Formule 1 is een beetje verdwaald in Bahrein
Bahrein was in 2004 het eerste land in het Midden-Oosten met een Formule 1-race. Het heeft het koninkrijk op de kaart gezet, schrijft de glossy Bahrain This Month. De grand prix is het grootste sportevenement van het land, maar een knallende publiekstrekker is de race nog niet. De vraag is of dat ooit zal veranderen.
Een circuit in de middle of nowhere, in de brandende zon, ruim een half uur rijden van de hoofdstad Manama. Je moet er maar zin in hebben.
Voor de toerist is Bahrein sowieso niet de meest logische bestemming. De archipel, die bestaat uit 33 eilanden, biedt veel zand, maar amper toeristische trekpleisters. Bahrein is een bouwput waar de ene na de andere wolkenkrabber uit de grond wordt gestampt. Het is stoffig, rommelig en behoorlijk prijzig.
En toch is het Formule 1-weekend jaar-in-jaar-uit uitverkocht, beweert de organisatie. Het is niet moeilijk te voorspellen: zondagavond na de race verschijnt er een persbericht dat de grand prix ruim 100.000 bezoekers heeft getrokken. Alleen zaten die mensen niet op de tribunes.
Veel show
Waar zijn ze dan wel? Het is een combinatie van creatief boekhouden en entertainment. Op het Bahrain International Circuit draait het niet om autosport, maar om vermaak. En dat gaat veel verder dan een rij kleedjes met een waterpijp.
Bezoekers struikelen letterlijk over de attracties: bungeejumpen, sing-a-longs, drummende dinosauriërs, ballerina's, een expositie over de ijstijd, een spookkasteel. Het is er allemaal. En terwijl Max Verstappen en de andere coureurs hun tanden in het circuit zetten, is het opmerkelijk druk bij het zogenoemde off-track-entertainment. Op de tribunes vallen ondertussen vooral de vele lege plekken op.
- NOS - Louis Dekker
Niet alleen het rook van de auto's is te zien in Bahrein - NOS - Louis Dekker
De toeschouwers in vermaken zich wel, maar niet met de races
"Dit is de grand prix met het beste entertainment. Geen enkel Formule 1-evenement komt hier in de buurt", zegt Ian, die met zijn organisatie verantwoordelijk is voor het boeken van de acts en het bouwen van de podia en attracties.
"De hoofdact is dit jaar Enrique Iglesias. Hij trad gisteren op en daar komen families voor naar het circuit. Ze pakken het hier groot aan. Het budget is geen probleem", slaat de Schot de spijker op de kop.
Diepe zakken van de sjeik
De Grand Prix van Bahrein drijft op olie en de diepe zakken van de sjeik. Het circuit ziet er gelikt uit en de faciliteiten zijn dik in orde. Voor de vierde keer is het een zogenoemde twilight race: de zon gaat tijdens de grand prix onder. "Daar ben ik blij mee, want overdag is het hier bijna niet te doen", zegt Bas van Bodegraven.
De Nederlander runt sinds dit jaar een eigen reisbureau en is met een handvol landgenoten naar Bahrein gevlogen. Hij heeft maar een paar zinnen nodig om te schetsen waarom Bahrein nog geen topbestemming is.
"De zon komt hier gratis op en gelukkig gaat hij hier nog steeds gratis onder. Dat is wel prettig want voor de rest betaal je een vermogen en de vlucht hakt er ook in. Je moet hier niet te veel biertjes drinken." Maar er is volgens Van Bodegraven ook een positieve kant. De kaartjes zijn hier veel goedkoper dan in Spa-Francorchamps en dan zit je wel op de mooiste plek van het circuit. Overdekt, dus in de schaduw."
Vraagtekens
Op de tribunes is de belangstelling matig, maar via televisie en internet bereikt Bahrein een miljoenenpubliek. Dat maakt de race voor het koninkrijkje per definitie een succes.
Toch zijn er vraagtekens over de toekomst. De lage olieprijs drukt de inkomsten van de overheid. Bahrein betaalt tientallen miljoenen per jaar om een grand prix te mogen organiseren. Met de huidige olietarieven is het onmogelijk rendabel te draaien. Anderzijds: de rijken in dit land zijn zo rijk dat ze wel een stootje kunnen hebben. En het circuit is hun speeltje.
De shuttlebusjes die media naar het circuit rijden omzeilen potentiële probleemgebieden.
En er is nog een ander probleem: de Grand Prix van Bahrein is omstreden. In 2011 sneuvelde de race vanwege politieke onrust en rellen, die samenhingen met de Arabische Lente. Mensenrechtenorganisaties verzetten zich al jaren tegen het evenement.
Ook dit jaar voeren ze actie en stuurden ze een boze brief met een eis de grand prix af te gelasten. "De leiders van het land gebruiken de race als propaganda-instrument. Ze schetsen een te rooskleurig beeld van het land en verdoezelen misstanden", zegt een activist.
Andere wind
Als de grand prix doorgaat is dat voor veel achtergestelde burgers hier een signaal dat de wereld niet naar hen omkijkt. Ook dit jaar wordt er actie gevoerd. Journalisten krijgen er weinig van mee. De shuttlebusjes die media naar het circuit rijden omzeilen potentiële probleemgebieden. Het wemelt onderweg van de politie en de militairen.
Het is de vraag of Bahrein en de Formule 1 bij elkaar passen. Het huwelijk is gesloten in het tijdperk dat Bernie Ecclestone de deals sloot. Inmiddels waait er een andere wind. De nieuwe eigenaar van de Formule 1, het Amerikaanse Liberty Media, heeft al laten doorschemeren dat de Formule 1 dichter bij de fans moet komen.
"De wortels van de sport liggen in Europa en we moeten meer met die historie doen. Dat geldt ook voor de circuits waar we grands prix organiseren. En we willen ook meer doen in Amerika", waarschuwt commercieel directeur Sean Bratches. Het is de vraag of de 'uitverkochte' Grand Prix van Bahrein in dat plaatje past.
