In het nazi-vernietigingskamp Sobibor zijn in de Tweede Wereldoorlog meer dan 34.000 Nederlandse joden vermoord. Een van de slachtoffers was de 25-jarige Amsterdammer Eliazer Content. Van hem werd ruim een jaar geleden in Sobibor een militair identiteitsplaatje opgegraven door Holocaustarcheoloog Ivar Schute.
In de grond van Sobibor zijn duizenden voorwerpen gevonden, zoals ringen, flessen en brillen. Maar het identiteitsplaatje van Eliazer is uniek, het is het eerste voorwerp dat gekoppeld kan worden aan een volwassene.
Na een lange zoektocht ontdekte Schute dat een nicht van Eliazer Content nog in leven is: de nu 79-jarige Yvonne Content. Zij wist al die tijd niet wat haar neef was overkomen.
"Mijn vader sprak daar niet over, net als de rest van de familie", vertelt Yvonne. Zelf heeft ze Eliazer nooit gekend omdat ze in Nederlands-Indië opgroeide.
Schute en Yvonne hebben samen geprobeerd het leven van Eliazer te reconstrueren, een zoektocht die hen voerde naar Amsterdam, Westerbork en het Poolse Sobibor.
Uit documenten van het Amsterdamse stadsarchief blijkt dat Eliazer een zoon was van Machiel Content en Judith Kruk, en twee broers had. Hij werkte als joodse banketbakker en diende eerder als dienstplichtig militair in het leger.
"Dat is allerlaatste wat we van Eliazer weten. Daarna is hij in 1943 samen met zijn vader, moeder en twee jongere broers, naar Westerbork gebracht", vertelt Yvonne. Vanuit Westerbork is hij getransporteerd naar Sobibor.
Het naamplaatje werd daar gevonden in een waterput. "Het was een bakstenen put die helemaal vol lag met potten en pannen. Waarschijnlijk zijn die door joodse dwangarbeiders, die hier hun barakken hadden, uit sabotage in die put gegooid. Net als dat naamplaatje", legt Schute uit.
Herinneringscentrum
Om hun sporen te wissen hebben de Duitsers in 1943 het vernietigingskamp gesloopt. Holocaustarcheologen zijn al jaren bezig om de resten van het kamp op te graven. Eerder werden in Sobibor al wel identiteitsplaatjes gevonden van kinderen.
Het plaatje van Eliazer moet volgens de Poolse wet in het land blijven. In de toekomst wordt het tentoongesteld in het nog te bouwen herinneringscentrum, dat op de plek komt waar het vernietigingskamp Sobibor heeft gestaan.