlanders met een Marokkaanse achtergrond een uitvaartverzekering hebben, ziet geen daling in het aantal verzekerden dat na het overlijden naar Marokko gaat.
Op de fiets naar mijn overleden vader
Dat de islamitische grafakkers niet al vol liggen, heeft volgens Van Loon te maken met de tweestrijd waar moslims met ouders uit een islamitisch land in zitten.
"Hun ouders liggen bijvoorbeeld in Turkije, en daar willen ze dan bij liggen. Maar hun eigen kinderen leven in Nederland, en het is ook belangrijk dat zij het graf kunnen opzoeken. Die laatste behoefte wordt groter als het hele gezin hier opgroeit", zegt Van Loon.
Volgens Latifa Rahhali van begraafplaats Crooswijk in Rotterdam weten veel moslims ook niet dat ze volgens islamitische rituelen in Nederland begraven kunnen worden. "Ik heb huilende mensen aan de telefoon gehad die zeiden: 'Waarom moest mijn vader naar Marokko worden gebracht? Als we had geweten dat het ook in Nederland kon, hadden we dat gedaan'."
"Veel mensen denken dat je na tien jaar opgegraven wordt en toch gecremeerd. Maar dat is niet zo", zegt Rahhali.
Dogukan: "Ik hoop dat ik nog lang leef. Maar als ik kom te overlijden zou ik het heel fijn vinden als mijn kinderen op de fiets langs kunnen komen bij mijn graf. Om een bloemetje te leggen of een gedicht voor te lezen. Of gewoon even bij mij stil te staan."