'Normaal schreeuwen en drinken United-fans, maar vanochtend: niets'
Het is, een dag voor de Europa League-finale tussen Ajax en Manchester United, nog rustig in Stockholm. "Vind ik wel fijn", zegt de Britse Anne Summers. Een die-hard fan van United van in de 60. "Ik heb m'n hoofd er namelijk totaal nog niet bij. Het is vreselijk wat er thuis is gebeurd."
Ze bedoelt de aanslag die is gepleegd in haar Manchester. Anne: "22 mensen vermoord, kinderen vermist, ouders die ze zoeken. Duivelachtig van de dader, helemaal omdat die weet dat veel kinderen slachtoffer zullen worden."
Terwijl gisteren en vandaag eigenlijk een feest had moeten zijn voor Anne en haar vriendin Mary. Niet alleen voor Ajax-fans was het namelijk moeilijk om kaarten te regelen, ook voor United-fans. "Vrijdag vonden we godzijdank nog tickets voor deze finale", zegt Mary.
"Eigenlijk ben ik nog helemaal niet in de stemming. Gisteren aan het begin van de avond waren we nog zo blij dat we er woensdag toch bij zouden zijn, maar toen zagen we die verschrikkelijke berichten op tv. Al die mensen die in stukken geblazen zijn op de plek waar we zelf ook vaak naar concerten gaan. Dan is voetbal ineens echt een bijzaak. Het doet er niet meer toe."
Tijdens een optreden van popster Ariana Grande kwamen bij een aanslag 22 mensen om en raakten tientallen gewond. Mary: "We zaten op dat moment net aan de champagne, maar hebben er niet van kunnen genieten. En vannacht hebben we geen oog dichtgedaan."
De twee merkten het vanochtend ook op het vliegveld waar ze aan boord stapten richting Stockholm. "Normaal gesproken wordt er ook dan al een beetje gedronken, gezongen, geschreeuwd, maar vanochtend: niets. Het was ontzettend stil in het vliegtuig en dat zijn we niet echt gewend van de fans."
En ook nu kun je aan ze zien dat deze finale anders is dan al die andere waar ze bij waren.
Anne: "Je ziet ons normaal net als alle andere fans lopen met sjaaltjes om, maar vandaag voelde dat gek. Maar toch denk ik, nu ik het erover heb, dat ik hem weer omsla. We moeten laten zien dat ze ons er niet onder krijgen."
"We hebben het er al over gehad dat we van de typische Manchester-liedjes die we tijdens de wedstrijd zingen iets anders moeten brengen. Normaal zijn die misschien een beetje schuin, of typisch voor voetbalfans, maar nu zingen we het anders, namelijk zo:
En morgen? "Ik durf het niet te zeggen. Ik hoop dat het team er morgen staat, dat ze niet te veel bezig zijn met wat er thuis is gebeurd. De jongens zijn tenslotte ook vaders, en ik hoorde vanmiddag dat er ook een meisje van 8 is omgekomen."
"Ze moeten ervoor vechten, ook om te laten zien dat we ons als Manchester niet uit het veld laten slaan."
