'In L'Aquila hangt de was al zeven jaar te drogen'
Zeven jaar geleden maakten de inwoners van het Italiaanse L'Aquila hetzelfde mee als de inwoners van onder meer Amatrice deze week: een aardbeving met honderden doden, die alles verwoest. De inwoners van L'Aquila, die al jaren wachten op de restauratie van hun huizen, hebben maar één advies voor de slachtoffers van de aardbeving woensdag: heb geduld.
"De slachtoffers uit Amatrice beseffen nog niet wat hun allemaal te wachten staat", vertelt een inwoner van L'Aquila aan verslaggever Mattijs van de Wiel. "Je beseft het pas later. Ze moeten dan een keuze maken: blijven of vertrekken."
Sommige inwoners van L'Aquila konden jaren geleden verhuizen naar een nieuwbouwwijk, enkele kilometers buiten de stad. Zij bleven dicht bij L'Aquila.
In de stad ziet het er nog precies hetzelfde uit als het moment waarop de aardbeving zeven jaar geleden plaatsvond, vertelt Van de Wiel. "De spullen in de appartementen liggen er nog. Op de derde verdieping van een gebouw hangt de was al zeven jaar te drogen. In de oude binnenstad liggen nog steeds bergen puin."
Het is een spookstad, zag Van de Wiel. "Niemand loopt er op straat, niemand woont er. De huizen en bedrijven zijn verlaten."
Zeven jaar geleden beloofde de Italiaanse overheid een grootse wederopbouw van L'Aquila. Maar die bleef uit. De historische monumenten werden gerenoveerd, maar de huizen niet. Met de renovatie van de huizen wordt nu pas begonnen, ze worden aardbevingsbestendig gemaakt.
"De oude muren worden verstevigd met kunsthars en bij de bouw worden lichtere materialen en beter cement gebruikt", vertelt de eigenaar van het bouwbedrijf dat de huizen renoveert in de stad. "De gebouwen zouden zo een eventuele schok op moeten kunnen vangen."
De bouw gebeurt niet met een toverstokje, het heeft gewoon tijd nodig.
Omdat de bouw nu pas begint, kunnen de inwoners waarschijnlijk pas over drie jaar naar huis. Dat is dus tien jaar na de verwoestende aardbeving. Twee inwoners van de stad vertellen aan Van de Wiel dat ze vaak komen kijken naar hun huis, of wat ervan over is. "We komen bijna elke dag langs. We missen onze stad."
Hun advies aan de slachtoffers van de aardbeving een paar dagen geleden is dan ook om geduldig te zijn. "Ze moeten veel geduld hebben. De bouw gebeurt niet met een toverstokje. Het heeft gewoon tijd nodig."