De Syrische triatleet Mohamed Maso had een Olympische droom. Op het moment dat hij vorig jaar op de boot stapte naar Griekenland moest hij echter afscheid nemen van zijn uitzicht op de Spelen van Rio. Omdat hij deel uitmaakte van de nationale sportploeg, hield Maso zijn vertrekplan geheim voor de Syrische autoriteiten. "Als ze ervan gehoord hadden, hadden ze me gestopt. Ik was de beste triatleet daar."
Een woordvoerder van het Syrisch Olympisch Comité bevestigt telefonisch aan Nieuwsuur dat Maso voor zijn vlucht één van de kandidaten was voor de Olympische ploeg: "Als hij gebleven was, had hij een grote kans gehad om naar Rio te gaan."
Het was mijn droom mijn medailles aan mijn kinderen te laten zien en te zeggen: kijk, je vader was kampioen en je kunt trots op hem zijn.
Maso vond het vorig jaar te gevaarlijk om in Syrië te blijven. Zeker nadat tijdens één van zijn trainingen een bom ontplofte aan de andere kant van de atletiekbaan in Damascus.
In het asielzoekerscentrum van Alkmaar herinnert een foto Maso aan de medailles die hij in het verleden behaalde. De sportman moest ze in Aleppo achterlaten toen hij op weg naar Nederland vertrok. "Het was mijn droom ze aan mijn kinderen te laten zien en te zeggen: kijk, je vader was kampioen en je kunt trots op hem zijn", vertelt Maso, die slechts één tas mee mocht nemen op de boot. "Ik liet ze daar. Daar was ik zo verdrietig over."
Aan de bootreis zelf heeft Maso geen slechte herinneringen. Hij maakte aan boord zelfs een selfie. Als getraind zwemmer vreesde de Syriër niet voor verdrinking. "Ik had daarvoor wel eens 36 kilometer gezwommen in een wedstrijd, dus dan valt de zeven kilometer van Turkije naar Griekenland wel mee." In plaats van een reddingsvest droeg de asielzoeker dan ook een zwempak.
Het pak, met de kleuren van de Syrische vlag, wordt door Maso gekoesterd als tastbare herinnering aan betere tijden. Afgelopen zondag trok hij het zwempak vol trots aan voor de European Cup in Weert. "Ik ben zo blij om weer te racen voor mijn geboorteland. Na acht maanden doe ik weer mee aan een triathloncompetitie namens Syrië."
Wrang
Het is wrang voor Maso dat twee andere Syrische atleten wel naar de Olympische Spelen gaan. De zwemmers Rami Anis en Yusra Mardini zijn geselecteerd voor het speciale vluchtelingenteam, dat in Rio meedoet onder Olympische vlag.
Maso kent de Syrische zwemmers vanwege hun gezamenlijk deelname aan eerdere internationale sportevenementen. Vooral met Rami Anis, die in België verblijft, heeft hij een goede band. "Hij was al eerder in België dan ik hier en toen was de registratie voor het vluchtelingenteam al bezig. Ik kende niemand in Nederland en pas toen ik later aan het trainen was, vertelde iemand me over het vluchtelingenteam."
Via dat Olympische vluchtelingenteam kon Maso nog een kleine kans maken op de Spelen. Begin dit jaar noemde de Amerikaanse krant The Washington Post hem een mogelijke kanshebber. Ook bracht NOC*NSF, zo blijkt uit navraag, de sportieve potentie van Maso onder de aandacht van het IOC. Het mocht uiteindelijk niet baten.
"De inschrijving was al gesloten. Ik was te laat", zegt Maso, die van NOC*NSF het advies heeft gekregen om zich te richten op de Spelen van 2020 in Tokio. "Ik ben dan 27 en dat is de ideale leeftijd voor een triatleet."
Het is echter de vraag of hij zich in Nederland kan voorbereiden op dat evenement. De rechter heeft in zijn asielzaak vorige week besloten dat de triatleet voor het vervolg van zijn procedure naar Duitsland moet vertrekken. Het is een bericht dat Maso zijn ouders nog niet heeft durven vertellen.
De beslissing weerhield de Syriër er niet van om enkele dagen later mee te doen aan de triathlon in Weert, waar hij ook nog een persoonlijk record neerzette. "Ik kan alleen maar trainen en aan wedstrijden meedoen om te vergeten wat er gebeurd is."
Maso wordt daarbij ondersteund door de Triathlonbond, vrienden en sponsors. Zij regelden trainingsmogelijkheden, een fiets en een hartslagmeter voor hem. "Zelfs als ik naar Duitsland moet, ben ik heel dankbaar voor iedereen die me in Nederland heeft geholpen. Veel mensen hebben dat gedaan. Iemand vroeg me: heb je negatieve mensen ontmoet. En ik zei: nee, alleen positieve."