De onrust in Turkije heeft ook grote invloed op de Turkse gemeenschap in Nederland. Er zijn spanningen tussen aanhangers van president Recep Tayyip Erdogan en aanhangers van islamitische geestelijke Fethullah Gülen. Hij wordt door Erdogan gezien als het brein achter de mislukte coup van anderhalve week geleden.
Sindsdien zijn ook Turks-Nederlandse organisaties die gelieerd zijn aan de Gülen-beweging geregeld het doelwit van bedreiging en vernieling. Zo werden twee organisaties in Deventer en Apeldoorn de afgelopen dagen getroffen door brandstichting. Hoe kunnen de spanningen tussen Turkse Nederlanders in bedwang worden gehouden?
Polarisatie neemt toe
"De problemen in Turkije vinden hun weerslag hier. Groepen mensen komen steeds verder tegenover elkaar te staan. De polarisatie neemt toe", zegt SP-Kamerlid Sedet Karabulut op de site van haar partij. "Het is ons recht in Nederland om te demonstreren, maar daar horen geen intimidatie, bedreigingen en geweld bij."
Ze benadrukt dat iedereen in Nederland gelijke rechten heeft. "Toch zijn er organisaties in ons land die een verlengstuk zijn van de Turkse politiek, de Nederlandse overheid werkt al jaren samen met deze clubs. Dit moet zo snel mogelijk worden beëindigd."
Het SP-Kamerlid vindt dat discriminatie en segregatie in de samenleving moeten worden bestreden. "Daar ligt een belangrijke taak voor de regering. Maar ook voor ons zelf. Eis het Nederlanderschap op zodat we onze gezamenlijke problemen in Nederland kunnen oplossen."
Het wordt tijd dat de Turkse gemeenschap zich niet tegen elkaar laat uitspelen door invloeden van buitenaf.
Ook Alaattin Erdal, voormalig CDA-raadslid uit Rotterdam, zei eerder in Nieuwsuur dat Turkse Nederlanders constant tegenover elkaar staan. "Dat is een fundamenteel probleem. We denken alleen vanuit etniciteit, stroming of religie. Daar moeten we vanaf. Het wordt tijd dat de Turkse gemeenschap zich niet tegen elkaar laat uitspelen door invloeden van buitenaf."
Direct na de couppoging in Turkije gingen veel Turkse Nederlanders de straat op, bijvoorbeeld in Rotterdam. Een grote hoeveelheid Turkse vlaggen kleurde de Erasmusbrug rood. De grote betrokkenheid bij de gebeurtenissen in Turkije, roept de vraag op of Turkse Nederlanders zich vooral Turk voelen of ook Nederlander?
VVD-Kamerlid Malik Azmani zegt op Radio 1 met verbazing te kijken naar de demonstraties waarin steun wordt betuigd aan president Erdogan. "Ik vind dat niet passen bij onze Nederlandse samenleving." Volgens Azmani moet de loyaliteit van de demonstranten in Nederland liggen en niet in Turkije.
"Mensen noemen Erdogan hun leider, terwijl ze van de tweede of derde generatie zijn en hier geboren zijn. Ze zouden zich moeten bezighouden met Nederland in plaats van met Turkije." Het Kamerlid vindt dat burgers die de Nederlandse waarden niet onderschrijven niets te zoeken hebben in Nederland.
PvdA-Kamerlid Ahmed Marcouch vindt dat vertegenwoordigers van de Turkse gemeenschap in Nederland zich moeten uitspreken tegen het geweld tegen Gülen-aanhangers. "Het is nodig dat ze die agressie veroordelen, om het klimaat waarin dit soort incidenten plaatsvindt te verbeteren", zei hij in het NOS Radio 1 Journaal.
Ook Marcouch wijst erop dat de Turkse gemeenschap in Nederland sterk gepolariseerd is. "Veel mensen zien het als volgt: je bent pro-Erdogan en anders ben je een verrader. Omdat de Turkse autoriteiten ook specifiek naar Gülen wijzen als terroristische organisatie, vertaalt zich dat in onze samenleving in geweld", zei hij.
Meer steun voor Turkije
De Turkse ambassadeur in Nederland, Sadik Arslan, liet gisteren weten dat Turkije ook Gülen-gelieerde organisaties in het buitenland aan wil pakken. Hij zei in een gesprek met de NOS dat hij verwacht dat Nederland een verzoek zal krijgen om daarbij te helpen.
Voor Turkije bestaat er geen enkele twijfel dat de Gülenbeweging achter de couppoging op 15 juli zat. "Er zijn honderden bekentenissen en documenten die bewijzen dat de Gülenbeweging achter de staatsgreep zat", zegt Arslan.
De ambassadeur vindt dat er meer uitgesproken steun aan Turkije moeten komen. "Er zijn wel officiële verklaringen die de staatsgreep afkeuren, maar je hoort er mitsen en maren in. Terwijl in Turkije nu iedereen eensgezind is, de regering en de oppositie."
